Het economisch congres van het VB heeft zoals verwacht geleid tot een ultraliberaal standpunt voor de partij. De partij beweert dat er geen tegenstellingen zouden zijn tussen arbeiders en patroons, maar verdedigt in de praktijk de patronale belangen. Ze doet dat met haar eisen voor meer flexibiliteit, een de facto verhoging van de pensioenleeftijd en haar aanvallen op de vakbonden.
Geert Cool
“Ondernemend vlaanderen”, de klassentegenstellingen worden ontkend om de patronale belangen beter te verdedigen
Het uitgangspunt van het Vlaams Belang is dat er geen fundamentele klassentegenstellingen bestaan. Dat oude solidarisme wordt terug boven gehaald in de synthesetekst van het economisch congres. De partij stelt dat werknemers en werkgevers dezelfde belangen hebben, waarbij de “post-marxistische analyse over de samenleving” moet worden verlaten. Met andere woorden: er zijn geen tegenstellingen tussen arbeiders en patroons.
Dat uitgangspunt moet volstaan om de arbeiders de patronale belangen door het strot te jagen. Dat is alvast onze conclusie na lectuur van de synthesetekst van het Vlaams Belang. De uitdrukkelijke vermelding van het solidaristische uitgangspunt, is een weerspiegeling van het feit dat het Vlaams Belang weet dat het goed moet balanceren alvorens een al te openlijk ultraliberaal programma naar voor wordt gebracht. Er moet geprobeerd worden om dat patronaal programma voor te stellen als een programma dat in het belang van iedereen zou zijn.
Vandaar wellicht de grote nadruk op het nationalistische element. Om de achterban zoet te houden, weerklonken slogans als “België Barst” meermaals op het congres. En ook in haar synthesetekst legt het VB daar nadruk op. “Kleine economieën” zouden het beter doen aldus het VB. Dat de Belgische economie op zich een relatief kleine economie is, mag de vreugde niet bederven. “Small is beautifull” lijkt de partij te denken. Een onderbouwde argumentatie daarbij ontbreekt evenwel.
Het echte uitgangspunt van het economisch congres van het VB was niet de belangen van zowel werknemers als werkgevers. Er wordt vertrokken van de noodzaak van een “sociaal en ecologisch gecorrigeerde private markteconomie”, waarbij de “concurrentiekracht van ondernemingen” van “strategisch belang” is. Het komt er dus op neer dat de positie van de ondernemingen centraal staat in de analyse van het VB.
Aanvallen op onze lonen
Een belangrijk element in het economisch programma van het VB is dat de loonkost te hoog is in België. Een Belgische werknemer kost “tien keer zoveel als in Letland en Litouwen”. Vooral de sociale lasten zijn een doorn in het oog: een werknemer kost een werkgever jaarlijks zon 12.667 euro aan sociale lasten (voor de sociale zekerheid), terwijl dat in “Engeland” slechts 2.970 euro is volgens het VB. Daar moet dus iets aan worden gedaan. Wat, wordt er niet bijverteld. Maar we weten allemaal dat het besparen op de sociale zekerheidsbijdragen betekent dat er op de sociale zekerheid zal bespaard worden. Tenminste, als het van het VB afhangt.
Pensioenen: loopbaanvereiste wordt centraal gesteld
Het Vlaams Belang volgt de logica van het Generatiepact als het stelt dat de loopbaanvereiste centraal staat om uit het arbeidsproces te stappen. De partij weerlegt het standpunt dat ze zou opkomen voor het behoud van de huidige (brug)pensioensituatie.
“Het Vlaams Belang kiest om de activiteitsgraad te laten stijgen in de eerste plaats voor meer werk voor de jongere werklozen, door de economie opnieuw op gang te brengen. Maar ook inzake pensioenen kiezen wij resoluut voor modernisering door de introductie van het loopbaanperspectief zijnde (behoudens uitzonderingen) een wettelijk pensioen na 40 jaar loopbaan.”
