Welk type van regering om de besparingen verder te zetten, en met welk ritme?

Artikel door Stéphane Delcros in de zomereditie van ‘De Linkse Socialist’ die vrijdag van de drukker komt

Zijn we opnieuw vertrokken voor een regeringsvorming die maandenlang aansleept? Met de verkiezingsresultaten en de eerste coalitiegesprekken in de regio’s behoort dat zeker tot de mogelijkheden, niets is uitgesloten. Het enige wat vaststaat, is dat de volgende regering minstens 14 miljard euro bijkomstige besparingen zal doorvoeren om de Belgische economie er terug ‘bovenop’ te krijgen. Dat is minder dan de 22 miljard euro aan maatregelen van de regering-Di Rupo, maar waar de vorige regering nog wat vet en vlees afschraapte, zal de volgende regering in de beenderen snijden.

Voor de werkenden en hun gezinnen zal dat bijzonder hard aankomen. Zo komt onder meer de kwestie van de pensioenen terug op tafel en ook de werkloosheidsuitkeringen zijn niet van de aanvalsdrang van de gevestigde partijen verlost. Er zullen bovendien heel wat besparingen doorgevoerd worden in de gemeenten en op regionaal vlak. De bevoegdheden die aan de regio’s werden overgedragen stemden niet overeen met de overgedragen middelen.

Alle partijen die een federale regering zullen proberen te vormen, net zoals de partijen die betrokken zijn bij de coalities die voorbereid worden op regionaal vlak (PS-CDH in Wallonië, PS-FDF-CDH onder de Franstalige gemeenschap in Brussel en Open Vld-CD&V-sp.a langs Nederlandstalige kant, en N-VA-CD&V in Vlaanderen) zijn het erover eens: er zal bloed vloeien. Uiteraard zal dat onder de werkenden en hun gezinnen zijn, de kapitalisten blijven zoals steeds buiten schot. De discussie voor de regeringsvorming gaat over de vraag wat de beste optie is om de bevolking de bittere pil te laten slikken. Gebeurt dat het beste met de stormram van de N-VA? Of door het wat verhulder te doen onder aanvoeren van PS en CD&V?

Establishment verliest controle

Op het ogenblik dat deze krant ter perse ging [afgelopen maandag], was de informatieronde van Bart De Wever nog niet beëindigd. Het is moeilijk om in te schatten wat er zal gebeuren. De autoriteit van de politieke bondgenoten van het establishment raakt steeds meer ondermijnd. Het neoliberale beleid zorgt hiervoor. Het maakt dat de kapitalistische klasse geen volledige controle meer heeft op de situatie. De voorkeursoptie voor het establishment blijft een zogenaamde ‘klassieke tripartite’ omdat dit een stabielere basis vormt voor het ‘noodzakelijke’ besparingsbeleid. Met de PS in de regering is het mogelijk om de vakbondsleiding aan boord te houden, zelfs indien dit onder druk van de basis steeds moeilijker is.

Bart De Wever lijkt te denken dat de vakbonden in ons land geen belangrijke kracht meer vormen. Misschien gelooft hij dat zelf wel. De vakbonden geven effectief de indruk dat ze niet veel meer kunnen bereiken. Maar dat komt vooral door de totale afwezigheid van een strategie en duidelijke ordewoorden om in het offensief te gaan. De vakbondsleiding heeft geen antwoorden op de uitdagingen waar we de afgelopen jaren mee geconfronteerd werden. Maar met 3,5 miljoen leden – bijna drie kwart van de actieve bevolking – is de kracht van de vakbond reëel, het komt er enkel op aan om deze kracht te organiseren.

Als er een rechtse regering rond de N-VA komt, de andere optie naast een tripartite waartoe De Wever nu probeert te komen, zal dit ongetwijfeld tot een openlijke klassenoorlog leiden. Een dergelijke regering zal tienduizenden werkenden de straat opjagen en niet eens proberen om de rem van de vakbondsleiding in te zetten. De Belgische burgerij kan mogelijk voor een dergelijk project gaan, maar het zal zonder veel enthousiasme zijn. Er zijn voor de burgerij heel wat risico’s aan dit scenario verbonden, onder meer omdat de zogenaamde ‘anti-establishmentpartij’ N-VA geen betrouwbare partner is.

Welke federale regering er ook komt, de basis voor het komende beleid is al duidelijk: besparingen, besparingen en nog meer besparingen. Dit zal de autoriteit van de gevestigde partijen verder ondermijnen. We moeten niet in hun spel meestappen en hopen dat er zo snel mogelijk een regering komt of dat deze zo ‘progressief’ mogelijk zou zijn. Laat ons eerder beginnen met het voorbereiden en organiseren van ons verzet voor de strijd die ons in het najaar wellicht te wachten staat.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie

Reacties zijn gesloten.