De snelheid waarmee het onderzoek in deze zaak tot resultaten heeft geleid was opmerkelijk en positief. De moord op Joe was verschrikkelijk. Omwille van de enorme media-aandacht voor de moord op Joe Van Holsbeeck waren er voor deze zaak veel middelen. We moeten ons wel de vraag stellen hoeveel andere zaken niet opgelost raken, onder meer door een gebrek aan middelen.
De daders waren jonge misdadigers in opleiding en geen professionele moordenaars. Jammer genoeg brengt deze samenleving heel wat jonge misdadigers in opleiding voort. Dat heeft niets te maken met de muziek waarnaar jongeren luisteren, de invloed van televisie of hun afkomst. Nochtans worden vrij gemakkelijk associaties gemaakt met dat soort elementen. Een duidelijk voorbeeld daarvan was uiteraard de onterechte aankondiging dat de moordenaars van Joe van Noord-Afrikaanse afkomst waren.
Socialisten verwerpen asociaal gedrag en proberen de oorzaken ervan aan te pakken. Heel wat studies geven aan dat er een verband is tussen socio-economische elementen en criminaliteit. Het gebrek aan middelen voor een laag van jongeren die enkel uitzicht heeft op werkloosheid, vormt een belangrijke factor. Dat is zeker het geval onder migranten. Het wordt bovendien versterkt door de steeds hardere arbeidsomstandigheden of het gebrek aan degelijke en betaalbare huisvesting. Armoede en een gebrek aan middelen zorgen ervoor dat een groeiende laag het gevoel heeft te leven in een samenleving die hen niet respecteert, dus waarom zouden zij de samenleving respecteren? Dat verlaagt de drempel voor vandalisme en criminaliteit.
Daarbij valt het bovendien op dat er veelal een dubbele standaard geldt naargelang de sociale afkomst van daders. Rijkere criminelen kunnen zich betere advocaten veroorloven of worden zelfs helemaal niet vervolgd. Denk maar aan de zaak van Didier Pineau-Valenciennes. Die werd destijds gezien als de nummer 2 van het Franse patronaat. In 1994 werd hij in België vervolgd wegens onregelmatigheden in de boekhouding. Er was een zwarte kas van 50 miljoen euro en zowat 250 miljoen euro was verdwenen. Bij zijn arrestatie werd druk uitgeoefend door de Franse premier. Het onderzoek duurde uiteindelijk tien jaar en Pineau-Valenciennes werd vrijgesproken op basis van verjaring van de feiten… 250 miljoen euro, hoeveel MP3-spelers zou je daarmee kunnen kopen?
Een ander voorbeeld van de prioriteiten van justitie werd gegeven door de familie De Clerck in de affaire Beaulieu. Er sprake van een fraude voor 400 miljoen euro. Het onderzoek loopt al 15 jaar. Ook hier zal er wellicht een verjaring van de feiten optreden.
Tegelijk worden arbeiders en jongeren wel eens hard aangepakt door de ordediensten. In een rapport van Amnesty International in mei 2005 was er nog sprake van slechte behandelingen en racistisch geweld door de ordediensten…
Ook op het vlak van justitie en het gerecht zien we een klassenlogica. De belangen van de kleine man worden zelden ernstig genomen, tenzij er een groter gevaar door dreigt. Zo’n samenleving heeft ons niets te bieden dan repressie.
Echte oplossingen bevinden zich op een ander vlak: iedereen zou recht moeten hebben op een degelijk leven: een goed betaalde degelijke en zekere job en hogere werkloosheidsuitkeringen. Het onderwijs speelt in het leven van arme jongeren een bevestigende rol: arme jongeren beginnen vaak met een achterstand (op vlak van taal, cultuur, stimulansen,…) en eindigen met een nog grotere achterstand. Dat zou opgevangen kunnen worden door een betere begeleiding waarvoor meer middelen moeten worden voorzien.
Veel jongeren leren "het vak" op jonge leeftijd door het doelloos op straat rondhangen gezien ze geen geld hebben om deel te nemen aan recreatieve bezigheden. Een jeugdhuis met allerlei voorzieningen, gerund door de jongeren zelf, in alle steden en dorpen zou al een grote stap voorwaarts zijn, naast gratis sportvoorzieningen,…
Dit vraagt echter om investeringen waarvoor de overheid beweert geen geld te hebben. Misschien kunnen ze dat probleem oplossen door de criminaliteit aan te pakken die miljoenen euro’s doet verdwijnen in de zakken van de rijken via fraude.
