De Westerse regeringen schreeuwen moord en brand naar aanleiding van de beslissing van Iran om haar nucleair onderzoek opnieuw op te starten. Wereldwijd zien we gemengde reacties. Onder de miljoenen mensen die ooit protesteerden en campagne voerden tegen oorlog en tegen kernwapens, is er een groeiende vrees voor een nucleaire wapenwedloop.
Robert Bechert
De voorbije jaren hebben onder meer India en Pakistan toegegeven dat ze over kernwapens beschikken. In andere landen, zoals Japan, worden er in de heersende kringen discussies gevoerd over het al dan niet aanleggen van een nucleair arsenaal aangezien de buurlanden kernwapens hebben.
De positie van de Westerse regeringen is hypocriet. Er werd niet bewezen dat Iran een inbreuk heeft gepleegd op het Non-Proliferatieverdrag van 1968. Wat wel zeker is, is dat geen enkele “oude” nucleaire macht (VS, Rusland, China, Frankrijk, Groot-Brittannië) aanstalten maakt om te werken aan een afbouw van haar voorraad kernwapens, zoals beloofd bij het ondertekenen van het Non-Proliferatieverdrag.
Op dit ogenblik investeert de Britse regering verschillende miljoenen om haar nucleaire wapens te hernieuwen. Enkele dagen voor de laatste Britse verkiezingen stelde Blair nog dat het land volgens hem een onafhankelijke nucleaire macht moet blijven. Verdedigers van de Britse regering stellen dat hun regering wel democratisch is, in tegenstelling tot het regime in Iran. Wij verdedigen het Iraanse regime natuurlijk niet. Maar we kunnen ons toch ook vragen stellen bij het democratisch karakter van regimes die op basis van leugens Irak binnenvallen.
De Amerikaanse regering maakte nooit opmerkingen over de kernwapens van Israël. De regering ging tevens een samenwerking aan met India op het vlak van nucleair onderzoek, ook al voerde dat land in 1998 nucleaire testen uit. Het verschil in de houding tegenover die landen, komt er enkel en alleen omdat Bush India ziet als een mogelijke partner tegenover China om invloed te hebben in de regio.
De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad heeft sterke verklaringen afgelegd over het buitenlands beleid om de aandacht af te leiden van het falen van zijn regering bij het verbeteren van de levensstandaard. Een meerderheid van de Iraanse bevolking steunt de ontwikkeling van kernwapens. Ze voelen zich bedreigd door de VS, zeker nu de VS in de regio honderdduizenden soldaten heeft gestationeerd en omdat de VS bondgenoten heeft in de regio die over kernwapens beschikken (Pakistan en Israël).
De Westerse machten hebben een aantal recente verklaringen van Ahmadinejad gebruikt om hun ware bedoelingen te verbergen. Daarbij werd gebruik gemaakt van de bedreigingen tegen Israël of de ontkenning van de holocaust. Het falen van Bush en Blair om Irak te controleren, heeft ertoe geleid dat het zuiden van Irak en de grote olievelden daar, vandaag in realiteit worden gecontroleerd door bondgenoten van Iran.
Dat botst met de bedoelingen van de invasie in Irak en deze situatie vormt een bedreiging voor pro-Westerse regimes in het Midden-Oosten. Daarom willen Bush en Blair minstens proberen om maatregelen op te leggen tegen Iran. Er zijn echter limieten bij hetgeen kan worden gedaan. Iedere actie tegen Iran riskeert om bewegingen uit te lokken in het Midden-Oosten en bovendien kan het gevolgen hebben voor de oliemarkten aangezien Iran de vierde grootste olie-exporteur op wereldvlak is. Een grootschalige militaire invasie is uitgesloten, maar een doelgerichte aanval zoals de Israëlische aanval tegen het nucleair onderzoekscentrum in Osirak in Irak (1981) is niet uitgesloten. Destijds werd daarop kritiek gegeven door Reagan en Thatcher, maar zij steunden destijds Saddam in diens oorlog tegen Iran. Vandaag liggen de kaarten anders.
Socialisten verzetten zich tegen kernwapens en hebben geen enkel vertrouwen in de imperialistische heersers en de acties die zij voorstellen. Wij kunnen op geen enkele wijze steun geven aan hypocriete leugenaars zoals Bush of Blair. Wij willen de ernst van de situatie uitleggen en opkomen voor een socialistisch alternatief. Wij pleiten voor een alternatief dat zich baseert op de arbeidersbeweging en dat opkomt voor een breuk met het imperialisme en kapitalisme. Wij verdedigen het zelfbeschikkingsrecht van de naties tegenover iedere onderdrukking en komen op voor een socialistische samenleving waar wetenschap en technologie worden aangewend om het leven te verbeteren in plaats van het te vernietigen.
