Nooit geziene aanval op index, onderwijs, sociale zekerheid, openbare diensten, stakingsrecht,…
Artikel door Ben (Charleroi) uit de septembereditie van ‘De Linkse Socialist’
Jammer genoeg had deze krant gelijk toen we vlak na de verkiezingen schreven dat de samenstelling van de regering niet zeker was, maar het besparingsbeleid dat zou volgen wel. De regering-Di Rupo heeft het terrein voorbereid en al een hele reeks aanvallen doorgevoerd. Maar nu zal de “kamikazeregering” een versnelling hoger schakelen in hetzelfde asociale beleid dat de gewone werkenden en uitkeringstrekkers wil laten opdraaien voor de crisis.
Aanvallen langs alle kanten
Op federaal vlak is er sprake van 17,3 miljard euro besparingen tegen 2019. Alle sociale verworvenheden liggen onder vuur, van de openbare diensten over de sociale zekerheid, de gezondheidszorg en de pensioenen tot de index en zelfs het recht om tegen sociale afbraak te protesteren.
Op Vlaams niveau wordt 8 miljard bespaard op 5 jaar tijd, met aanvallen op onder meer de VRT, De Lijn, de socioculturele sector, kinderopvang en onderwijs (met onder meer een verhoging van het inschrijvingsgeld met mogelijk 300 euro). Op Waals niveau is er sprake van 1,1 miljard euro besparingen in 2015, op een totale begroting van 13,5 miljard euro. De komende twee jaar zouden vier op de vijf ambtenaren die op pensioen gaan niet vervangen worden. Daarnaast wordt bespaard op onder meer het onderwijs. Ook de Brusselse regering schakelt zich in de besparingslogica in.
En dan zijn er nog de lokale besparingen en de private bedrijven die overgaan tot afdankingen, sluitingen en chantage om de arbeids- en loonsvoorwaarden naar beneden te trekken.
Patronaat viert feest
Terwijl een harde confrontatie op alle werkenden en hun gezinnen wordt voorbereid, kan het patronaat feest vieren. De federale regering denkt onder meer aan een verlaging van de sociale bijdragen die de werkgevers op onze brutolonen betalen van 33% naar 25%. Dat zou de sociale zekerheid maar liefst 2 miljard euro kosten. “Een eerste mooi cadeau voor de bedrijfswereld”, titelde de Franstalige zakenkrant L’Echo.
We krijgen stilaan bericht van de verschillende besparingsmaatregelen. Niet alle details zijn al bekend, maar de omvang van de operatie is dat wel. Het is duidelijk dat we naar een harde confrontatie gaan tussen enerzijds de economische agenda van het patronaat, trouw uitgevoerd door de gevestigde politici, en anderzijds de levensstandaard van de arbeiders (met of zonder werk) en de jongeren.
De gevestigde partijen hebben hun kamp gekozen, dat van de werkgevers, de grote aandeelhouders en de superrijken. Dat is momenteel de winnende ploeg, het zijn zij die de economische en politieke macht in handen hebben. Hun opstapeling van rijkdom en macht en dit voor een bijzonder klein deel van de bevolking botst steeds meer met de wil van de meerderheid van de bevolking om een degelijk leven te leiden. De meerderheid van de bevolking, dat is onze ploeg, de klasse van de arbeiders (met of zonder werk) en de jongeren.
Onze ploeg is als een slapende reus die zich nog niet bewust is van zijn eigen kracht omdat de ploeg nog niet georganiseerd is en geen duidelijk doel of leiding kent. Tegenover de vele aanvallen die voorbereid worden, heeft onze ploeg geen andere keuze dan verzet. De meest bewuste lagen hebben de enorme taak om de coördinatie van praktische organisatie van de kleine (en steeds grotere) verzetshaarden op te nemen. Dat kunnen we het beste doen in het kader van de opbouw van een steeds grotere kracht in de vorm van een front van verzet met een offensief programma.
