Verklaring van Tamil Solidarity
De overwinning van de Bharatiya Jana Sangh (BJP) onder leiding van Narendra Modi leidt tot frustratie en ontgoocheling onder diegenen die het verzet in zuid-Azië willen uitbouwen. De BJP is een rechtse hindoenationalistische partij.
De BJP verdedigt de belangen van de meest corrupte grote bedrijven en de politieke elite. Verschillende leiders van de partij worden van corruptie beschuldigd en sommigen worden er zelfs van beschuldigd dat ze direct of indirect betrokken waren bij massamoord. De huidige partijleider en wellicht binnenkort de nieuwe premier, Modi, wordt beschuldigd van betrokkenheid bij het bloedbad onder moslims in Gujarat in 2002. Modi stond (en staat) aan het hoofd van de regering in Gujarat.
Tamil Solidarity aarzelt niet om een duidelijke positie in te nemen. Wij staan aan de kant van al wie opkomt tegen de moorddadige politici en regimes, tegen uitbuiting en tegen repressie.
Modi vertegenwoordigt de belangen van de bedrijven en van de uitbuiting. Hij gaat daarmee regelrecht in tegen diegenen die opkomen voor hun rechten en voor betere levensvoorwaarden. We veroordelen diegenen die illusies in de BJP proberen te creëren. We roepen iedereen die opkomt voor hun rechten om in verzet te gaan tegen de regering van Modi.
We verwerpen de aanhoudende pogingen van de Tamil National Alliance [de overkoepelende partij van de Sri Lankese Tamils] om illusies in Modi te vestigen. We zijn geschokt dat sommigen in de TNA spreken over een ‘Hindoe identiteit’ om steun van de Indische staat te vragen. Deze strategie is gevaarlijk en helpt de krachten waar we tegen ingaan. Om hun beloften aan de grote bedrijven na te komen, zullen Modi en zijn hindoenationalisten een neoliberale agenda opleggen met snelle privatisering van de bankensector en andere sectoren.
Ze zullen niet aarzelen om het plunderen door internationale investeerders gemakkelijker te maken, zeker in de distributiesector. Dit zal niet zomaar doorgedrukt kunnen worden, tienduizenden werkenden in India weten dat ze er een prijs voor zullen betalen. Voor miljoenen mensen is aanhoudende miserie het enige perspectief onder Modi. Om dat verkocht te krijgen zal Modi de strategie van etnische en religieuze verdeeldheid inzetten. Het doel daarvan is om eengemaakte oppositie tegen te gaan en te ondermijnen. We zagen gelijkaardige tactieken in Gujarat en zullen hetzelfde wellicht ook zien in Uttar Pradesh en andere staten.
Het verdedigen van de belangen van de grote bedrijven zal een centraal element van Modi’s regionaal beleid zijn. In dat kader zal de Indische regering geen probleem hebben met de onderdrukking van minderheidsgroepen. De Tamils en moslims in Sri Lanka liggen al onder vuur door extreme knokgroepen die onder het bevel van Defensieminister Gotabaya Rajapakse handelen. Het brutale Sri Lankese regime zal verder beroep doen op Singalese boeddhistische chauvinistische krachten om iedere oppositie te controleren en de kop in te drukken. Met de werkenden, armen en onderdrukten, moeten we samen ingaan tegen deze verdeel-en-heerspolitiek en dit zowel in Sri Lanka als in India.
Er werden simplistische argumenten gebruikt om Modi te verdedigen. Er wordt beweerd dat ‘de vijand van mijn vijand een vriend is’, of nog dat het ‘winnen van de Indische steun voor Tamils een voorwaarde is om rechten in Sri Lanka af te dwingen.’ Na decennia van strijd, niet alleen in Tamil Eelam maar doorheen Zuid-Azië, weten we dat deze argumenten totaal verkeerd zijn.
We moeten ons verbinden met die krachten die in verzet gaan, van Tamil Nadu tot Kasjmir. We mogen geen illusies creëren dat er een oplossing mogelijk is onder leiding van de Indische overheid. Nooit in de Indische geschiedenis heeft deze staat opgetreden om de belangen van de Indische massa’s of die in de regio te verdedigen. De belangen van de Tamils in Sri Lanka waren nooit een prioriteit.
Hoe zal de Indische regering onder leiding van Modi de economie in Sri Lanka benaderen? Het zou waanzinnig – en ook gevaarlijk – zijn om te hopen dat Modi zal tussenkomen aan de kant van de werkende en arme bevolking. Als er economisch voordeel te behalen is voor Tata of andere superrijke grote bedrijven, dan zal de moorddadige Modi niet aarzelen om samen te werken met de eveneens moorddadige familie Rajapaksa.
We moeten waarschuwen dat de banden tussen Tamils uit de Indische deelstaat Tamil Nadu en Tamils uit Sri Lanka gebruikt worden door zowel de Sri Lankese als de Indische regering, maar dan wel om hun eigen economische belangen te dienen. De Chinese belangen in Sri Lanka zullen betwist worden en dat zal tot verdeeldheid en maneuvers leiden. Maar denken dat we de concurrentie tussen regionale machten kunnen ‘uitspelen’ om er ‘voordeel’ uit te halen, is een verkeerde strategie die leidt tot meer verwarring en demobilisatie van diegenen die de strijd willen aangaan.
We moeten leren uit de ervaring van de Indische interventie in 1987. Het leger kwam dan niet tussen om de Tamils te verdedigen, zoals werd beweerd, maar om er economisch voordeel uit te halen. Dat werd al gauw duidelijk en er volgde een oorlog die heel wat levens kostte. Tamils hebben de wrede aard van het Indische leger gezien alsook de hypocrisie van de Indische staat. Het is niet nodig dat dit nog eens herhaald wordt.
Bouwen aan een massabeweging tegen Modi, tegen corruptie en tegen uitbuiting!
De Indische verkiezingen hebben ook getoond dat er onder de oppervlakte een grote woede bestaat. Er zijn natuurlijk veel jongeren die voor de BJP stemden in de hoop dat dit zal leiden tot werk en economische vooruitgang. Maar er waren ook een significant aantal mensen die beslisten om zich af te keren van alle gevestigde politieke organisaties. Het aantal stemmen van de AAP, de ‘partij van de gewone man’ die ontstond uit de anticorruptiebeweging, was opvallend. Maar de leiding van de AAP heeft nog niet duidelijk gemaakt welke stappen ze zal zetten om te komen tot de verandering die ze beweert te willen.
Tamil Solidarity is volledig solidair met de indrukwekkende strijd van de mensen in Koodankulam en naburige dorpen tegen de bouw van een kerncentrale. We hielpen mee om protestacties hiertegen te organiseren in Chennai, Bangalore, Londen en tal van andere steden. Udhayakumar, een gerespecteerde leider van deze strijd en bondgenoot van Tamil Solidarity, was kandidaat voor de AAP. Hij heeft altijd steun gegeven aan de nationale rechten van Tamils in Sri Lanka. We hopen dat hij een krachtige stem zal blijven zijn.
Het zal belangrijk zijn om nu een strategie naar voor te brengen waarmee de eisen van de AAP ook kunnen afgedwongen worden. Leiders als Udhayakumar weten dat iedere stem voor hen een stem was om de verkiezingsbeloften te realiseren. De lokale en centrale regeringen zullen er echter alles aan doen om deze eisen te stoppen. Dat is een reden te meer om te bouwen aan massastrijd. Als er niets gebeurt, zal dit leiden tot demoralisatie onder de kiezers van de AAP en kan het bijdragen aan de antipartijgevoelens in India en de rest van de regio.
De Indische werkende bevolking, de boeren en armen, zijn steeds opnieuw verraden door hun traditionele partijen. Ze zagen de enorme corruptie van de gevestigde partijen. AAP moet maatregelen nemen om daar verandering in te brengen. We roepen activisten op om discussies te houden waar een debat en democratische beslissing kan genomen worden om vooruit te gaan met al wie steun gaf aan wat ze zien als een nieuwe partij voor de massa’s. Dat moet gekoppeld worden aan een strategie om te bouwen aan massaverzet met de vakbonden en in de lokale gemeenschappen.
In de steden en dorpen moeten we groepen of comités vormen om te bouwen aan massale oppositie. Linkse partijen zoals de CPI(M) en CPI moeten hun tactieken veranderen, in het verleden hebben ze hun reputatie verknoeid omdat ze niet ingingen tegen het neoliberale offensief van Congress maar er blijven veel oprechte militanten in deze partijen. We moeten alle ernstige activisten – in bestaande partijen, vakbonden, lokale gemeenschappen en campagnes – oproepen om samen het massale verzet voor te bereiden.
De gewoonte van bijna ceremoniële stakingen moet gestopt worden. De enorme potentiële macht van de arbeidersklasse, een kracht die zeker bij stakingen tot uiting komt, moet ernstig gemobiliseerd worden. Een 24-urenstaking doorheen India zou een goede start zijn om de beweging op te bouwen die nodig is om het programma van Modi te verslaan. Eelam Tamils en werkenden doorheen de regio zouden hun strijd met die beweging moeten verbinden.
Enkele feiten en cijfers over de Indische verkiezingen
Van 7 april tot 12 mei trokken miljoenen Indiërs naar de stembus. 66% van de 814 miljoen stemgerechtigden nam effectief deel aan de verkiezingen. De BJP van Modi was de grote winnaar, de partij haalde met haar alliantie 31,1% van de stemmen en dat is goed voor een meerderheid in het parlement. De BJP heeft nu 282 van de 543 zetels (met haar alliantiepartners zijn dat er 336). Grote verliezer was Congress dat de helft van haar kiezers verloor, de alliantie van Congress gaat van 37% bij de vorige verkiezingen naar 19%. Daarmee verliest het 203 van de voorheen 262 zetels, er blijven er 59 over (waarvan 44 voor Congress zelf). Kleinere lokale partijen uit Tamil Nadu, West Bengalen en andere staten halen eveneens een groot aantal zetels, met 37 zetels is de Tamilpartij AIADMK de derde partij. De linkerzijde (CPI(M) en CPI) verliest weer en houdt nog 10 zetels over. De AAP haalde 4 zetels, telkens in Punjab. Ondanks een resultaat van 32% in Delhi haalde de partij daar geen enkele zetel.
