Voor een links alternatief op de politieke eenheidsworst: stem PVDA+
Voor een socialistisch antwoord op de kapitalistische crisis: sluit aan bij LSP
>> PDF van deze stemoproep
Elf miljard euro winst maakten de Belgische beursgenoteerde bedrijven in 2013. Alweer een topjaar, 20% meer dan in 2012. De CEO’s kenden zichzelf een gemiddelde loonsverhoging van 11% toe. De werknemers kregen een loonstop, jobverlies en een eindeloze reeks (aangekondigde) besparingen op alle niveaus.
Concentratie van rijkdom is een rem op vooruitgang
85 multimiljardairs bezitten evenveel rijkdom als de helft van de wereldbevolking. Het kapitalisme heeft ons nooit geziene ongelijkheid gebracht. In de 20e eeuw ging in het Westen nog een belangrijk deel van de werkende bevolking erop vooruit met de welvaartsstaat. Maar de afgelopen 30 jaar werd het neoliberalisme omarmd, ook door zogenaamd linkse partijen. De kapitalistische globalisering dreef de concurrentie tussen werknemers op om jobs te krijgen of te behouden. We moeten de ene toegeving na de andere slikken.
Ook in België hebben de rijkste 1% al meer vermogen dan de armste 60% van de bevolking. Alle klassieke partijen pleiten voor meer marktwerking, ook waar dit tot voor kort ondenkbaar was. Binnenkort opent het eerste psychiatrisch centrum dat door een privé-partner (Sodexo) zal worden uitgebaat. Als we werk willen voor iedereen moeten we volgens hen lagere lonen aanvaarden én langer werken voor minder pensioen. Als we de bedrijven hier willen houden, moeten we hun belastingen verlagen en besparen op de overheidsuitgaven. Het zijn deze recepten die alle klassieke partijen in één of andere vorm verdedigen. Het zijn diezelfde recepten die ons in de huidige crisis stortten.
Propaganda over het einde van de crisis moet vertrouwen wekken naar aanloop van de Europese en nationale verkiezingen. Intussen is de ravage enorm. Miljoenen jongeren gaan langdurige werkloosheid tegemoet. Pensioenen zijn onder de armoedegrens gezakt. Openbare diensten werden afgebouwd of verkocht aan de privésector. Van een Zuid-Europese crisis bleven we voorlopig gespaard dankzij de sociale bescherming, de indexering van de lonen (die men wil afschaffen),… en het verzet van vakbonden en linkse activisten. Maar ook hier is de richting duidelijk, de schok van de crisis wordt misbruikt om verworvenheden te breken.
Schulden op de Amerikaanse woningmarkt staken in 2007 het vuur aan de lont. Wereldwijd is er vandaag 100.000 miljard dollar aan schulden, 40% meer dan in 2007. Tegelijk vond een verschuiving van die schulden plaats. Om de financiële sector en delen van de industrie te redden werden gigantische sommen overheidsgeld uitgedeeld. Winst is voor de privé, maar voor problemen draait de gemeenschap op. Dat is de kapitalistische logica. De overheidsschulden stegen wereldwijd met 80%. Die schulden leveren forse winst op voor kapitaalgroepen, maar wurgen de publieke financiën.
De middelen bestaan… maar zitten in verkeerde handen
Nog nooit was de wereld zo rijk: materieel, maar ook aan technologische en wetenschappelijke kennis. Meer dan ooit is een waardevolle job aan een leefbaar inkomen voor iedereen mogelijk. Een gezondheidszorg en sociale zekerheid die iedereen in de beste omstandigheden laat leven is betaalbaar. Er zijn voldoende middelen om de milieuproblemen, geneesbare ziektes, honger en ellende uit de wereld te helpen.
