Dit was 2005… De idioot van het jaar

Nu het ook in regeringskringen bon ton geworden is om politici op een onzachte wijze te rangschikken volgens hun graad van ergerlijkheid, kunnen wij uiteraard niet achterblijven. Het was erg moeilijk, maar we hebben uiteindelijk toch slechts 5 ergerlijke figuren van 2005 genomineerd. Daarbij werd geen rekening gehouden met stijve kleinburgerlijke truttigheid, maar enkel en alleen met de pure ergernis die door de genomineerden wordt opgewekt.

1. George W. Bush

George W Bush is niet alleen president van de VS, hij is ook onklopbaar in onze lijst van ergerlijkste figuren. Als zogenaamd verdediger van de vrije concurrentie, ziet hij er nauwgezet op dat zijn monopoliepositie als ergerlijke figuur niet wordt bedreigd. Ook dit jaar deed George uitermate zijn best!

Naar eigen schattingen zorgde hij reeds voor zowat 30.000 doden onder de Irakese bevolking (naast de ruim 2.000 gesneuvelde VS-soldaten in Irak), hij liet geheime gevangenissen bouwen in Oost-Europa, zette fosfor in bij de belegering van Fallujah, aarzelde niet om niet tussen te komen na de orkaan Katrina in New Orleans, zette verder het mes in de uitgaven voor sociale zekerheid in de VS,… Allemaal redenen genoeg om George de erkenning te geven die hij verdient door hem uit te roepen tot ergerlijkste figuur van 2005!

2. Guy Verhofstadt

De Belgische Harry Potter stelt zich tegenover de belangen van de arbeiders en hun gezinnen even diplomatisch op als zijn minister De Gucht tegenover regeringsleiders van prille democratiën. Als een olifant in een porseleinenkast laat Guy de arbeiders en hun gezinnen kennis maken met zijn voluntaristische pogingen om te besparen bij de arbeiders zodat er extra ruimte is voor cadeautjes aan het patronaat. Guy laat zich niet van de wijs brengen door honderdduizend betogers tegen het Generatiepact, die hebben het gewoon niet begrepen. Misschien lag het aan de communicatie, maar alleszins niet aan de besparingswoede van Verhofstadt. Zijn goede vriend Yves Desmet beweert dat Guy niet langer een baby-Thatcher is. Als dat uit de mond van Desmet komt, is het voor ons een reden genoeg om Verhofstadt de tweede plaats te geven in onze lijst van ergerlijkste figuren van 2005.

3. Freya Van den Bossche

We geven het toe. Ondanks eerder gedane beloftes, houden we wel rekening met stijve kleinburgerlijke truttigheid in de opmaak van onze top 5 van ergerlijke figuren. We kunnen immers niet zomaar rond Freya heen. De dochter van lanceerde haar politieke loopbaan bij nonkel Siegfried (Bracke) en legde bij haar eerste verkiezingscampagne vooral nadruk op haar benen die prominent de verkiezingsaffiche vulden.

Jammer genoeg probeert ze nu ook geregeld iets politiek naar voor te brengen. Ze had zich beter aan het showaspect gehouden, dat kan minder kwaad. Of desnoods kon ze aan de slag als politiek commentator in Nederland. Ongetwijfeld zou de sensatiepers dat ten zeerste kunnen appreciëren.

Maar Freya is dus minister. En in die functie tekende ze verantwoordelijk voor de nota "Actief Ouder Worden", de grote lijnen van de aanvallen op het brugpensioen. Daarin ging la Freya dermate te keer, dat zelfs haar goede vriend Guy haar tot matigen moest aanzetten. De uiteindelijke afgezwakte versie van Freya’s nota was het Generatiepact. Omdat we niet iedereen op de eerste plaats van onze lijst van ergerlijke figuren kunnen zetten, behaalt Freya een eervolle derde plaats.

4. Marie-Rose Morel

Door Bush uit te roepen tot ergerlijkste figuur, hebben we het voordeel dat we zijn Vlaamse fans ook een ereplaats geven. "Ik heb een boon voor cowboys", stelde VB’er Filip De Man over Bush. "Hij heeft in de VS voor een neoconservatief reveil gezorgd waardoor het land tien jaar voor ligt op Europa", aldus Gerolf Annemans. "Op een populaire manier zegt Bush wat de Amerikanen denken", stelt Filip Dewinter. Er is echter een VB’er die het minder op Bush heeft begrepen. Marie-Rose Morel wantrouwt Bush, want "hij is teveel een cowboy". Aangezien Morel blijkbaar niet in de fanclub van cowboy George zit, moeten we haar nog eens afzonderlijk nomineren in onze lijst van ergerlijke figuren.

Marie-Rose maakt snel carrière in het VB. Dit leidde er toe dat de in Antwerpse VB-kringen goed gekende Mia Dujardin (alias “de zwarte weduwe” aangezien ze getrouwd was met wijlen Jan Brans, hoofdredacteur van het collaboratieblad Volk en Staat) razend kwaad naar Frank Vanhecke belde toen ze hoorde dat Morel in de partijleiding kwam. Volgens De Standaard zou ze daarbij “Morel vergeleken hebben met een dame die het oudste beroep ter wereld uitoefent”.

Wij achterhaalden dit jaar waarom Marie-Rose niet van cowboy Bush houdt. Ze heeft immers al haar eigen cowboy in de persoon van de Bulgaarse racist Volen Siderov. In zijn boek “The Boomerang of Evil” schrijft Siderov onder meer dat de holocaust bedrog is. Hij heeft het over de “leugens dat de gaskamers zogezegd miljoenen Joden uitroeiden”. “De legende van de holocaust” is volgens Siderov een excuus voor de Joden die er gebruik van maken om hun positie te versterken. Na een internationale bijeenkomst van extreem-rechts in het Oostenrijkse Wenen, kon Morel haar bewondering voor Siderov niet meer ontkennen (zie foto hiernaast).

5. Albert Mariën

De hekkensluiter in ons overzicht van ergerlijkste figuren van 2005 is een "local hero". Eind juli liet Mariën anti-racisten oppakken omdat ze campagne voerden in zijn gemeente. Toen deze intimidatie niet voldoende bleek, liet hij hen nogmaals arresteren. Bij een protestactie tegen de arrestaties, liet de burgemeester opnieuw 2 Blokbuster arresteren. Albert werd hiervoor alvast gefeliciteerd door het VB.

Albert is een overtuigde liberaal en dus stapte hij destijds met Ward Beysen over naar het Liberaal Appel. De carrièremogelijkheden in die partij bleken onvoldoende te zijn en bijgevolg keerde Albert terug naar de oude vertrouwde VLD-stal. Wij willen de carrière van Albert een duwtje geven en hem de aandacht geven die hij verdient door hem een verdienstelijke 5de plaats toe te kennen in onze lijst van ergerlijkste figuren van 2005.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie