BM&S, staking gaat zesde week in. Directie rammelt met voeten arbeiders

Solidariteit aan de stakerspost, met onder meer LSP-leden op bezoek. Foto: PPICS
Solidariteit aan de stakerspost, met onder meer LSP-leden op bezoek. Foto: PPICS

Afgelopen donderdag was een zwarte dag voor de arbeiders van BM&S, het schoonmaakbedrijf voor de NMBS waar de 14 personeelsleden staken tegen de afdanking van twee delegees en drie interimmers. Het was donderdag niet alleen het begin van de zesde week staking – met alle fysieke en morele vermoeidheidheid die daarmee gepaard gaat – maar ook de directie maakte van de gelegenheid gebruik om nog eens goed met de voeten van de arbeiders te rammelen.

Artikel door Laure (Brussel). Fotoreportage van Collectif Krasnyi

Een week voordien zat de sfeer heel goed. Er was een geslaagde solidariteitsbijeenkomst geweest en er leek een opening te zijn in de patronale retoriek. De woordvoerster van het bedrijf had op een vergadering met de vakbondssecretaris en de stakende delegees laten verstaan dat het mogelijk was om de reïntegratie van de vijf arbeiders op te nemen, maar dat het beter was om daar eens ernstiger over te spreken op een bijeenkomst die de dinsdag hierop zou volgen.

Op die dag heeft de directie de zenuwen van de stakers danig op de proef gesteld. Ze trokken gedurende een uur van de ene afspraakplaats naar de andere, om uiteindelijk te vernemen dat het gesprek naar donderdag werd uitgesteld. De onverschilligheid en de zelfgenoegzaamheid van de directie van BM&S zijn veelzeggend en telkens weer een opgave voor de woedende stakers om zich te beheersen.

Uiteindelijk werd donderdag beslist. De directie kondigde met een brede glimlach aan dat het er niet meer toe deed aangezien het proefcontract met de NMBS was omgezet in een definitief contract van vier jaar. De arbeiders mogen hun staking zolang voeren als ze willen, van reïntegratie is geen sprake. Dat was de boodschap van de arrogante directie.

De arbeiders waren uiteraard geschokt door deze aankondiging. Ze besloten om de strijd verder te zetten en zoeken steun van hun collega’s bij het spoor maar ook bij alle andere werkenden.

De strijd van de arbeiders bij BM&S is een voorbeeld inzake moed en vastberadenheid. Het zet bovendien de toon voor de komende strijd waarbij we moeten ingaan tegen arrogante directies die in naam van de winstmaximalisatie tot alles bereid zijn.

Het bedrijf BM&S heeft ondanks alles (waaronder meer dan 150.000 euro schulden aan verschillende bedrijven, onwettige afdankingen, het inzetten van stakingsbrekers,…) een contract met de NMBS ondertekend. Het doorslaggevende element daarbij was de prijs. BM&S blijft ver onder de prijs van de concurrenten en is 40% goedkoper dan het vorige schoonmaakbedrijf.

Het wijst meteen op de gevolgen van de liberalisering en privatisering van openbare diensten. Bedrijven als de NMBS zoeken naar onderaannemers die taken uitvoeren die vroeger door personeel van de NMBS werden gedaan. De onderaannemers moeten zo goedkoop mogelijk zijn, wat uiteraard druk zet op de lonen voor het personeel. Het voorbeeld van BM&S is spijtig genoeg niet het eerste schandalige geval van dergelijke onderaanneming bij de NMBS.

Zo was er eerder het schandaal van het bedrijf GOM dat instond voor de schoonmaak van stations en daarbij mensen-zonder-papieren inzette aan hongerlonen en aan onaanvaardbare arbeidsvoorwaarden.

We moeten een einde maken aan dergelijke onderaanneming. Dat is overigens een eis die door veel spoorarbeiders wordt gedeeld. Opdat deze eis ook echt vorm kan krijgen, en dit op een ogenblik dat alle openbare diensten onder vuur liggen, is er nood aan een informatiecampagne onder de gebruikers van het openbaar vervoer en ook een democratisch uitgewerkt actieplan van alle spoorarbeiders.

De kapitalisten aarzelen niet om harde methoden te gebruiken om hun asociale voorstellen door te drukken. We mogen niet aarzelen om zelf de grote middelen in te zetten om te tonen dat ze zonder ons niets kunnen, dat hun winsten enkel en alleen aan onze arbeidskracht te danken zijn.

De arbeiders van BM&S hebben besloten om vol te houden en zich niet te laten doen. Er zijn solidariteitsmoties gestemd op de congressen van het Brusselse en het Waalse ABVV. Het wordt tijd dat deze moties omgezet worden in concrete acties waarbij aan een brede solidariteitsbeweging wordt gebouwd. Enkel op die manier kunnen de arbeiders van BM&S zich laten horen en een overwinning bekomen.

Willen de NMBS en BM&S hier niet van horen? Laten we er dan voor zorgen dat ze het wel moeten begrijpen. Morgen kan het ons ook overkomen. Een overwinning voor de arbeiders van BM&S is een overwinning voor alle arbeiders. We zijn allemaal arbeiders van BM&S!
Steun de arbeiders van BM&S door de stakerspost aan het station van Schaarbeek te bezoeken en/of een bijdrage te storten voor de solidariteitskas die opgezet is door ACOD-Spoor in Brussel: BE20 0682 1834 9956 met vermelding “Solidariteit BM&S”.

  • Allemaal samen, solidair met de arbeiders van BM&S!
  • Voor de onmiddellijk reïntegratie van de vijf afgedankte arbeiders, delegees en interimmers, met echte contracten en degelijke lonen!
  • Voor de insourcing van de schoonmaakdiensten bij de NMBS!
  • Zelfde werk, zelfde loon, zelfde strijd!
  • Stop de privatisering van de openbare diensten!
  • Voor strijdbare vakbonden die de arbeiders echt verdedigen!
Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie