Naar aanleiding van de anti-NSV betoging op 1 december in Leuven, verschenen er verschillende artikels en verslagen op tal van websites en in een aantal kranten. We gingen na wat werd geschreven en antwoorden op een aantal foute stellingen.
Geert Cool
600 aanwezigen op betoging van Actief Linkse Groepen
Inzoverre de burgerlijke media aandacht had voor de anti-NSV betoging, was dit in grote mate omwille van de rellen die plaatsvonden. Een vreedzame betoging is uiteraard niet zo spectaculair en alleszins geen ‘groot nieuws’ voor de media. Verschillende kranten hadden het over rellen in Leuven, hier en daar lazen we dat die rellen plaatsvonden na een betoging van de “Actief Linkse Groepen”.
Bij die Actief Linkse Groepen telde de burgerlijke media 600 manifestanten. Iedere aanwezige kan ervan getuigen dat dit een verkeerde weergave van de feiten is. Verschillende militanten van onze organisatie telden het aantal betogers en kwamen, los van elkaar, tot de vaststelling dat er ongeveer 1.200 manifestanten waren. In de delegatie geleid door leden van LSP en ALS telden we 750 aanwezigen, bij Comac/PVDA zo’n 350 en nog een 100-tal anderen, waaronder ongeveer 10 SAP-leden.
Geen Leuvense studenten te bespeuren!
Het studentenblad ‘Veto’ titelde: “Beide extremen maken van Leuven een slachtveld”, waarbij gemakshalve een groepering als de Actief Linkse Studenten op één hoop wordt gegooid met de NSV en de stenengooiende anarchisten. Nochtans maakten wij in al ons materiaal duidelijk dat we tegen rellen waren. Die rellen isoleren de anti-fascistische beweging van bredere lagen van de bevolking en dit net op een ogenblik dat het mogelijk is om een bredere ingang te vinden. Het VB heeft immers met haar economisch congres standpunten ingenomen die regelrecht en openlijk ingaan tegen de eisen van de arbeiders die in actie kwamen tegen het Generatiepact.
Ten onrechte stelde Veto dat de tegenbetoging “opmerkelijk veel niet-studenten en niet-Leuvenaars” telde. “De Leuvense student keek vanuit zijn kot toe of bleef veilig achter het politiekordon”, aldus Veto. Dat gaat voorbij aan het karakter van de anti-NSV betoging waarop ieder jaar heel veel jongeren aanwezig zijn. Kwamen die honderden jongeren dan allemaal van buiten Leuven? Net zoals ze vorig jaar allemaal van buiten Gent kwamen en het jaar daarvoor allemaal van buiten Antwerpen? Van waar kwamen de betogers die Veto zag dan wel?
Wij legden opnieuw sterk de nadruk op een campagne om te mobiliseren onder Leuvense studenten. Dit had een enorm succes. Zelfs de NSV moet toegeven dat haar betoging langs het volledig parkoers werd uitgejouwd door studenten. Een aantal van hen gooide met water vanuit studentenkoten. De oppositie van de studenten tegenover een groepering als de NSV is enorm. Vreemd dat Veto dat niet heeft opgemerkt.
Sterktes en zwaktes
Ter linkerzijde pakte de SAP uit met een artikel over de “sterktes en zwaktes” van de anti-NSV betoging. Het artikel stelt dat het een succes was dat er opnieuw een sterke tegenbetoging was met meer betogers dan de NSV-mars zelf. We zijn alvast tevreden dat dit wordt opgemerkt door de SAP. Onlangs verscheen in het maandblad van de SAP nog een artikel waarin stond dat de laatste anti-fascistische betoging in Antwerpen dateerde van 1998. Daarbij werd de succesvolle anti-NSV betoging van maart 2004, waar SAP afwezig bleef, over het hoofd gezien. Wellicht wordt die fout nu rechtgezet?
Inzake de zwaktes wijst de SAP niet zozeer op de rellen. Daarover kan je “een hele boom opzetten”, maar dat gebeurt niet. De zwaktes waarop de SAP wel dieper wil ingaan zijn de beperkingen inzake de breedte van het comité en de “houding van LSP”.
