Op woensdag 3 september slaagden de 14 arbeiders van BM&S er opnieuw in om de staking op hun werkplaats in stand te houden. De stakerspost houdt stand ondanks alle aanvallen.
Artikel door Laure (Brussel)
Terugblik
Het bedrijf BM&S vervangt sinds 1 april een andere onderaannemer van de NMBS voor de schoonmaak van treinen – overigens een voorbeeld van de geleidelijke privatiseringspolitiek van de openbare diensten waar de NMBS al jarenlang aan meedoet. De werknemers, officieel tewerkgesteld bij BM&S, werken al jaren voor verschillende werkgevers en doen daarbij steeds hetzelfde werk: treinen van de NMBS schoonmaken.
Toen een nieuwe directie werd aangesteld, beloofde deze het personeel dat niet aan de contracten zou geraakt worden en dat de drie interimkrachten snel een contract zouden krijgen. Dat is niet meer dan normaal voor personeel dat al meer dan anderhalf jaar in trouwe dienst was naast de andere collega’s.
Toen de delegees de contracten van nabijer bekeken en wezen op onduidelijkheden en vooral op de valse beloften rond de interimmers, gooide de directie van BM&S het over een andere boeg en werd een tegenaanval ingezet. De delegees kregen valse beschuldigingen naar het hoofd geslingerd om hen te discrediteren.
Midden augustus, toen één van de twee delegees op verlof was, wilde de directie grote kuis houden. De twee werden wegens dringende redenen afgedankt en ook de drie interimmers werden aan de deur gezet. Op dezelfde dag werden acht nieuwe interimmers aangeworven, ongetwijfeld om de ploeg die elkaar te goed begon te kennen aan de kant te schuiven.
Op 21 augustus, na de aankondiging van deze maatregelen, gingen de arbeiders meteen in staking om hun collega’s te ondersteunen en de onmiddellijke reïntegratie te eisen. De directie had hier geen oren naar. De 8 interimmers kregen een tijdelijk contract van een maand zodat de directie geen wetten overtrad (het is immers verboden om interimmers in te zetten om een staking te breken). Maar het was wel degelijk de bedoeling om de stakers te vervangen. Er werd een deurwaarder ingezet en 40 kandidaten voor de job werden opgetrommeld om de stakers te intimideren en duidelijk te maken dat hun job bedreigd was.
Het personeel liet zich gelukkig niet doen en door de solidariteit die ze kregen en hun eigen vastberadenheid is er die dag niemand aan de slag gegaan.
De volgende dag stelde de directie onderhandelingen voor die de maandag erna zouden plaatsvinden. Het personeel stemde daarmee in en hief de stakerspost op. Maar er bleek geen echte onderhandeling te zijn, er was geen sprake van dat de vijf collega’s terug aan de slag zouden kunnen. Hierop bleven de anderen trouw aan hun ordewoord om te staken tot de eisen ingewilligd worden.
Tegelijk was er een nooit geziene rechterlijke uitspraak met een dwangsom van 10.000 euro voor de stad Brussel en de gemeente Schaarbeek. Die dwangsom moeten de gemeenten betalen per dag dat ze de politie geen bevel geven om de stakerspost op te ruimen.
Op woensdag 3 september kwam de directie opnieuw met een deurwaarder naar de stakerspost, ditmaal vergezeld door drie agenten. Ze was vastbesloten om de opgetrommelde tijdelijke personeelsleden aan het werk te krijgen.
In tegenstelling tot wat er in de gevestigde media werd gezegd, heeft geen enkele arbeider een wettelijke regel overtreden, zelfs niet op een ogenblik dat hun stakingsrecht met de voeten werd getreden. Pas na discussies met hun niet-stakende collega’s en de ordediensten, bekwamen de stakers dat er niemand binnen ging.
Vandaag gaat de stakerspost door en is er een actie aan het justitiepaleis. Er wordt daar beroep aangetekend tegen de uitspraak die de stakerspost laat opruimen.
