Het afgelopen weekend kwamen in Leuven zo’n 180 leden en sympathisanten van onze organisatie bijeen om te discussiëren over de noodzaak van een socialistische alternatief. Het werd een erg gevuld weekend waarna de aanwezigen enthousiast terug naar huis trokken om de strijd tegen het kapitalisme te organiseren.
Geert Cool
Openingsmeeting: van defensieve strijd naar offensieve strijd
Op zaterdagvoormiddag werd Socialisme 2006 op gang getrokken met een korte meeting waarop werd gesproken over een aantal belangrijke campagnes en activiteiten waarin we de afgelopen maanden betrokken waren. Zo sprak Simon Van Haeren, voorzitter van de Actief Linkse Studenten, over de beweging tegen de onderwijsbesparingen die worden voorgesteld door minister Frank Vandenbroucke.
Aisha Paulis had het over de anti-oorlogsbeweging en het falen van de VS om stabiliteit en democratie te brengen in Irak. Nu wordt duidelijk dat de oorlog daar niet om ging en dat de anti-oorlogsbetogers die in 2003 massaal op straat kwamen gelijk hadden. Marijke Decamps stelde het vrouwenwerk van onze organisatie voor en de noodzaak van een gezamenlijke strijd van mannen en vrouwen voor een betere levensstandaard. 40 jaar na de staking van de vrouwen van FN-Herstal voor “gelijk loon voor gelijk werk” blijft deze slogan actueel.
Op het weekend waren er ook internationale kameraden aanwezig. Kevin Mc Loughin van onze Ierse zusterpartij sprak over de strijd die gevoerd werd bij Gama en Irish Ferries. Gama is een bouwbedrijf dat Turkse arbeiders tewerkstelde tegen schandalige condities en zonder de volledige lonen uit te betalen. Wij organiseerden samen met de arbeiders het verzet tegen deze uitbuiting en slaagden erin het bedrijf tot toegevingen te dwingen waardoor de Turkse arbeiders nu gelijke lonen en gelijke rechten hebben als Ierse arbeiders. Bij Irish Ferries werd actie gevoerd tegen de dreiging om het bedrijf over te hevelen naar Cyprus om goedkopere buitenlandse arbeidskrachten te kunnen inzetten. Daar werd massaal tegen betoogd in heel Ierland, en ook in deze beweging speelde onze organisatie een rol.
Vanuit Frankrijk kwam Alex Rouillard naar het Socialisme-weekend. Hij sprak uiteraard over de enorme beweging van de afgelopen weken. In Frankrijk werd wekenlang geprotesteerd tegen de voorstellen om jonge arbeiders extra hard uit te buiten. De beweging tegen het jongerenbanenplan CPE was een bijzonder belangrijke beweging en omvatte zowel jongeren als (iets) oudere arbeiders. We zien geleidelijk aan dat we van defensieve strijdbewegingen tegen het regeringsbeleid naar offensieve bewegingen gaan. Dat is erg belangrijk, maar er zal ook een politiek instrument voor nodig zijn.
De meeting werd afgesloten door Els Deschoemacker, de nationaal organisator van LSP/MAS. Els stelde dat de levensstandaard van de arbeiders daalt, terwijl er gesproken wordt van recordwinsten en schandalig hoge lonen voor topmanagers. Voor die topmanagers zal de koopkracht de afgelopen tien jaar wel niet gedaald zijn, voor de meerderheid van de arbeiders is dat echter wel het geval. De gemiddelde koopkracht ging er op 10 jaar tijd met 2% op achteruit! De wil om tegen de gevolgen van het neoliberaal beleid te vechten, is aanwezig. Dat zagen we onder meer bij de bewegingen in Frankrijk, Duitsland (tegen de verlenging van de arbeidsduur), Engeland (anderhalf miljoen stakers tegen de pensioenbesparingen in de openbare diensten),… Om die wil om te strijden beter te kunnen kanaliseren en een politiek verlengstuk aan te bieden, is de discussie over een nieuwe arbeiderspartij van cruciaal belang. Het zou het idee van collectieve strijd vestigen, waardoor ook een antwoord zou worden geboden aan racisme, seksisme, zinloos geweld,…
Commissies
Na de middag waren er twee keer zes verschillende discussies op hetzelfde ogenblik. Hierdoor wilden we de mogelijkheid bieden aan de aanwezigen om met een iets kleinere groep de discussie aan te gaan. Dat verlaagt de drempel om zelf ook een bijdrage te leveren, wat wij enorm belangrijk vinden. Een partij zoals LSP is immers een collectief orgaan, het is het samengaan van tal van strijdbare militanten met een schat aan ervaring.
