Omstreeks 6u vanmorgen werden de ingangen van Carrefour versperd met winkelkarren. Christelijke en socialistische vakbonden waren er samen om te protesteren tegen het generatiepact. De bijzondere aandacht ging vandaag naar de vrouwelijke werknemers die meer deeltijds werken met gevolg dat deze werknemers niet in aanmerking komen voor een brugpensioen.
Jeroen
Om in de toekomst in aanmerking te komen voor een brugpensioen moet je 35 voltijdse dienstjaren achter de rug hebben. Nu is het in de sector zeer moeilijk om een voltijds contact in handen te krijgen. Het gevolg is dat er bijna niemand kan genieten van een brugpensioen aangezien 40 deeltijdse dienstjaren niet meer volstaan. Dit is niet zo omdat men niet voltijds wil werken, de meeste werknemers wachten al jaren op een voltijds contract. Doorgroeimogelijkheden noemen ze dit spottend. Deze werknemers kunnen niet op brugpensioen omdat ze de kans niet krijgen.
3 leden van LSP trokken naar Carrefour om de staking te ondersteunen en om te praten met de stakers. We kregen daarbij heel wat positieve reacties omdat de standpunten van de stakers veelal nauw aansluiten bij onze opvattingen.
De meeste stakers staken niet in eerste plaats voor zichzelf. Wij zullen ons er wel doortrekken zeggen ze, maar onze jeugd krijgt geen kansen meer door bv. de trucs met tijdelijke contracten. Hun koopkracht daalt. Aan bouwen moet er niet meer gedacht worden, een normaal huis kost al gauw 150.000 euro en de huurprijzen rijzen de pan uit.
Er is geen politieke partij die onze belangen verdedigt. SPA en ook andere partijen zijn 1 pot nat en komen niet op voor de gewone werkmens. De strategie van de vakbondleiding is wel zeer zwak. Grote actie moet er komen, wordt gezegd aan het piket. Dat geeft aan dat er grote actiebereidheid is. Er is nood aan een nieuwe arbeiderspartij die onze belangen verdedigt, concluderen heel wat stakers. Gezamelijke grote actie willen ze, het land plat leggen. Onze kleinschalige actie is morgen vergeten, maar wat moeten we doen? Niemand komt voor ons op.
Er werd gespot met het kader van de winkel zoals ze het noemen. Het kader dat slaaf is van de bazen klopt maar uren, geregeld 12u per dag waarbij overuren niet betaald worden. Kleuterachtige regeltjes, dat kunnen ze maken. Personeelsleden moeten de exacte minutering van een WC beurt op een lijst schrijven en elke dag komt er wel een idioot regeltje bij.
Robots zijn zeer geliefd. De stakers zijn zelf onder de indruk, maar men zou ze eerder moeten gebruiken om de mens vooruit te helpen dan om de mens uit te buiten. De robots vervangen het werk van mensen die dan maar gedumpt worden in de werkloosheid. Ze hebben ook hun twijfels of het geld van het sociale stelsel wel juist gebruikt wordt. Gaan studeren is geen oplossing, want dan ben je te duur om aangenomen te worden en beland je evengoed in werkloosheid.
Ze beklagen het feit dat de strategie van de patroons wel degelijk werkt. Tijdelijke en deeltijdse contracten gebruiken zodat mensen niet durven staken, uit schrik dat hun contract niet verlengd wordt. Als deze mensen te duur worden, vliegen ze buiten en bij de uitvoering van het Generatiepact worden de patroons hiervoor nog eens beloond door een bonus voor het aannemen van jongeren.
