Artikel door Cathy S (Luik) uit de zomereditie van ‘De Linkse Socialist’
De campagne ‘One of us’ is een ‘burgerinitiatief’ voor de bescherming van het embryo. De campagne werd in mei 2012 opgezet vanuit kringen van pro-life-activisten. Dat is de naam die gebruikt wordt door de reactionaire tegenstanders van abortus. Gregor Puppink, voorzitter van ECLJ (European Center of Law and Justice) is de officiële woordvoerder van de groep en komt tussen in alle religieuze zaken die voor het Europees Hof van de Rechten van de Mens komen. De Europese coördinatrice van de campagne is Ana Del Pino, tevens vicevoorzitter van de Spaanse federatie van pro-life verenigingen.
Het doel van de beweging is om “de financiering van activiteiten te beëindigen die de vernietiging van menselijke embryo’s veronderstellen, in het bijzonder met betrekking tot de domeinen van onderzoek, ontwikkelingshulp en volksgezondheid.” Het gaat onder meer om de financiering van NGO’s die bezig zijn met seksuele en reproductieve rechten, waaronder abortus. De groep baseert zich op een uitspraak van het Europees Hof van de Rechten van de Mens in de zaak Brüstle uit 2011 waarin werd beslist tot “het uitsluiten van iedere biotechnologische interventie waarin menselijke embryo’s worden gebruikt of vernietigd.” De beweging wil dat de EU deze specifieke uitspraak veralgemeent op alle vlakken. Het is een openlijke aanval op de toegang tot contraceptie en tot abortus met medische begeleiding onder hygiënische omstandigheden.
‘One of us’ zorgde voor een verrassing. Op 29 oktober vorig jaar werden meer dan 1.579.000 handtekeningen ingediend bij de EU, met opmerkelijk veel handtekeningen uit Roemenië, Malta, Cyprus en zelfs uit Nederland maar ook uit de andere EU-lidstaten. Op 28 mei 2014 besliste de Europese Commissie om het wetsvoorstel van de beweging te verwerpen, maar ‘One of us’ kondigde al aan dat het onderzoekt of een beroep bij de Europese rechtbanken mogelijk is.
Dergelijke initiatieven zijn een waarschuwing. Er is een terugkeer van reactionaire en gevaarlijke opvattingen. Het argument van de ‘bescherming van het leven’ door abortus te verbieden, wordt weerlegd door de vrouwen die overlijden omwille van een clandestiene en onveilige abortus of omdat een abortus werd geweigerd.
Sommige voortrekkers van de pro-life-beweging proberen op het euroscepticisme in te spelen door de verwerping van hun voorstel af te doen als een afwijzing van ‘participatieve democratie’. Dat is ironisch als je weet dat heel wat openlijk extreemrechtse militanten in deze beweging actief zijn. In het nieuwe Europees Parlement zitten er ongeveer 140 verkozenen van diverse extreemrechtse en rechtse populistische bewegingen. Waakzaamheid is dus geboden.
Tegenover het offensief van de anti-abortuslobby pleiten wij voor een front van verzet dat opkomt voor de rechten van vrouwen waarbij ook wordt ingegaan tegen het besparingsbeleid. De verdediging van het recht van vrouwen om baas te zijn over hun eigen lichaam en om een vrije keuze te hebben, is onlosmakelijk verbonden met de verdediging van sociale verworvenheden en openbare diensten.
De zogenaamde ‘pro-life’-activisten zien we nooit sociale eisen verdedigen. Ze beperken hun activiteiten tot het intimideren van vrouwen voor abortuscentra. Op 15 mei bracht Koppen daar nog een schokkende reportage over.(*) We moeten een antwoord bieden op de anti-abortuslobby en hen geen ruimte voor intimidatie van kwetsbare vrouwen laten.
- Voor een massaal plan van publieke investeringen in kinderopvang en onderwijs
- Voor een massaal plan van sociale woningbouw
- Voor een collectieve arbeidsduurvermindering tot 32 uur per week, zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen
- Voor een verhoging van de uitkeringen
- Voor gratis contraceptie toegankelijk voor mensen van alle leeftijden
- Voor een verhoging van de publieke middelen voor centra van familiale planning, abortuscentra,…
(*) Bekijk deze reportage op www.een.be/programmas/koppen/anti-abortus-activisten