De een eerste reeks commissies gingen over volgende thema’s: Het Generatiepact: wie kan de maatschappij stilleggen, wat zijn de gevolgen van het Generatiepact en welke lessen trekken we eruit; Hoe kan een planeconomie vandaag werken?; Spanje 1936: burgeroorlog of revolutie; Wordt China de nieuwe wereldmacht; Samen staan we sterk. Hoe socialisten vechten tegen racisme, seksisme en homofobie; Israël/Palestina: enkel socialisme biedt een antwoord.
De commissies gingen dus in op een grote diversiteit aan thema’s, voor elk wat wils. Ik ging naar de commissie over de Spaanse revolutie, waar een erg levendige uiteenzetting werd gegeven over de gebeurtenissen in Spanje in 1936. De strijd van de arbeidersbeweging voor een alternatief moest er afrekenen met een sterke reactionaire oppositie die zich verenigde rond Franco. Als Franco uiteindelijk kon overwinnen, was dit vooral door fouten van de leiding van de verschillende arbeidersorganisaties. Die hadden het potentieel om een socialistische samenleving te vestigen in Spanje, maar deze kans werd niet begrepen of toch alleszins niet gegrepen.
In de commissie over het Generatiepact kwamen vooral syndicalisten bijeen om te discussiëren over het belang van deze beweging en hoe het verder had kunnen ontwikkelen. Er werd dan ook ingegaan op de nood aan een strijdbare oppositie binnen de vakbonden. De commissie over een planeconomie bood een kennismaking aan met hoe wij onze ideeën over socialisme zien. Wat wij onder socialisme verstaan en hoe dit een stap vooruit kan betekenen. De commissie over China was aanvankelijk bedoeld als een debat, maar we kregen een negatief antwoord van de PVDA om met ons te debatteren over China vandaag. Het werd dan maar een algemenere discussie over de positie van China vandaag. De commissie over Israël/Palestina ging in op de recente ontwikkelingen na de verkiezingen in beide landen. De spanningen zijn zeker niet verdwenen en steeds meer wordt duidelijk dat alle traditionele politici geen antwoord hebben. De nood aan een arbeidersantwoord stelt zich erg duidelijk.
In de vooravond volgende nog eens zes commissies die gelijktijdig plaatsvonden. Een eerste werkgroep ging over de strijd voor gratis en degelijk onderwijs en ons standpunt over onderwijs. Er werd ook gesproken over hoe wij de beweging tegen de besparingen van Vandenbroucke zien. Op de commissie waren er zowel studenten als personeelsleden uit het onderwijs aanwezig, wat de discussie een extra dimensie gaf.
Een tweede workshop was iets theoretischer van inslag. Het ging over “Socialisme van utopie tot wetenschap”, waarbij gewerkt werd met een reeks vragen van nieuwere leden om zo een beeld te geven op de ontwikkeling van het socialisme. Ook de commissie over de theorie van de permanente revolutie bood een inleiding tot onze opvattingen gericht op een publiek van nieuwere leden.
