Overwinning bij Wegeniswerken Brussel

Door Eric

Gisterochtend trokken ruim 250 arbeiders van het departement wegeniswerken van de stad Brussel naar het stadhuis op de Grote Markt. Na twee jaar onbeantwoorde vragen, mails en telefoons, legden ze het werk neer om in groep hun eisen inzake de problematiek van het parkeren voor te leggen. De burgemeester en de bevoegde schepenen moesten hen wel ontvangen en nog diezelfde ochtend haalden ze het gros van hun eisen binnen.

Brussel wil de kas spijzen

Wat was het probleem? De stad Brussel tracht zoals alle gemeenten op alle mogelijke manieren de kas te spijzen. Dat is nodig om het verlies te compenseren opgelopen door het debacle rond Dexia en de besparingen die de federale en de gewestelijke overheden doorschuiven naar de gemeenten. De gemeente moet zich daarachter niet wegsteken, aangezien dezelfde partijen die het op gemeentelijk vlak voor het zeggen hebben, ook op gewestelijk en federaal vlak aan het roer staan.

Naast afbouw en prijsverhogingen van allerlei diensten, kostenbesparingen op personeel en een hogere werkdruk, blijvend uitstellen van broodnodige investeringen in sociale woningen, publieke crèches en schoolgebouwen, worden bevolking en werknemers bedolven onder allerlei speciale taksen. Voor het gebruik van de openbare ruimte voor het transport van energie bijvoorbeeld, of voor rioleringswerken en dus ook om hun wagen te parkeren.

Op kosten van de kleintjes

Wegeniswerken staat met een goede 300 werknemers in voor het onderhoud en klein herstel van de wegen, het legen van de publieke vuilnisbakjes en het vegen van de straten, het plaatsen van nadarafsluitingen bij festiviteiten, het installeren van podia etc. In de woorden van een van de werknemers: dikwijls onzichtbaar en achter de schermen zorgen we ervoor dat Brussel op een kwaliteitsvolle manier haar rol als Europese hoofdstad kan spelen.

Een deel van de werknemers is nog statutair, anderen zijn contractueel. Sommigen zijn aangeworven in het kader van sociale reïntegratie, anderen als artikel 60 of als stagair. Wat alle arbeiders bij wegenissen echter gemeenschappelijk hebben, zijn kleine lonen voor werk dat ondergewaardeerd wordt. De arbeiders vinden het ontbreken van een parking voor het personeel daar een illustratie van, temeer omdat enkel de directie haar wagen kwijt kan op het bedrijfsterrein.

Zoals in alle werkplaatsen van Brussel wonen heel wat werknemers in Vlaanderen of Wallonië. Iemand vertelde dat hij dagelijks 70km aflegt om om 6 uur ‘s ochtends aan de slag te gaan. Openbaar vervoer is er op dat uur niet. Een andere, uit St. Pieters Leeuw, doet er om dat uur 15 minuten over met de wagen en meer dan een uur met het openbaar vervoer.  Ruim 200 werknemers beginnen om 6 uur ‘s ochtends, de anderen een uurtje later.

Parkeren in de buurt is altijd al een probleem geweest, zeker tijdens Brussel bad. Maar sinds begin dit jaar een blauwe zone werd ingevoerd, regent het processen-verbaal. Veel van de arbeiders werken overdag op verplaatsing. Elke twee uur hun blauwe kaart verzetten, kunnen ze niet. Resultaat: 40 euro per PV. Voor iemand die maar 1.300 euro per maand meeneemt, zoals een van de arbeiders op de actie benadrukte, weegt dat zwaar op het gezinsbudget.

Solidariteit van collega’s

De arbeiders bij wegenissen zijn niet de enigen die met het probleem geconfronteerd worden. Socialisme.be heeft eerder al bericht over de strijd die de werknemers in het ziekenhuis Brugmann daarrond al maanden voeren (hier vind je artikels over Brugmann). Het is een probleem voor alle publieke diensten in zowat iedere gemeente van Brussel 19. Naast het solidariteitsgevoel onder militanten, verklaart ook dit de aanwezigheid van een delegatie van Net Brussel, maar ook van militanten van de OCMW’s en stadsdiensten van Brussel, Ganshoren, Sint-Gillis en Vorst. Er waren er wellicht nog andere, maar dat zijn diegene waarmee ikzelf tijdens de actie sprak.

Eisen

Het gemeenschappelijk vakbondsfront onderschrijft de eisen van de werknemers:

  • Geen betaald parkeren, noch een blauwe zone in en rond de werkplaats, want er is daar geen bewoning noch handelszaken.
  • Optrekken van de vergoeding van het abonnement voor openbaar vervoer naar 95% (nu 80% voor MIVB en 50% of minder voor TEC en De Lijn)
  • Geen loonverlies voor de stakingsactie maar compensatie via boni en mali (overuren)

Tijdens de onderhandelingen met burgemeester Yvan Mayeur en schepenen Marion Lemesre en Karine Lalieux werd afgedwongen dat de blauwe zone wordt ingetrokken en parkeren er opnieuw betaalvrij wordt. Maar aangezien dat onvoldoende parkeerplaatsen oplevert, kan voorlopig ook gebruik gemaakt worden van het braakliggend terrein achter de site. Voor het optrekken van de vergoeding voor de abonnementen op openbaar vervoer is het wachten op het mobiliteitsplan van het gewest, dat er naar belofte op korte termijn zal komen. De stakingsactie zal vergoed worden zoals iedere werkdag en verrekend worden in de boni en mali. Door de arbeiders werd dit volmondig beschouwd als een overwinning. Dat strijd loont werd daarmee opnieuw in de verf gezet.

017Op weg naar het stadhuis

022Op het binnenplein van het stadhuis

023

De onderhandelaars van het gemeenschappelijk vakbondsfront leggen de resultaten uit

024Overwinning!

 

Delen:
Printen:
Voorpagina van De Linkse Socialist