Nationale Bank wil loonmatiging, IMF wil index weg, regering wil tweede Generatiepact,…

De vakbondsleiding grijpt de geplande acties van 8 december aan om de beweging tegen het Generatiepact te laten “landen” zoals dat tegenwoordig heet. Het ABVV stelt dat er geen draagvlak is voor grootschalige acties omwille van de houding van het ACV. Het FGTB zegt dat het Vlaamse ACV bovendien het Vlaamse ABVV tegenhoudt. De basis moet reageren met eenheid aan de basis tegenover de verdeeldheden – ACV tegen ABVV, Vlamingen tegen Walen. Het potentieel van de enorme strijdbaarheid aan de basis wordt nu immers tegengehouden en een volgende besparingsronde wordt voorbereid.

LSP-pamflet

Patronaat haalt cadeau’s binnen

Het patronaat haalde met de oorspronkelijke tekst van het Generatiepact onder meer 960 miljoen euro lastenverlagingen binnen. Om de beperkte aanpassingen aan het Generatiepact door te voeren, bood de regering het patronaat de zogenaamde notionele taks aan waardoor de gemiddelde belastingsvoet voor ondernemingen van 34% tot 26% daalde.

Zwakheid zet aan tot agressie

De vakbondsleiding stelt dat er bijde onderhandelingen rond het Generatiepact ook heel wat toegevingen werden gedaan aan de arbeiders. Dat wordt aangegrepen om de acties stop te zetten waarna op 15 december het Generatiepact kan goedgekeurd worden in het parlement.

Dit is echter niet het einde van de beweging tegen de aanvallen op onze lonen, arbeidscondities, brugpensioenvoorwaarden,… Nu de vakbondsleiding de aftocht blaast, zullen regering en patronaat zich gesterkt voelen voor een volgende ronde van besparingen op onze kap.

Op het recente VLD-congres werd aangekondigd dat er een tweede Generatiepact komt. Dat weerklonk eerder ook reeds in SP.a-kringen. Het IMF schreef in haar rapport over België (op basis van cijfermateriaal dat haar bezorgd werd door de regering) dat het Generatiepact in de goede richting gaat, maar dat meer nodig is: een aanval op de index bijvoorbeeld. De Nationale Bank stelde deze week in de media dat de lonen moeten worden aangepakt en stelt eveneens de index in vraag. De Nationale Bank wil daartoe een “competitiviteitspact”.

Regering en patronaat bereiden nu reeds de volgende pacten voor om de arbeiders en hun gezinnen aan te pakken. Dat wordt gemakkelijker door de weigering van de vakbondsleiding om de strijdbaarheid aan de basis om te zetten in een ernstig actieplan waarmee het Generatiepact kon worden weggestaakt. In plaats daarvan kwam er een actieplan met een aantal regionale en sectoriële acties zodat de beweging versnipperd haar ondergang tegemoet gaat. Dat was een uitdoofscenario, geen actieplan.

Het enthousiasme voor de acties op 8 december is dan ook beperkt in heel wat sectoren. Nochtans kan van deze gelegenheid gebruik gemaakt worden om de nood aan een ernstig actieplan luider te laten weerklinken.

Wanhoop leidt tot individuele oplossingen

Bij gebrek aan een succesvolle collectieve afwijzing van de aanval op het brugpensioen en de mogelijke aanvallen op de pensioenen, gaat een groeiend aantal arbeiders op zoek naar individuele oplossingen.

Volgens Fortis en Delta Lloyd worden er momenteel drie keer zoveel individuele pensioenspaarplannen afgesloten dan in dezelfde periode vorig jaar.

Anderzijds zullen een aantal arbeiders mogelijk overgaan tot geïsoleerde acties zoals de beschadigingen aan de partijgebouwen van de PS en MR in Luik na de betoging van 2 december. We begrijpen de woede tegenover die traditionele partijen, maar denken dat het noodzakelijk is om op een politieke manier actie te voeren met grootschalige collectieve acties.

Regering en patronaat zullen beweging niet stoppen, ondanks de vakbondsleiding

Tegenover de aanvallen van regering en patronaat was er een ernstig actieplan nodig. Maar de pogingen om de beweging te laten landen, zullen tevergeefs zijn. Met de stakingen van 7 en 28 oktober werd de kracht van de arbeiders aangetoond. Daar werd de verdeeldheid in de vakbondsleiding beantwoord met een strijdbare eenheid van de basis. ACV-voorzitter Cortebeeck werd tot twee keer toe teruggefloten door zijn basis.

Heel wat arbeiders en hun gezinnen zijn de aanhoudende neoliberale aanvallen beu. Nu reeds worden nieuwe aanvallen aangekondigd, die opnieuw tot verzet zullen leiden.

De lessen van de stakingen tegen het Generatiepact zullen daarbij een belangrijke rol spelen. Na de beweging tegen het IPA (met de betoging van 50.000 arbeiders in december 2004), wordt opnieuw geen rekening gehouden met de standpunten van de arbeiders.

LSP meent dat het noodzakelijk is om te bouwen aan een netwerk van strijdbare syndicalisten om te vermijden dat de vakbondsleiding de beweging zomaar kan stopzetten.

Uitdoof-scenario doorkruisen met initiatief door basis

De enige manier om het Generatiepact alsnog van tafel te vegen bestaat erin de druk aan de basis op te voeren. Het uitdoofscenario van de top biedt hiertoe nog een aantal mogelijkheden.

We weten dat de regionale manifestaties van 2 december en de door Cortebeeck aangekondigde “originele en zichtbare jongerenbetoging” van 6 december afleidingsmanoeuvres waren. Veel basismilitanten lieten bij die acties een welgemeende “fuck you” horen.

Het belangrijkste moment zijn de sectorale stakingen op 8 december. Dan kunnen we Cortebeeck, de regering en het patronaat van antwoord dienen door massaal te staken en druk te zetten op de vakbondsleiding om ook na het weekend door te gaan.

Regering, patronaat en Cortebeeck hopen ons te ontmoedigen. Ze willen dat we ontgoocheld de handdoek in de ring gooien. We mogen dit niet laten gebeuren. Zelfs als de regering er deze keer mee weg komt, dan nog staan ons de komende weken en maanden nieuwe aanvallen van het patronaat te wachten. Bouw daarom mee met LSP aan een netwerk van strijdsyndicalisten.

ABVV/FGTB en ACV/CSC: breek met de “bevoorrechte partners”

Nieuwe arbeiderspartij is nodig!

Alle traditionele partijen zijn het eens met het huidig besparingsbeleid. De oppositie van CD&V en Vlaams Belang willen extra lastenverlagingen voor het patronaat en vinden dat het Generatiepact niet ver genoeg gaat. Een regering met andere traditionele partijen zal opnieuw besparingen doorvoeren. Daartegen zullen nieuwe acties nodig zijn. Dat is de manier waarop de dokwerkers reeds jarenlang de liberalisering van de havenarbeid tegenhouden. Iedere nieuwe Europese poging tot liberalisering, stuit op hard verzet. Met als resultaat dat de geplande liberalisering er nog steeds niet is!

Tegenover de aanhoudende aanvallen is er nood aan een offensief vakbondsprogramma. In de jaren 1950 stelden de vakbonden het idee van “structuurhervormingen” voorop. Waarom wordt nu niet offensief naar buiten gekomen met eisen zoals een 32-urenweek zonder loonsverlies met bijkomende aanwervingen als antwoord op de werkloosheid, een vermogensbelasting op de grote fortuinen,…

De Morgen schreef recent: “Deze regering heeft af te rekenen met een zeer sterke buitenparlementaire oppositie, maar die beweging ‘van de straat en de fabrieken’ krijgt geen parlementaire weerklank.” De regeringspartijen steunen het Generatiepact, de officiële oppositiepartijen vinden dat het niet ver genoeg gaat. Allemaal verdedigen ze een neoliberaal beleid waarbij de arbeiders en hun gezinnen het slachtoffer zijn.

LSP meent dat er moet worden nagedacht over arbeiderskandidaten bij de politieke verkiezingen. Arbeiders die vanuit hun actieve betrokkenheid bij de beweging tegen het Generatiepact de eisen van deze beweging ook op het politieke terrein verdedigen.

Dit kan gekoppeld worden aan een conferentie rond het opzetten van een linkse arbeiderslijst op basis van een losse federatieve structuur die voldoende ruimte laat voor arbeiders van verschillende achtergronden (zowel ABVV/FGTB als ACV/CSC).

LSP wil die discussie populariseren en werkt daartoe met een petitie voor een nieuwe arbeiderspartij (zie: www.arbeiderspartij.be). Deze petitie is een instrument om de discussie te voeren op de werkvloer en in de syndicale beweging. Daarmee willen we richting geven aan de zoektocht naar een politiek verlengstuk die is ingezet.