Dat is ook de logica van het Generatiepact: geleidelijk aan afstand nemen van de leeftijdvereiste door de loopbaanvereiste centraal te stellen. Het VB zegt niet dat de pensioenleeftijd van 65 naar 67 moet. Neen, de partij stelt dat een wettelijk pensioen pas kan na een loopbaan van 40 jaar. Hierdoor zou een verhoging van de pensioenleeftijd niet voor iedereen op een gelijke manier worden doorgevoerd, zodat een eengemaakt arbeidersverzet ook minder waarschijnlijk is.
Dat het verhogen van de (brug)pensioenleeftijd voor veel werknemers niet haalbaar is door de opgedreven productiviteit en flexibiliteit, is geen punt voor het VB. De partij pleit immers voor een verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt.
Tegen de vakbonden
Op het congres zelf overheerste de anti-vakbondsretoriek van de VB-leiding. Ook in de synthesetekst voor het congres komt dit punt sterk naar voor. De partij bevestigt haar standpunt dat vakbonden niet welkom zijn in KMO’s. Bovendien wordt aangeklaagd dat de vakbonden “geen verantwoording moeten afleggen voor hun acties of uitgaven.” Hoezo? Moeten de vakbonden misschien verantwoording gaan afleggen aan het Vlaams Belang? Het afleggen van verantwoordelijkheid is volgens ons een kwestie die binnen de vakbond moet worden besproken. Maar natuurlijk is dat niet het punt dat het VB naar voor wil brengen. Het VB wil rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden, zodat deze aan slagkracht moeten inboeten. Om het nog duidelijker te stellen, voegt de partij er aan toe dat de boekhouding (en dus ook de stakingskas) openbaar moet worden gemaakt.
Zelfs na de betoging met 100.000 deelnemers op 28 oktober of de succesvolle ABVV-staking van 7 oktober, beweert het VB nog steeds: “In tegenstelling tot de traditionele vakbonden, vindt het Vlaams Belang met zijn programma wel aansluiting bij de verzuchtingen van de arbeiders.” Het zal alleszins niet met hun eis om de pensioenleeftijd aan te pakken zijn…
"Onbelangrijk congres"?
Verschillende VB-kopstukken proberen het economisch congres van de partij voor te stellen als iets onbelangrijk. Alleszins valt het op dat er relatief weinig propaganda rond naar voor werd gebracht. Dat is omdat de partij zich wil concentreren op de verkiezingscampagne van 2006. Daarbij zal minder ruimte zijn voor het economisch programma van de partij aangezien dit heel wat kiezers zou afstoten. Het VB heeft met haar congres enkel willen duidelijk maken aan het patronaat dat ze zich wil opwerpen als betrouwbare partner bij mogelijke coalities. Het VB heeft aangetoond de patronale belangen te willen verdedigen, maar wil uiteraard niet dat daar al teveel aandacht voor is. Die boodschap is voor een specifiek publiek, terwijl de meerderheid van VB-kiezers met andere standpunten zal worden bewerkt.
Dat is waarom wij van bij het bekendmaken dat er een economisch congres zou komen, zijn begonnen met de voorbereidingen voor een tegenbetoging. Die betoging was succesvol omdat het een nieuwe dynamiek kan geven aan de anti-racistische beweging. Vandaag moeten we het VB niet meer bestrijden met morele argumenten of goedklinkende slogans die enkel de reeds overtuigden bereiken. Vandaag moeten anti-fascisten in de arbeidersbeweging opkomen voor een echt politiek alternatief. Het VB geeft aan dat ze tegen de belangen van de arbeiders ingaat, maar de arbeiders en hun gezinnen zullen wel moeten beschikken over een politiek instrument. De discussie over een nieuwe arbeiderspartij is dan ook van cruciaal belang voor iedere anti-fascist!