De afgelopen jaren zagen we dat de anti-NSV betogingen steevast gedragen werden door een grote groep studenten. Onze organisatie speelde telkens een cruciale rol in het organiseren van die studenten om van de betogingen een succes te maken. De breedte van een betoging is niet zozeer af te meten aan de hand van het aantal organisaties dat een actie onderschrijft, maar vooral aan de steun dat deze krijgt onder bredere lagen. En onder de studenten kan alvast gesproken worden van een brede steun. Dat is volgens ons belangrijker dan een waslijst van onderschrijvende organisaties die met meer organisaties dan militanten deelnemen aan de actie.
Anderzijds kan een bredere steun leiden tot een actieve deelname van organisaties. Dat zagen we bijvoorbeeld bij de betoging tegen het economisch congres van het VB. Die betoging werd georganiseerd door Blokbuster, maar kreeg de steun van beide vakbonden. We zagen op de anti-NSV-betoging trouwens ook een aantal vakbondsvlaggen.
De SAP beklaagt zich dat LSP “onredelijke exclusieven” heeft gesteld voor de anti-NSV betoging. Meer bepaald wordt geklaagd over het feit dat LSP vooraan de betoging liep. Wij zijn nochtans al jarenlang de motor achter de anti-NSV betogingen, ook op ogenblikken dat dit moeilijker was dan vandaag. Op de betoging waren we dit jaar de sterkste politieke kracht en bijgevolg is het toch logisch dat we vooraan opstappen? Wat was het alternatief van de SAP? Dat haar radiowagen en de bijhorende delegatie met een 10-tal militanten vooraan zou opstappen? Toen de SAP vroeger veel groter was dan de voorlopers van LSP, werden ons alvast geen dergelijke cadeaus aangeboden. Wij stellen geen exclusieven of onredelijke eisen, maar vertrekken van de reële verhoudingen aan de basis. Dat is onderdeel van het ABC van marxisten.
Nochtans menen onze vrienden van de SAP dat hierdoor mensen afhaken en dat dit “soort praktijken” de opbouw van “een brede en invloedrijke antifascistische beweging verhinderen”. We menen dat de SAP de bal compleet misslaat. Onze militanten hebben enorm veel energie besteed aan het campagnevoeren onder de Leuvense studenten. Het resultaat was dan ook dat wij er, net zoals vorige jaren, in slaagden om veruit het grootste aantal studenten te mobiliseren en de anti-NSV betoging te populariseren onder bredere lagen van de studenten.
“Public Relations”?
De website ‘Hansbrugmilitie’ publiceerde eveneens een verslag van de anti-NSV betoging. Wij weten niet wie achter dit initiatief zit en hebben geen zicht op het actieve werkingsterrein ervan in de reële wereld. Maar deze website beweert dat de linkerzijde zich eens moet bezinnen over “public relations”. Dat is natuurlijk vreemd indien het komt van een website die zichzelf omschrijft als een “militie” en flirt met hooliganisme.
De militie schrijft dat de negatieve publiciteit door de rellen in de nek van de verschillende radicaal-linkse organisaties in Vlaanderen terecht komt, wat niet goed is voor de public relations. Dat is een bijzonder vaag concept, zeker in een burgerlijke samenleving waarbij we ons uiteraard niet kunnen bedienen van de burgerlijke media en andere kanalen waarover de traditionele politici beschikken voor hun “public relations”. Wat wij wel doen, is met alle mogelijke middelen onze standpunten naar voor brengen. We hebben niets te verbergen en deelden een pamflet uit waarin we uitlegden waarom rellen negatief zijn. We zullen bovendien opnieuw naar de Leuvense studenten trekken om ons standpunt naar voor te brengen over wat er gebeurd is. Dat is "Public Relations" op maat van een revolutionaire partij.
De Hansbrugmilitie meent dat veel had kunnen worden voorkomen door een “centrale frontvorming” van “het centrum tot aan de radicale linkerzijde”. Dit was volgens hen niet mogelijk omwille van “theoretische kommaneukerij”. Blijkbaar is een verwijzing naar het rechtse beleid als voedingsbodem voor racisme en de electorale ophang van het VB kommaneukerij volgens de militieleden? Racisme bestrijden zonder de politiek van de traditionele partijen aan de kaak te stellen, zou het VB alleen maar versterken. Wij denken integendeel dat de methode om kiezers van extreem-rechts terug te winnen juist ligt in het aanbieden van een links alternatief op het huidige neoliberale beleid.
Ter info vind je hier een weergave van de artikels van de SAP en de Hansbrugmilitie die in dit artikel werden aangehaald.
