Op een receptie van de socialistische transportvakbond BTB gaven een aantal vertegenwoordigers van het Vlaams Belang een cheque van 1.000 euro voor de veroordeelde dokwerkers. Op haar economisch congres stelde het VB nog dat vakbonden rechtspersoonlijkheid moeten krijgen en haalde de partij sterk uit tegen de vakbonden. In het Europees Parlement stemde VB-voorzitter Vanhecke destijds niet tegen de Havenrichtlijn.
Het VB over de strijd bij Forges de ClabecqIn de tweede helft van de jaren 1990 vond bij Forges de Clabecq onder leiding van Roberto D’Orazio en anderen een strijd plaats tegen de sluiting van het bedrijf. Het Vlaams Blok steunde dit niet. Er kwamen tal van parlementaire vragen over het "vakbondsgeweld". VB-senator Jurgen Ceder: "Als men dit soort crapuleus terrorisme ongestraft laat, zet men de poort wagenwijd open voor mensen die in een zogenaamd rechtvaardige strijd een reden zien om zware gewelddaden te plegen." (Senaat, 17 april 1997) VB-senator Wim Verreycken: "Meent de minister dat de betrokken vakbondsman zich hier schuldig heeft gemaakt aan opruiing met de duidelijke bedoeling schade te veroorzaken? Werd tegen de betrokkene vervolging ingespannen? Zullen de deelnemers aan de vernieltocht worden vervolgd wegens het vormen van een privé-militie?" (Senaat, 16 januari 1997) VB’er Rob Verreycken destijds op be.politics: "D’Orazio (hoofddelegee Clabecq) is een communistisch dictatoriaal varken dat in elk normaal land al lang achter de tralies zou zitten." |
Het Vlaams Belang beweert dat haar programma “in tegenstelling tot de traditionele vakbonden”, wel aansluiting vindt bij de verzuchtingen van de arbeiders. De partij komt nochtans op voor het optrekken van de pensioenleeftijd, het beperken van uitkeringen in de tijd, extra lastenverlagingen voor het patronaat,… De vakbonden daarentegen moeten worden gekortwiekt. Bij de stakingsacties tegen het Generatiepact, stelde de partij zelfs voor om de politie in te zetten tegen stakersposten en wegblokkades! (zie ook onze pagina over het economisch congres van het VB).
Zelfs inzake de Havenrichtlijn is het VB absoluut niet consequent. VB-voorzitter Vanhecke stemde destijds niet tegen de Havenrichtlijn. VB-vertegenwoordigers zoals Jan Penris proberen het havenpatronaat op te vrijen (onder meer met het idee om het de dokwerkers onmogelijk te maken om de haven plat te leggen…). Terwijl het VB op de Antwerpse linkeroever opkomt tegen de havenuitbreiding, steunt de partij op de rechteroever wel dezelfde havenuitbreiding. Consequent, kun je het VB dan ook niet noemen.
Toch werd een cheque van 1.000 euro overhandigd voor de dokwerkers. Waarom? Omdat een dergelijke verkiezingsstunt weinig kost voor het VB. Dat is de enige reden. Moest een krantenadvertentie goedkoper geweest zijn, had de partij misschien in die richting gedacht.
De acties van de dokwerkers staan immers tegenover alles waar het VB voor staat. De partij pleitte op haar recent economisch congres voor meer liberaliseringen en vooral tegen de vakbonden. Nu zou het VB geld geven aan de vakbonden, terwijl ze net verwijt dat er geen klaarheid is over de financies van de vakbonden… Bovendien beweerde de partij op haar economisch congres nog dat vakbonden “ongevoelig geworden zijn voor de broeihaarden van sociaal onrecht”. Op 20 november 1998 schreef VB’er Rob Verreycken het volgende op het internet: "Ra, ra: ze dragen uniforme petten en vestjes, ze handhaven de orde bij betogingen met korte stokken, ze terroriseren werkwilligen bij stakingen, ze meppen curatoren in elkaar en ze worden door het gerecht niet en nooit verontrust. Nee, dat is niet Voorpost, maar wel de rode vakbond."
De Gentse BTB-secretaris Georges Maes maakte een fout door de cheque aan te nemen en het VB een platform te bieden voor haar verkiezingsstunt. De BTB kondigde aan dat het geld zou teruggegeven worden. Maar dat blijkt niet nodig te zijn. VB-voorzitter Vanhecke stelde: “De BTB moet niets teruggeven vermits Francis Van den Eynde zondag een grote namaakcheque overhandigde waarmee de bond vandaag het geld bij ons kon komen ophalen."
Met andere woorden: het effectief steunen van de dokwerkers was niet de bedoeling en de partij ging er al van uit dat het niet zou betalen. Enkel de publiciteit telde. Als je daar een solidariteitsbeweging op wil bouwen, zal je niet ver komen…
