Afgelopen weekend bond de zakenkrant De Tijd de kat aan de bel. Bij supermarktketen Delhaize zou er volgens insiders een dramatische situatie zijn en komen er ongetwijfeld afdankingen. Er wordt uitdrukkelijk verwezen naar de operatie bij Carrefour in 2010 toen 1600 personeelsleden verdwenen.
De situatie zou dramatisch zijn omwille van de groeiende concurrentie, onder meer van Albert Heijn. Waar Delhaize in 2011 in ons land een bedrijfswinst van 242 miljoen euro boekte, was dat vorig jaar nog 187 miljoen en wordt voor dit jaar opnieuw een forse daling verwacht. De Tijd liet ‘een goedgeplaatste bron’ aan het woord die stelde: “De dalende trend in de rendabiliteit van de supermarkten is alarmerend. We kunnen niet anders dan winkels sluiten.”
Net als bij Carrefour in 2010 is er dus geen sprake van verlies, maar van een afname van winst. En eveneens net als bij Carrefour wordt naar de loonkost verwezen met als argument dat er teveel ouder en duurder personeel is. De bedrijfsleiding klaagt dat de vakbonden menen dat het personeel al voldoende inspanningen heeft geleverd. De directie wil goedkoper personeel dat bovendien zonder extra vergoeding op zondag komt werken.
In tal van grootwarenhuizen wordt daartoe gewerkt met franchisebedrijven, de supermarkt is zogezegd een zelfstandig bedrijf dat volkomen zelfstandig beslist over personeel en enkel een overeenkomst met de supermarktketen heeft inzake producten en logo’s. Door alle personeel op te delen, is het moeilijker om hen te verenigen en samen op te komen voor betere arbeidsvoorwaarden en lonen. Verdeel-en-heers in naam van de winsten.
Als Delhaize vorig jaar wat minder winst boekte, is dat overigens deels toe te schrijven aan de riante opzegvergoeding die aan voormalig CEO Pierre-Olivier Beckers werd betaald. Die vertrok in het laatste kwartaal van 2013 met 18 maanden loon. Geen 18 maanden loon van een gemiddelde kassierster, maar 18 maanden CEO-loon. Dat scheelt al gauw een paar nulletjes voor de komma. Beckers vertrok met 7,6 miljoen euro. Het betekent dat hij goed was voor een maandloon van 420.000 euro.
Voor de toplui kan er een gouden parachute van af, voor het personeel nog geen deftige zondagvergoeding. In naam van de concurrentie moet de winstgevendheid op peil blijven en wordt bespaard op het personeel. Lage lonen en extreme flexibiliteit zijn daarbij de norm.
Momenteel telt Delhaize 852 winkels in ons land met samen 16.227 personeelsleden. Nog steeds volgens De Tijd zou met het aantreden van de nieuwe CEO Frans Muller de discussie over een geleidelijke versus een onmiddellijke en harde aanpak stilaan beslecht zijn. De krant schreef: “Muller is niet zo emotioneel als zijn voorganger Pierre-Olivier Beckers, en als buitenstaander ook minder gebonden aan de werknemers van Delhaize.” Zo weet het personeel meteen waar het aan toe is.
Naast een golf van afdankingen en sluitingen van winkels wordt ook gedacht aan aanvallen op het personeel. De Tijd schrijft: “Albert Heijn werkt vooral met jonge medewerkers. Die gaan ervoor en zijn zonder morren bereid ook op zondag de winkel open te houden. Bij Delhaize is dat niet bespreekbaar. De Delhaize-werknemers hebben naast het basispakket van het sectorakkoord nog een reeks extraatjes. Zoals twee keer een kwartier betaalde pauze per dag. Wellicht wordt dat nu afgeschaft.”
Waakzaamheid is dus geboden. Een aanval op het personeel van Delhaize zal slechts een voorloper zijn voor nieuwe aanvallen op arbeids- en loonvoorwaarden in andere supermarktketens. Terwijl de toplui zichzelf miljoenen toekennen, eisen ze van ons een nooit eindigende neerwaartse spiraal. De enige manier om dat te stoppen, is door er samen tegen in te gaan.
Reacties zijn gesloten.