De situatie is rijp voor een nieuwe arbeiderspartij

Wordt de creatie van een nieuwe partij de politieke gebeurtenis van het jaar?

Sinds enkele maanden woedt de discussie rond de nood aan een nieuwe partij die zich verzet tegen het neoliberaal offensief van alle partijen die in het parlement zijn vertegenwoordigd. Elke partij vertelt met kleine nuances hetzelfde verhaal. De gewone man en vrouw moet inleveren terwijl de mega-rijken alsmaar rijker worden en de bedrijfswinsten de pan uit swingen.

Bart Vandersteene

Velen zien dan ook geen verschil tussen bijvoorbeeld blauw en rood in het parlement. Alsof de tegenstelling tussen arbeid en kapitaal zou opgegeven zijn en we er allemaal baat bij hebben de belangen van het kapitaal te verdedigen. Dit is de belangrijkste reden voor de groeiende desinteresse in het “politieke” spel in de Wetstraat, wat sociologen en politicologen ook mogen beweren.

Het Generatiepact en de politieke breuk

Nooit was de afwezigheid van een politieke vertegenwoordiging voor de arbeidersbeweging zo duidelijk als het afgelopen jaar. De propaganda van het patronaat over de onhoudbaarheid van onze sociale zekerheid en loonniveau werd door elke politicus overgenomen of er werd zelfs een schepje bovenop gedaan.

Een boksmatch kan niet worden gewonnen met één hand vastgebonden op de rug. Zo kan ook de strijd voor het behoud van onze welvaart niet worden gewonnen zonder een politiek instrument.

Het is geen toeval dat net vandaag de discussie over de noodzaak aan een nieuwe arbeiderspartij zich voordoet. Zelfs ABVV-voorzitter Verboven is verplicht om uitdrukking te geven aan het ongenoegen van de basis. In De Morgen verklaarde hij: “Vast staat dat we de relatie (tussen vakbond en partij) moeten herdenken, en misschien zelfs regelmatig moeten herbekijken. Het is goed mogelijk dat dat in een lossere verhouding uitmondt.” Dit kan een positieve uitspraak lijken, maar het kan ook de verraderlijke conclusie in zich dragen dat een vakbond geen nood heeft aan een politieke partner.

Op 7 februari betoogden 2.500 syndicalisten te Gent tegen de constante aanvallen in de bedrijven op de vakbondsafgevaardigden. Concrete aanleiding was het ontslag van twee delegees, bij de papiermutinational Stora. Vanop het podium werd verwezen naar de aanwezigheid van een delegatie van de SP.a met voorzitter Vande Lanotte. Tweemaal werd die aankondiging onthaald op boegeroep en gefluit. De breuk tussen de vakbondsbasis en de SP.a-ministers valt niet meer te lijmen.

Neemt Jef Sleeckx de handschoen op?

Sinds enkele maanden vormt er zich rond oud-SP.a parlementslid Jef Sleeckx een groep activisten en syndicalisten die discussiëren over een “politiek alternatief”. Er waren reeds verschillende interessante en goed bijgewoonde bijeenkomsten doorheen het land.

LSP heeft zich van in het begin achter dit project geschaard. Vandaag wordt de situatie afgetast en gezien in welke mate een initiatief kan worden gedragen door voldoende steun vanuit de arbeidersbeweging. Wij denken dat dit draagvlak er is, zowel in Vlaanderen als in Wallonië, zowel bij syndicalisten als bij jongeren. De situatie is rijp, misschien weldra overrijp. Het enige wat vandaag ontbreekt, is een duidelijk nationaal initiatief.

Sleeckx maakt de terechte bemerking dat de traditionele partijen niet in staat zijn de groei van het VB te stoppen, dat enkel een linkse oppositie hiertoe in staat is. Wij gaan daarmee akkoord. We hebben van de anti-racistische strijd altijd een prioriteit gemaakt omdat racisme (zoals seksisme) op een venijnige manier de weerstand breekt en de arbeidersbeweging verdeelt.

Om daar tegenin te gaan, hebben we een programma nodig dat de arbeiders verenigt rond gemeenschappelijk eisen. Wie is er geen voorstander van volledige tewerkstelling, gratis en kwaliteitsvol onderwijs, een stevige sociale zekerheid en degelijke openbare diensten? Het verdedigen van gemeenschappelijke belangen doet de verdeeldheid overstijgen. Wat een strijd verdeelt, verzwakt deze.

Een “politiek alternatief” kan een enorm effect hebben. Het kan de wanhoop over het gebrek aan een alternatief breken. Laat ons daarom met volle kracht bouwen een nieuwe democratische arbeiderspartij, die door actie en strijd het vertrouwen kan winnen van diegenen die zich terecht in de steek gelaten voelen door deze maatschappij en haar politieke vertegenwoordigers.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie