Vandaag en morgen wordt in een aantal Gentse scholen een pamflet verspreid om deze week nog een zitactie te houden. Het pamflet brengt enkele antwoorden op vragen die vaak gesteld worden over het jongerenprotest tegen de besparingen in het onderwijs. Hieronder vind je de tekst van het pamflet.
Ok, met al uw lawaai, waarover gaat dit?
Kort gezegd over een enorme aanval van de nieuwe regering op onze toekomst. Die zijn van plan om een nieuwe ronde te besparen op onderwijs, in totaal voor meer dan €800 miljoen. Ook deel van het plan is een serieuze verhoging van het inschrijvingsgeld voor het hoger onderwijs naar bijna €1.000 per jaar.
Ja, maar waarom is dat belangrijk voor mij?
Omdat deze verhoging van het inschrijvingsgeld maar een eerste stap is. Als de regering hier mee weg raakt, zal het inschrijvingsgeld in de komende jaren verder stijgen. Jij zal dus veel meer moeten betalen om verder te kunnen studeren of jezelf diep in de schulden moeten steken. Daarbij, zal deze besparingsronde de problemen zoals kamperende ouders, verouderde computerlokalen, overwerkte leerkrachten, versleten gebouwen … die al bestaan in het middelbaar onderwijs enkel erger maken. Kortom, deze besparingen zijn een regelrechte aanslag op de toegankelijkheid en de kwaliteit van jouw onderwijs.
Maar moet niet iedereen een steentje bijdragen om de crisis op te lossen?
Dat is inderdaad wat de regering zegt maar de superrijken en grote multinationals, die nochtans een grote steen zouden kunnen bijdragen, blijven vandaag wel buiten schot. De 50 grootste bedrijven in België betalen nauwelijks meer belasting dan je ouders ondanks hun miljardenwinsten. Wij daarentegen moeten opdraaien voor de éne besparing na de andere op wachtuitkeringen, in de sportclub, in de jeugdbeweging, bij het openbaar vervoer en nu dus ook op onze toekomst via de besparingen in het onderwijs.
Op het nieuws hoor ik wel elke dag dat we niet anders kunnen dan besparen. Is er dan een alternatief?
Besparingen zijn helemaal geen natuurwet maar een politieke keuze. Voor nieuwe gevechtsvliegtuigen vindt men zonder veel moeite €6 miljard. Ook voor nieuwe cadeaus aan de bedrijven vindt men altijd wel geld. De nieuwe federale regering wil bijvoorbeeld €2,4 miljard aan belastingverlagingen uitdelen aan de bedrijven. Dat geld kan veel beter besteedworden om te investeren in onze toekomst.
Maar als we als maatschappij voldoende middelen willen investeren in onderwijs om de problemen echt aan te pakken, zullen we het geld moeten halen waar het te vinden is, in de kluizen van de grote bedrijven en de miljonairs. Kortom, we moeten het beleid 180 graden omkeren.
Dat klinkt niet slecht. Hoe willen jullie dat doen?
De regering blijft vandaag potdoof voor de eisen van jongeren en werkende mensen. Als we echte verandering willen zullen we die moeten afdwingen. Dat zal alleen lukken door een massale beweging van onderuit uit te bouwen. Dat zal moeten gebeuren met scholieren, studenten, ouders en leerkrachten samen. We zijn immers allemaal slachtoffer van deze besparingen.
En wat kan ik daarin doen?
Zo’n beweging valt natuurlijk niet uit de lucht, we zullen die samen moeten opbouwen via steeds grotere acties. In Gent gingen reeds verschillende acties en betogingen door georganiseerd door actiecomité’s in verschillende scholen. Vandaag willen we de beweging verder uitbouwen in zoveel mogelijk Gentse scholen via acties van scholieren en personeel. Daarom organiseren we een eerste zit-actie tijdens de ochtendpauze op donderdagvoormiddag 16 oktober op verschillende scholen. Daar willen we bespreken om op woensdag 22 oktober een scholierenstaking te organiseren in Gent. Om zoiets waar te maken, hebben we jouw inzet nodig!
Een staking klinkt wel redelijk radicaal, is dat wel verantwoord?
Wel, zoals ik al zei zal er massale druk nodig zijn om verandering te bekomen. Het gaat er niet enkel om ‘gehoord’ te worden maar om onze eisen ook af te dwingen. We staken ook niet omdat we niet naar de les willen of omdat we tegen leerkrachten zijn. We zijn geen ‘luiaards’ of ‘hooligans’! We nemen een maatschappelijke verantwoordelijkheid op om democratisch, toegankelijk onderwijs te beschermen voor onszelf en voor toekomstige generaties en dat zal via actie moeten.
Ok, je hebt me overtuigd, ik doe mee!
