Sinds het begin van onze werking in Luik, hadden onze kameraden aandacht voor de wijken waar heel wat jongeren in moeilijke omstandigheden leven. Enkele van onze militanten wonen in Droixhe, wat sinds enkele jaren wordt voorgesteld als dé probleemwijk van Luik. Het is inderdaad een wijk met veel armoede die gemakkelijk kan gestigmatiseerd worden door de burgerlijke media.
Simon Hupkens
Sinds de Franse rellen, raakte het gemeentebestuur bang. Er werd overgegaan tot een kleine marketingoperatie in de wijk Droixhe. Burgemeester Willy Demeyer (PS) nodigde de bewoners uit voor een debat met als thema “Vandaag jong zijn in Droixhe en Bressoux”. Het debat bleek van bij het begin het niveau van een toogdiscussie niet te zullen overstijgen.
Burgemeester Demeyer kwam een half uur te laat en moest eerst de lokale PS-vertegenwoordiger bedanken vooraleer hij de bewoners voor zich probeerde te winnen. Hij stelde dat hij de wijk goed kende en er zelfs was geboren. Het gaat om een belangrijke wijk en er wonen veel jongeren die in het eerste deel van de toespraak van Demeyer enkel aan bod kwamen onder de term “problematisch”.
Hij sprak over de voordelen van de infrastructuur die hij ter beschikking had gesteld voor de lokale bewoners: een basketterrein en jeugdhuizen. Nadien moest hij wel toegeven dat jongeren vooral bezorgd zijn omdat ze geen werk vinden.
Om daaraan tegemoet te komen wil Demeyer een RVA-kantoor (langs Waalse kant is dat de ONEM) in de wijk planten. De werklozen moeten zich hierdoor niet langer ver verplaatsen om een sanctie opgelegd te krijgen! Wie geen werk vindt, kan nog steeds gaan werken voor de stad. Dat privilege wordt toegekend aan 200 jongeren uit de wijk. Voor de anderen werd opgemerkt dat ze foute studiekeuzes maken, er zijn meer laaggeschoolden nodig en minder universitairen. De burgemeester moet zich op dat punt geen zorgen maken, de huidige onderwijshervormingen zullen de armsten wel uitsluiten van universitaire studies…
Demeyer concludeerde dat we trots kunnen zijn op de jongeren in de wijk. Er zijn wel beperkte problemen (drugshandel, vandalisme, onveiligheid), maar de jongeren hebben zich vrij goed gedragen tijdens de rellen in Frankrijk. Er waren slechts hier en daar wat beschadigingen. Om iedereen gerust te stellen, wees de burgemeester er wel op dat de politie sterk aanwezig was tijdens de warmste avonden: een politiehelicopter vloog de ganse nacht over de wijken.
Na de toespraak was er de mogelijkheid om vragen te stellen. Daarbij kwam de bezorgdheid van de bewoners over de gebrekkige woonkwaliteit tot uiting. Het debat werd al snel erg scherp. Vertegenwoordigers van buurtverenigingen, die werden geprezen door de burgemeester, klaagden over het feit dat hun subsidies worden stopgezet. Nochtans had de burgemeester daar sterk nadruk op gelegd tijdens zijn toespraak. Hij kon enkel reageren dat het stopzetten van die subsidies te betreuren valt, maar niet zijn beslissing was.
Daarna kwamen de huurders van de leeggemaakte appartementsblokken aan het woord om te wijzen op hun huidige woonomstandigheden. De stad had enkele jaren geleden beslist om een aantal woningblokken in Droixhe leeg te halen om deze te renoveren. Er werd een Nederlandse firma aangetrokken voor die werken. Die heeft een deel van de appartementen gerenoveerd om er grotere woningen van te maken. Dat werd gesteund door het stadsbestuur dat sprak over een betere sociale mix. Dat kwam er echter vooral op neer dat heel wat armere mensen uit de blokken werden verjaagd. Elders in de stad zien we gelijkaardige evoluties. De burgemeester wil natuurlijk dat er meer rijken in de stad wonen zodat er meer inkomsten uit belastingen zijn. Het probleem van de armoede wil hij laten verdwijnen door de armen weg te jagen.
De huurders die overblijven zien hun huurprijs stijgen omdat ze met minder zijn in de gebouwen. Bovendien is het al duidelijk dat de prijzen verder zullen stijgen na de renovatie. Uiteraard kwam er geen duidelijk antwoord van de burgemeester op die problemen. Hij kende zelfs niets van het dossier en moest dit publiekelijk toegeven.
Ik deed zelf ook een tussenkomst aangezien ik zowat de enige jongere in de zaal was en in Droixhe woon en werk. Ik stelde de vraag of de jongeren kunnen verantwoordelijk gesteld worden voor al het kwaad dat hen wordt toegeschreven? Het is mijn indruk dat de drugshandel vooral gebeurt door ouderen uit andere wijken. De burgemeester probeerde dit van de baan te vegen met de populistische opmerking: “zijn het misschien de bejaarden die auto’s in brand steken?”. Over welke auto’s hij het had, bleef onduidelijk. De enige auto’s die in brand werden gestoken, stonden aan de andere kant van de stad…
Demeyer maakte duidelijk dat een echt debat niet mogelijk was. Hij kwam luisteren en repte zich terug weg.
Welke conclusies kan een jonge anti-kapitalist trekken uit de avond?
Dat het cliëntelisme van de PS goed werkt in de wijk. De burgemeester kent twee of drie mensen met hun voornaam, heeft een vakantiejob aan een paar jongeren die hem belonen door op hem te stemmen.
Dat het veiligheidsbeleid “goed functioneert”. Demeyer stigmatiseert de verwilderde jongeren (maar let op, er zijn er ook goeie!) en speelt in op de bezorgdheid van de inwoners door te stellen dat de politie haar werk doet, en dat zelfs beter doet dan voorheen.
Dat de huurders van sociale woningen moeten begrijpen dat ze niet veel moeten verwachten van de stad om op te komen voor hun belangen.
Dat er nog heel wat werk is voor linkse socialisten om het enorme ongenoegen in de wijk om te zetten in een klassenbewustzijn en een actief verzet tegen het huidig beleid.