Verder was er een debat voorzien over de anti-fascistische strijd in België. We hadden verschillende organisaties gevraagd om hieraan deel te nemen. Blokwatch vroeg echter 100 euro, wat voor ons teveel is. Het werd dan uiteindelijk meer een debat met de aanwezigen. Een erg levendig debat overigens, met verschillende controversiële punten. Het feit dat de discussie inging op zowel de anti-fascistische strijd langs Nederlandstalige als langs Franstalige kant, vormde bovendien een extra reden waarom het erg interessant was.
Tenslotte waren er enkele commissies over internationale thema’s. Enerzijds was er een commissie over de strijd tegen het neoliberalisme in Latijns-Amerika waarbij onder meer werd ingegaan op de ontwikkelingen in Venezuela en de strijd voor het vestigen van socialisme in de 21ste eeuw. Een laatste commissie handelde over het opzetten van een nieuw links alternatief in Duitsland. Een Duitse kameraad sprak er over de WASG en de discussies binnen deze formatie, onder meer in het kader van de alliantie met de PDS.Linkspartei.
Avondmeeting: voor een nieuwe arbeiderspartij!
De eerste dag van Socialisme 2006 werd afgesloten met een meeting waarop werd gesproken door Jef Sleeckx (ex-parlementair van de SP.a), een delegee uit de chemie in Antwerpen, Jean Peltier over het Franstalige initiatief “Une autre gauche”, Gaetan van onze Duitse zusterorganisatie en ten slotte Eric Byl, de algemeen secretaris van LSP/MAS.
Jef Sleeckx legde uit dat de SP.a niet meer naar de arbeiders is gericht. Twee elementen hebben dat standpunt de afgelopen maanden onderbouwd. Ten eerste was er de Europese Grondwet, een neoliberaal voorstel, dat zomaar kon passeren in het Belgische parlement. De meeste parlementsleden hadden de grondwet niet eens gelezen, maar stemden gewoon voor… Een tweede element was de beweging tegen het Generatiepact en de rol van de SP.a daarbij. Op de acties tegen het Generatiepact werd Jef meermaals aangesproken met de vraag om met iets nieuw te beginnen. Hij meent dat er voldoende ruimte is voor iets anders, een nieuwe formatie die opkomt voor een andere politiek. Daartoe zal er onder meer op 1 mei een nationaal pamflet worden verspreid in een 20-tal steden.
Een delegee uit de Antwerpse chemie had het over de noodzaak om politieke lessen te trekken uit de beweging tegen het Generatiepact. De sociale gevolgen van het Generatiepact zijn al duidelijk. Uit een peiling onder leden van de liberale vakbond blijkt dat 7 op 10 meent dat het Generatiepact gevolgen zal hebben voor hun pensionering, slechts 1 op 10 wil werken tot 65. Op politiek vlak heeft de beweging tegen het Generatiepact ons geleerd dat we alleen staan: niemand in het parlement nam het voor ons op, de media bracht heel wat vuilspuiterij over de “conservatieve” vakbonden. De beweging tegen het Generatiepact heeft aangetoond dat een alternatief links van de sociaal-democratie niet alleen mogelijk is, maar dat dit noodzakelijk is!
Jean Peltier sprak over het Franstalige initiatief van “Une autre gauche” dat net zoals de initiatiefgroep voor een andere politiek rond Jef Sleeckx, de discussie voert over een nieuwe formatie. Ook hier was de beweging tegen het Generatiepact een directe aanleiding voor het voeren van deze discussie. Het zal belangrijk zijn dat we bij de discussies over een alternatief steeds benadrukken dat dit initiatief er op nationaal vlak moet komen. Het zou overigens voor het eerst sinds decennia zijn dat een nieuwe formatie op nationaal vlak tot stand komt.
Gaetan van onze Duitse zusterorganisatie SAV had het over de vorming van een nieuwe formatie in dat land en het succes van de Linkspartei bij de vorige nationale verkiezingen. Deze nieuwe linkse formatie haalde 8,7% van de stemmen en behaalde 54 verkozenen in ht parlement. Dit toont het potentieel aan, maar om dat potentieel te benutten is een discussie over het programma en de strategie erg belangrijk.