Lessen uit een strijd die nog niet gedaan is
De aanvallen waarmee de arbeiders van BM&S geconfronteerd worden, zowel de willekeurige afdankingen als de pogingen om de staking te breken, tonen tot op welk punt het patronaat vastberaden is om de rechten van het personeel en iedere vorm van verzet te breken.
De logica waarmee deze aanvallen worden uitgevoerd passen in de patronale roep om de kosten te verlagen en over flexibele arbeidskrachten in een onzekere positie te beschikken. Dergelijk personeel moet vooral volgzaam zijn en doen wat de bazen zeggen. Dit kadert ook in het beleid dat al jarenlang wordt gevoerd door alle gevestigde partijen die de rode loper uitrollen voor het patronaat.
De geleidelijke privatisering van openbare diensten maakt het mogelijk om de arbeidsvoorwaarden en lonen naar beneden te halen, het personeel te verdelen in kleinere entiteiten en zo de aanvallen nog harder te kunnen uitvoeren.
We zien ook al enkele jaren dat het stakingsrecht onder vuur ligt. Het gebruik van torenhoge dwangsommen en de quasi systematische intimidatie door ordediensten, het toelaten van het inzetten van ander personeel op stakingsdagen,… Het gerecht laat geen kans ongelegen om aan te tonen aan welke kant ze staat: aan die van de kapitalisten tegen de arbeiders.
De vastberadenheid van de arbeiders bij BM&S en hun solidariteit tegenover de aanvallen is opmerkelijk en verdient alle steun. Voor de stakers is het niet evident om de strijd verder te zetten en op te komen voor de reïntegratie van hun collega’s.
We steunen hen volledig in deze strijd en roepen de lezers van deze site op om hetzelfde te doen. Om de strijd tot een overwinning te brengen, is steun noodzakelijk. Deze nieuwe strijd bij een onderaannemer van de NMBS (na onder meer ISS) kan aangegrepen worden voor een bredere beweging onder het spoorpersoneel. De opdeling van het spoorbedrijf in tal van onderaannemers is immers een stap achteruit voor het personeel (zowel inzake arbeidsvoorwaarden, lonen als slagkracht). Bovendien is het duidelijk dat de directie aandringt op steeds meer inspanningen door het personeel. Op tien jaar tijd is de productiviteit verdubbeld terwijl er 3.000 personeelsleden minder zijn. De directie van de NMBS en de opeenvolgende regeringen bereiden een volledige privatisering voor, wat de dienstverlening onder druk zou zetten. Dat is slecht voor de reizigers (duurdere prijzen, afschaffing van stations en lijnen,…) maar ook voor het personeel. BM&S toont dat aan.
De houding van de directie bij BM&S moet ook een signaal zijn voor de volledige arbeidersbeweging. Het patronaat en de kamikazeregering bereiden zich voor op een harde confrontatie waarbij onze syndicale rechten onder vuur zullen liggen. Het veralgemeend inzetten van deurwaarders, minimumdienstverlening bij de NMBS,… De mogelijkheid van verzet tegen het asociale beleid wordt steeds meer ondermijnd.
De strijd is dus niet enkel van belang voor de arbeiders van BM&S. Wat daar gebeurt, zal navolging krijgen bij andere onderaannemers. Die beconcurreren elkaar om zo goedkoop mogelijk te zijn door op het personeel te besparen. Het gaat evenwel om een dienst voor de NMBS en dus gaat het ook om spoorpersoneel dat aan dezelfde voorwaarden moet werken.
- Allemaal samen solidair met het personeel van BM&S!
- Voor de onmiddellijke reïntegratie van de vijf afgedankte arbeiders, delegees en interimmers, met echte contracten en degelijke lonen!
- Voor de reïntegratie van de volledige schoonmaakdienst in de NMBS!
- Zelfde werk, zelfde loon, zelfde strijd!
- Stop de privatisering van de publieke diensten!
