Jihadi’s die in ons land opgepakt worden in een grootschalige antiterreuroperatie. Het leger dat ingezet wordt voor veiligheidstaken. De dreiging van terreur is niet beperkt tot Syrië, Afghanistan, Pakistan of Parijs. Verviers, Vilvoorde of Molenbeek bevinden zich veel dichter bij huis. Het gevaar komt niet uit de lucht gevallen.
De afgelopen maanden trokken een kleine 400 Belgische jongeren naar Syrië om mee te strijden. Een deel van hen kwam ontgoocheld terug, maar dat geldt zeker niet voor iedereen. Enkelen willen hun oorlogservaringen hier verderzetten. Organisaties als Al Qaeda en ISIS die terreur in het westen aanmoedigen, hebben niet de bedoeling om strijd tegen onderdrukking te voeren. Ze zijn zelf erg autoritair en reactionair en willen regimes vestigen die gebaseerd zijn op kapitalistische en feodale uitbuiting, censuur en verbodsregels.
Na de start van de door de VS geleide oorlogen in Afghanistan en Irak waarschuwden socialisten voor het gevaar van terreuraanslagen in het westen. Er was wereldwijd een enorme woede tegenover die oorlogen. Dat was zeker ook het geval in de moslimgemeenschappen. Er was een afkeer van die imperialistische interventies en de dood en vernieling die ermee gepaard gingen. Er was ook woede tegenover het bloedbad onder de bevolking van Gaza. Om de imperialistische oorlogen te rechtvaardigen, werd niet geaarzeld om moslims te stigmatiseren. Tevens werd de politierepressie opgedreven en werden democratische rechten en vrijheden beperkt.
Het besparingsbeleid in eigen land versterkt de reeds grote ongelijkheid waarbij een kleine minderheid steeds rijker wordt terwijl een groeiende laag van de bevolking in steeds grotere ellende belandt. Onder meer als gevolg van discriminatie geldt dit des te meer voor jongeren van migrantenafkomst. Wanhopige omstandigheden kunnen tot wanhopige standpunten leiden indien er geen hoop op verbetering is. Die hoop kan enkel door de georganiseerde arbeidersbeweging worden geboden in de vorm van een strijd voor een andere samenleving. De afgelopen decennia zat de arbeidersbeweging in een defensieve positie en werd ruimte gelaten aan allerhande wanhoopsdaden, denk maar aan de rellen in de Franse voorsteden of in Londen.
Erger nog, onder dergelijke omstandigheden kunnen mensen terechtkomen bij fundamentalisme, net zoals racisme en nationalisme een voet aan grond kunnen krijgen in de ontwikkelde kapitalistische landen. Voortdurende sociale en economische crisis kan ook sociale desintegratie teweegbrengen en leiden tot elementen van barbarisme, zoals we dit in Syrië of Afghanistan zien. De horror die het kapitalisme veroorzaakt begrijpen, betekent echter geen rechtvaardiging om dezelfde horror toe te passen op gewone mensen.
Terrorisme is geen gevaar dat door de kapitalistische heersende klassen en regeringen zal uitgeschakeld worden. Zij hebben de voorwaarden voor terrorisme gecreëerd en zijn nu niet in staat om het gevaar ervan aan te pakken. Geen enkele toename van staatsrepressie zal de dreiging wegnemen. Tegenover de dreiging van terreur is er nood aan eenheid van onderuit in een strijd tegen het besparingsbeleid en tegen imperialistische interventies.