De meeting werd ten slotte afgesloten door Eric Byl, de algemeen secretaris van LSP/MAS. Hij benadrukte dat onze organisatie zich ten volle wil inzetten voor de opbouw van een alternatief. Wij zijn nog een relatief beperkte organisatie, maar we hebben het enthousiasme en de bereidheid om mee te bouwen aan een nieuwe arbeiderspartij.
Zondag: twee plenaire discussies
Op zondagochtend werd gestart met twee plenaire discussies. Het ene was een debat tussen LSP/MAS en een parlementslid van Ecolo. Dat was een interessante confrontatie van ideeën, onder meer inzake ons standpunt over het milieu. Wij hebben heel wat kritiek op de groene partijen en de beste manier om die kritieken aan te scherpen, is uiteraard door middel van discussie en debat.
De andere discussie ging over Pakistan en Kasjmir. Daar werd gesproken door Kevin Simpson van het CWI en Geert Cool die beiden een bezoek brachten aan Pakistan en Kasjmir om er deel te nemen aan de werking van onze organisatie en er een beter beeld te krijgen van de politieke situatie in beide landen. Er werd onder meer ingegaan op ons standpunt rond de heropbouw van Kasjmir na de aardbeving, over het nationale vraagstuk in Kasjmir, de sociale en politieke situatie in Pakistan,… De aanwezigheid van een aantal kameraden die oorspronkelijk uit Kasjmir komen, versterkte de betrokkenheid bij het onderwerp.
Commissies
Na de middag volgde een laatste reeks discussies in commissies. Een eerste discussie was over de houding van syndicalisten tegenover racisme op de werkvloer, waarbij in de discussie heel wat voorbeelden werden gegeven door arbeiders uit verschillende sectoren en bedrijven. Een tweede commissie handelde over het nationale vraagstuk en het communautair opbod dat geboden wordt door zowat alle traditionele partijen. Verder was een meer theoretische commissie waarin het verschil tussen reformisme en revolutie werd uitgelegd.
De andere commissies handelden over internationale thema’s. Er was een commissie over de vergelijking tussen Vietnam en de oorlog in Irak. Daarnaast sprak Kevin Mc Loughin over de strijd om samen met migrante arbeiders op te komen voor gelijke rechten en de Ierse ervaringen daaromtrent. Tenslotte was er een commissie over de Franse beweging en de lessen die kunnen worden getrokken uit de strijd tegen de CPE.
Afsluitende meeting
Het weekend werd afgesloten met een korte meeting waarop werd gesproken door Kevin Simpson van het CWI en Eric Byl van LSP/MAS. Kevin bracht een kort verslag van de werking van het CWI op internationaal vlak en ging onder meer in op belangrijke nieuwe ontwikkelingen in de ex-koloniale wereld. Eric Byl sloot het week-end af. Hij had het onder meer over het belang van onze internationale en bracht daarbij enkele ervaringen van zijn recent bezoek aan onze afdeling in Israël. Eric stelde dat een aantal elementen in heel onze internationale terugkomen: onze politieke analyse, maar ook de energie en de bereidheid om te strijden voor een socialistisch alternatief. Daar willen we verder op bouwen in de komende maanden.
Socialisme 2006 was een enorm succes en was erg goed georganiseerd. Tal van kameraden nam een verantwoordelijkheid op om voor dit succes te zorgen. De enorme energie onder de leden en sympathisanten bleek ook op de fuif op zaterdagavond en –nacht. De bereidheid om inspanningen te leveren voor de uitbouw van de organisatie bleek ook uit de financiële oproep die 6.500 euro opleverde. De aanwezigen trokken uitgeput, maar bijzonder enthousiast naar huis om verder de strijd te voeren voor een socialistisch alternatief.
Klik hier voor foto’s van het weekend.