Maar de gemeenschap beheert de geproduceerde rijk dom niet en kan dus niet beslissen over de aanwending ervan. Die rijkdom is in handen van een kleine elite die slechts meer winst wil. Over de hele wereld groeit het verzet tegen dit systeem, maar het botst ook op het gebrek aan een alternatief. Waar geen links alternatief bestaat, krijgen rechts-populistische en nationalistische stemmen de kans om de aandacht af te leiden. Zo blijven de 1% buiten schot en worden delen van de 99% tegen elkaar opgezet.
Versterk de linkerzijde: stem PVDA+ maar sluit aan bij LSP
Peilingen tonen dat een groeiende groep kiezers gewonnen is voor een links alternatief en vooral PvdA zal stemmen. In het verleden nam LSP deel aan verkiezingen met een socialistisch programma als antwoord op de behoeften van de bevolking.
Deze keer dient LSP geen lijsten in buiten Brussel. In Vlaanderen roepen we op om PVDA+ te stemmen. Het verhoogt de kans op linkse verkozenen in het parlement.
In Wallonië roepen we op om links van PS en Ecolo te stemmen: PTB-GO, Vega of MG. In Luik, Charleroi en Antwerpen denkt de PvdA verkozenen te behalen, daar roepen we uitdrukkelijk op voor hen te stemmen.
In Brussel nemen LSP en haar partner, de Humanistische Partij, deel aan de linkse eenheidslijst Gauches Communes. In de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 behaalde die 3,7% in St. Gillis.
Een echte linkse eenheid zoals het ABVV van Charleroi-Zuid Henegouwen had voorgesteld, met de PVDA als motor, had de linkse stem op 25 mei nog fors kunnen versterken. Daarom bood LSP kandidaten aan op een PVDA-lijst, maar die weigerde. Daarna bood Gauches Communes nog een lijstverbinding aan in Brussel, maar ook dat weigerde de PvdA.
LSP durft vragen stellen bij het programma van de PVDA vanuit een linkser perspectief. De PVDA verkiest die uit de weg te gaan. De PVDA heeft niettemin een kans de broodnodige linkse stem in het politieke debat te leveren. Ze blijft wel heel bescheiden in haar eisen. Een vermogensbelasting, een BTW-verlaging op energie,… Het zijn interessante maatschappelijke keuzes, maar via kapitaalvlucht of door uitstel van de loonindexering kunnen de patroons die helaas gemakkelijk onderuit halen.
Herverdeling moet, maar is onmogelijk als de gemeenschap niet rechtstreeks een aantal sleutelsectoren zoals financiën en energie onteigent zonder schadeloosstelling (tenzij voor kleine aandeelhouders) en onder controle plaatst van de werknemers en de gemeenschap. Enkel zo kunnen de middelen vrij gemaakt worden voor meer welvaart en welzijn voor iedereen. Dat vereist een fundamenteler ommekeer!
Een front van verzet voorbereiden
Na de verkiezingen krijgen we een volgende ronde van besparingen. Daarover zijn alle klassieke partijen het eens. Deze zullen meer pijn doen dan de vorige, want de ‘gemakkelijke’ besparingen zijn uitgeput. Ondertussen blijven de noden in de samenleving groeien.
LSP roept op tot een front van verzet tegen de besparingen, met linkse partijen, strijdbare syndicalisten en sociale bewegingen. Enkele verkozenen van de PVDA zouden daar na de verkiezingen een aanzet toe kunnen geven.
Verkozenen van de PVDA zullen linkse ideeën in het politieke debat brengen. Er is zeker en vast ruimte voor een politieke stem die uitdrukking geeft aan de nood voor een betere herverdeling van de rijkdom. Maar de geschiedenis leert dat in crisistijden de noodzakelijke herverdeling niet zonder slag of stoot zal worden bereikt.
Slechts een breuk met het kapitalisme – gekoppeld aan een socialistisch toekomstperspectief – kan een afdoende antwoord bieden op de crisis.
We nodigen iedereen uit om hierover met ons in gesprek te gaan en aan te sluiten bij LSP.
Reacties zijn gesloten.