Gentse scholieren organiseren zich en vervoegen arbeidersbeweging

Foto: SooRa
Foto: SooRa

Artikel door Koerian (Gent) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Aan de kop van de vakbondsbetoging van 6 november was er een jongerenblok met opvallend veel Gentse scholieren. Meer dan 130 scholieren gingen niet naar de les om samen met 150.000 andere vakbondsmilitanten te betogen.

Al sinds begin september organiseren leerlingen op verschillende Gentse scholen zich tegen de besparingen op onderwijs. Bij aanvang van het schooljaar besloten Actief Linkse Studenten en Scholieren in Gent verschillende scholen aan te doen om de jongeren aan te spreken over besparingen in het onderwijs. Er werd consequent naar voor geschoven dat er opnieuw 7% van het BBP naar onderwijs moet gaan, en dat democratisch georganiseerde oplopende acties de enige manier vormen om die eis te verwezenlijken.

Dit resulteerde op 10 september in een relatief bescheiden betoging van ongeveer 80 jongeren. De algemene vergadering op het einde van de betoging besloot actiecomités op te richten op verschillende scholen. Deze actiecomités kwamen regelmatig samen om te bespreken wat de volgende stappen waren in de beweging tegen besparingen in het onderwijs. Ze besloten op 8 oktober een nieuwe betoging te organiseren, waarop vooral de solidariteit tussen studenten en scholieren werd benadrukt. Met 500 aanwezigen was dit een succes. Nadien werd door alle aanwezigen besloten zitacties te houden op verschillende scholen en zo toe te werken naar een scholierenstaking op 22 oktober.

Op 22 oktober bleven 800 Gentse scholieren weg uit de klas om te betogen voor een kwaliteitsvol en toegankelijk onderwijs. Actiecomités van op zes verschillende middelbare scholen en op Sint-Lucas Hogeschool tekenden present. Daarnaast waren er nog scholieren van scholen waar geen actiecomité was. Door de link met het personeel actief te zoeken stonden veel leerkrachten, ook zij zijn slachtoffer van de besparingen, positief tegenover de acties. Enkele scholen gaven zelfs toestemming aan hun leerlingen om naar de actie te komen. In een grote algemene vergadering op het einde van de actie werd unaniem besloten alle aangekondigde vakbondsmanifestaties te steunen en samen met de arbeiders een front tegen alle besparingen te vormen.

Van een kleine beweging opgezet door ALS groeide de scholierenbeweging uit tot een gestructureerd protest dat actief is in bijna elke school in centrum Gent. Van cruciaal belang hierbij waren de democratische opbouw van de beweging, het toepassen van een opbouwend actieplan,  het naar voor schuiven van een radicaal programma en het zoeken van de link met het personeel.

Een strijd tegen besparingen wordt van onderuit gevoerd met respect voor diversiteit van de beweging en onderlinge meningsverschillen. Iedereen die zich tegen besparingen verzet moet de kans krijgen te participeren aan de opbouw van verschillende acties. In die zin waren en zijn de actiecomités van talloze scholieren op verschillende scholen cruciaal, net als de algemene vergaderingen die na elke actie werden en worden georganiseerd. Respect voor de verschillende meningen, eenheid in actie en diversiteit, heeft gezorgd voor een maximale betrokkenheid van alle actievoerders en heeft de slagkracht van de beweging bepaald.

De ALS hebben steeds een radicaal programma naar voor geschoven binnen de beweging. Eisen als 7% van het BBP voor onderwijs, het geld halen waar het zit, investeringen in onderwijs niet in oorlog werden door talloze scholieren overgenomen en in slogans gegoten. Ze enthousiasmeerden en politiseerden een grote groep.  Ze werden gebruikt in acties die zorgvuldig werden opgebouwd. Elke actie was groter dan de vorige,  naar elke actie werd massaal gemobiliseerd. In een reeks pamfletten werden scholieren bewust gemaakt van de besparingen, hun gevolgen en de mogelijke alternatieven en werden ze opgeroepen om ervoor op straat te komen.

Doorheen de beweging is er een radicalisering die ook tot uiting komt in het aantal leerlingen dat bij ALS en ook bij LSP aansloot. Onze actiemethodes werken, en jongeren trekken heel bewust de kaart van een antikapitalistische jongerenorganisatie en consequent revolutionaire partij. Tot voor een paar maand werden bijvoorbeeld stakingen in het openbaar vervoer door scholieren op hoongelach onthaald, nu staan diezelfde leerlingen zelf aan de piketten.

De link met de georganiseerde arbeidersklasse is gelegd en zal niet meer worden verbroken. Op 1 en 15 december volgen (solidariteits)acties van Gentse scholieren, omwille van examens zal de nadruk op 15 december liggen. Na de nationale vakbondsbetoging is er ook in de hoofden van de scholieren geen weg terug. Het volledige besparingsbeleid moet worden weggestaakt, een focus louter op besparingen in het onderwijs is uit den boze. Ook op komende vakbondsacties zullen scholieren aanwezig zijn als deel van de arbeidersbeweging.

De jonge geest is uit de fles en kan er niet meer worden ingepropt. De beweging van scholieren is gestart en zal niet zomaar stoppen. Honderden scholieren werden gepolitiseerd en geactiveerd, duizenden hoorden van de acties die in Gent zijn opgezet. De jeugd heeft de toekomst, en de jeugd is in strijd. Voor wie de slogan “Bourgeois, Crevits, van ons krijg je niets” al beu is gehoord, worden het harde tijden. Om het in de woorden van de scholierenactivisten zelf te zeggen “Wij zijn boos! Hoe boos? Heel fucking boos!” Via het opgezet democratisch model willen zij in één front met alle slachtoffers van de besparingen niet alleen deze regering, maar heel het beleid wegstaken.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie