Minister van onderwijs Crevits maakte bekend dat het inschrijvingsgeld voor het hoger onderwijs stijgt van 620 euro per jaar tot 890 euro. Het werd voorgesteld als een ‘compromis’ omdat het onder de 1.000 euro blijft. De N-VA reageerde tevreden en stelde bij monde van fractieleider Diependaele dat dit “verre van draconisch” . Gezinnen die de factuur voor het inschrijvingsgeld met 43,5% zien stijgen, denken daar anders over.
Twee studerende kinderen zullen samen 520 euro meer kosten. Voor de dames en heren ministers en parlementsleden is dat misschien een peulschil, voor gewone werkenden is dat veel geld. Met de reeds eerder aangekondigde aanvallen op onze lonen en levensstandaard met onder meer de indexsprong of de stijgende kosten voor zowat alles, van sportclubs over zorgpremie tot brandstof en tabak, is een extra aanval van enkele honderden euro bijzonder pijnlijk.
De politici kondigden meteen aan dat dit pas een eerste stap is. Volgens de minister betalen studenten binnenkort ongeveer 10% van wat hun studies aan de gemeenschap kosten, terwijl dit in veel landen tot 30% is. De suggestie is duidelijk: het inschrijvingsgeld zal – na de periode van vijf jaar die nu vastgelegd is – nog verder stijgen. In deze redenering wordt er gemakshalve aan voorbijgegaan dat het geld van de gemeenschap eerst ook al door ons betaald is in de vorm van belastingen.
Bovendien wordt meteen duidelijk dat er naast de verhoging van het inschrijvingsgeld nog meer zal bespaard worden. De Ugent moet het in 2015 met 7 miljoen euro minder doen, de KULeuven denkt 5 miljoen te moeten besparen, aan de VUB wordt gesproken over 6,4 miljoen op twee jaar tijd. Alles samen wordt in 2015 maar liefst 55 miljoen euro op hoger onderwijs bespaard. Dat heeft gevolgen. De rector van de VUB stelde dat als de besparing op het personeel wordt berekend, hij 55 van de 300 professoren op straat zou moeten zetten. Voorlopig zou niet aan het personeel geraakt worden, maar de rector van de kleine Hasseltse universiteit stelde in De Morgen: “De ruimte wordt kleiner en kleiner. Als je dan bedenkt dat het personeel de grootste kostenpost is, dan moeten we ook naar die post kijken.”
Met de koekjes bij de koffie af te schaffen, zullen de universiteiten de opgelegde besparingen niet realiseren. Personeel én studenten zullen de dupe worden. Studenten zullen meer moeten betalen voor minder diensten (onder meer minder richtingen, opties en personeel), het personeel zal een zwaardere werkdruk kennen. Het gaat wel degelijk om draconische maatregelen die de toekomst van heel wat jongeren bedreigen.
We hoeven dit niet te aanvaarden. De eerste acties tegen de besparingen op het onderwijs waren veelbelovend. Morgen is er in Gent een scholierenstaking in verschillende scholen. De komende vakbondsacties zullen het personeel en hopelijk ook veel jongeren mobiliseren. Jongeren en personeel hebben dezelfde belangen en staan sterker als ze samen opkomen tegen deze besparingen en voor degelijk onderwijs dat toegankelijk is voor iedereen. Bourgeois en Crevits vragen van ons hoger onderwijs 55 miljoen, als het van ons afhangt krijgen ze niets!
