De eenzijdige opzegging van collectieve arbeidsovereenkomsten bij Lanxess is van de baan. In de verzoeningstekst die na zeven weken staking werd opgemaakt, moet de arrogante directie inbinden. Daarnaast waren er deel-CAO’s waarin onder meer de eis van glijdende werkuren werd ingewilligd. Vandaag stemden 143 arbeiders voor de CAO en 70 tegen. Deze avond wordt het werk hervat.
De directie speelde het hard, er werd naar de rechter getrokken om het stakingspiket eigenlijk te verbieden. De rechter gaf Lanxess echter geen gelijk. Vervolgens werd aangekondigd dat een reeks collectieve arbeidsovereenkomsten uit het verleden eenzijdig werden opgezegd. De directie liet een oproep van werkwilligen naar de media verspreiden – sommige media gaven toe dat het e-mail bericht van een Lanxess-adres kwam, de meesten volgden blindelings de propaganda van de werkgever. Als kers op de taart werd gedreigd met de sluiting van het bedrijf, wat meteen door de rechterzijde werd aangegrepen om de stakers onverantwoordelijkheid te verwijten. Het eenzijdig opzeggen van overeenkomsten, het weigeren van voorstellen zoals glijdende uren die het bedrijf niets zouden kosten en het dreigement om een sociaal bloedbad aan te richten, dat getuigt volgens dezelfde neoliberalen blijkbaar wel van ‘verantwoordelijkheidszin’.
In de verzoeningstekst moet de directie toegeven: “De werkgever verbindt er zich toe om alle wettelijke bepalingen, collectieve arbeidsovereenkomsten en eventueel andere overeenkomsten onverminderd toe te passen.” De aangekondigde eenzijdige opzegging van CAO’s is daarmee van de baan. Dat wordt nogmaals uitdrukkelijk bepaald: “Vanzelfsprekend zal de werkgever voorafgaandelijk het akkoord vragen aan en dienen te bekomen van de syndicale afvaardiging of de werknemersafvaardiging in de overlegorganen (…) wanneer hij interne procedures of richtlijnen wenst aan te passen die de goedkeuring van de syndicale afvaardiging, de Ondernemingsraad of het Comité Preventie en Bescherming op het Werk vereisen.”
Verder erkent de directie de stakingsperiode als gelijkgestelde periode voor de berekening van de eindejaarspremie en worden maximaal vier ADV-dagen verrekend voor de periode van de staking. De directie stelt ook dat er geen enkele sanctie wordt genomen ten gevolge van de staking.
Het belangrijkste van deze verzoeningstekst is dat de directie het sociaal overleg moet erkennen. De arbeiders van Lanxess hebben zeven weken moeten staken om als waardige partner erkend te worden. Ze hebben de onverantwoordelijke directie terecht tot de orde geroepen. Zijn daarmee alle problemen bij Lanxess van de baan? Zeker niet. Maar aan het recht op collectieve actie heeft de directie niet kunnen raken en voortaan moet het sociaal overleg gerespecteerd worden. Strijd loont!
