Niemand wil een herhaling van de aanslepende politieke crisis van de afgelopen jaren. Niemand? Neen, er zijn wel voorstanders van een politieke crisis gevonden. Het zijn dezelfden die eerder aangaven voorstander te zijn van een nieuwe bankencrisis met bijhorende armoede en miserie voor de gewone bevolking.
De Vlaamse ondernemers van Unizo zijn bereid om een politieke crisis in ons land te organiseren om toch maar gelijk te krijgen. Dat gelijk bestaat uit een hard rechts beleid waarbij de ondernemers amper belastingen betalen en hun personeel al evenmin meer dan een aalmoes moeten uitbetalen. Met de stelling dat de ondernemers erover denken hun activiteiten af te bouwen indien er een tripartite-regering komt, bevestigen dat ze tot alles bereid zijn.
Dit is niet nieuw. Eerder verklaarde Van Eetvelt, de beroepsprovocateur die aan het hoofd van Unizo staat, dat een nieuwe bankencrisis niet slecht zou zijn. In januari 2013 verklaarde de man: “Denk aan Spanje. Daar valt een bank om, met catastrofale gevolgen voor de staatsfinanciën. Dan verandert er iets; dat moet wel. Dat zou hier ook kunnen gebeuren, bijvoorbeeld met Dexia. Ik heb vorige week ondernemers voor het eerst horen zeggen: laat ons ook zo’n schok organiseren. Dat is redelijk dramatisch. Ik zei: jongens, dat zijn scenario’s die je niet moet nastreven. Je creëert armoede en sociale onrust en dat is voor een ondernemer ook geen leuke omgeving.” Armoede, massale werkloosheid, stijgende zelfmoordcijfers: voor ondernemers als Van Eetvelt “ook geen leuke omgeving”, en daarmee is de kous af.
Deze redenering wordt nu verdergezet. Een peiling van Unizo onder haar leden geeft aan dat slechts 5% van de ondernemers een herhaling van de tripartite wil. Als die regering er toch komt, zou de helft een wervingsstop of delokalisering overwegen. Dat twee derden voorstander is van wat de ‘kamikazecoalitie’ wordt genoemd, is veelzeggend. Liever met een kamikaze, zo genoemd omdat langs Franstalige kant enkel MR zou meedoen en daarmee zijn eigen ondergang zou organiseren al was het maar omdat een dergelijke regering bijzonder hard zou botsen met de arbeidersbeweging, dan met een regering die al bewezen heeft veel cadeaus aan het patronaat te geven. Voor de Vlaamse ondernemers volstaat die fiscale sinterklaaspolitiek niet, op hun inhaligheid staan geen grenzen.
Of ondernemers onder een nieuwe tripartite effectief investeringen zou uitstellen, valt natuurlijk te betwijfelen. Luid schreeuwen is één zaak, als er winsten kunnen gemaakt worden stilletjes verder doen en de cadeaus aanvaarden is een meer waarschijnlijk scenario. En ondertussen maar blijven schreeuwen om meer cadeaus. De nieuwe verklaringen liggen in de lijn van eerdere standpunten die aangeven tot wat Unizo bereid is. Het organiseren van massale armoede, enorme werkloosheid en neokoloniale toestanden zoals in Griekenland of de miserie zoals in Spanje, voor Unizo is dat hoogstens “geen leuke omgeving.” En dan durven zij anderen ‘onverantwoordelijkheid’ verwijten?
Een publiek debat waarin onverantwoordelijke organisatoren en uitlokkers van crisis de toon zetten, is voor de werkenden en hun gezinnen evenmin “een leuke omgeving.” Over onze belangen en bekommernissen wordt niet gesproken. Het asociale karakter van de tripartite wordt verdoezeld achter een rookgordijn dat door provocateurs is opgeworpen. Het doel van zowel de kamikaze als de tripartite is echter hetzelfde: ons laten opdraaien voor een economische crisis die wij niet veroorzaakt hebben.
