Dagboek uit Pakistan

Hieronder publiceren we enkele nota`s van het bezoek van Geert Cool aan Pakistan op dit ogenblik. Naast de politieke punten, wordt ook geprobeerd een beeld te schetsen van het leven in Pakistan. Hieronder vind je een verslag van vorige donderdag en vrijdag.

Donderdag

Vandaag kwam ik aan in Karachi. De luchthaven is enorm modern met airconditioning, waardoor er een aangename temperatuur heerst. Ik werd opgewacht door twee kameraden die me trots een persartikel tonen over de anti-oorlogsbetoging het weekend voordien in Karachi. Onze delegatie werd opgemerkt en een kameraad werd aan het woord gelaten in het artikel. Ik was de eerste buitenlandse kameraad die ze ooit zagen.

We trekken in een `taxi` naar het hotel. De taxi is een minibusje dat vertrekt als het volzit en stopt waar we dat willen. Ik werd hier voor het eerst geconfronteerd met de rijstijl in Pakistan. Dat is erg chaotisch, verkeersregels zijn er niet echt. Het komt erop aan niet te stoppen, veel te claxoneren en ergens een weg te vinden tussen andere auto`s en bussen door. Rijvakken zijn er niet echt. Als we later een Rika nemen (taxi op een driewieler), lijkt het allemaal nog gevaarlijker.

Het hotel is in orde, we slapen met drie op een kamer. Er is airconditioning, waardoor het wel meevalt en het eten is uitstekend. Drinken kan enkel als er mineraalwater uit een fles is. Zoniet is het te gevaarlijk. In de namiddag hebben we een uitgebreide discussie over de situatie in Pakistan, waarbij Khalid Batti (een leidinggevende figuur van de Socialist Movement Pakistan) een update geeft over de politieke situatie in het land.

`s Avonds hebben we een interne meeting van de leiding in Karachi om de interventies verder te plannen. Het is tegelijk een kennismaking met de lokale leiding van onze organisatie in de stad.

Vrijdag

Vandaag staan er een reeks discussies op het programma, onder meer over Kasjmir en onze werking daar. Hierna trokken we naar een vakbondsmeeting van postarbeiders. Het is een nieuwe vakbond nadat de leden uit hun vakbond waren gestapt omdat die hen verraden had. Op de meeting zijn er 200 aanwezigen. Kevin Simpson van het CWI en ikzelf worden naar voor geroepen als eregasten. Kevin sprak er over privatiseringen en de strijd ertegen. Hij kreeg heel wat applaus, maar is er nog verwarring. Een nationalistisch parlementslid kreeg ook applaus, maar beperkter en vooral van zijn eigen aanhangers. De tussenkomst van Kevin kwam op de lokale televisie.

Hierna trokken we met enkele kameraden naar de zee. Karachi ligt aan de zee en het is daar erg aangenaam. `s Avonds zakt de temperatuur wat tot 25 tot 28 graden. Dan is het aangenaam fris. Aan de zee worden we direct aangesproken door bedelaars die met kamelen langs de zee trekken en een ritje willen verkopen. Doorheen het bezoek aan Pakistan kwam ik al heel veel bedelaars tegen. De enorme armoede voel je hier op straat. Je ziet het ook aan de armoedige gebouwen, stoffige straten die gedomineerd worden door vliegen,…

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie