Brussel. Kiesprogramma Gauches Communes

gauchescommunesVerhoging van de reële pensioenleeftijd, verlaging van de lonen en werkloosheidsuitkeringen, verhoging van de tarieven bij de MIVB, militaire uitgaven, tekorten op vlak van sociale woningen, kinderopvang en scholen,…

Stop de besparingen!

  • Voor een radicaal plan van publieke investeringen in scholen, sociale huisvesting, degelijke jobs en meer koopkracht!
  • Het is niet aan ons om de schulden van de speculanten te betalen

De regering-Di Rupo (CD&V, Open VLD, sp.a, PS, MR en CdH) laat ons opdraaien voor de gevolgen van de crisis met een besparingsoperatie die oploopt tot 22 miljard euro. Op gewestelijk niveau wordt een gelijkaardig beleid gevoerd door de regering-Picqué/Vervoort (PS, CdH, Ecolo, Open VLD, CD&V, Groen). Op alle machtsniveaus wordt een besparingsbeleid gevoerd waarbij wij moeten betalen voor de crisis.

Na de verkiezingen zullen nieuwe aanvallen volgen door alle partijen op federaal of gewestelijk niveau, in de gemeenschappen en op lokaal vlak. En dat terwijl er al tekorten zijn op al die niveaus! Hun verkiezingscampagne is slechts een rookgordijn om ons te misleiden, om hun politiek in het belang van de rijken verder te zetten en om hun eigen carrières te dienen.

Een alternatief op het besparingsbeleid

De besparingen werken niet. Het zwakke herstel van de Belgische economie stopt de toename van de werkloosheid niet (sinds 2008 kwamen er 100.000 werklozen bij!), dit herstel levert enkel de rijksten voordeel op. De 10% rijksten in ons land bezitten ongeveer evenveel als de 90% anderen. Het idee dat we moeten toegeven aan de dreigementen van de markten, de ratingbureaus en de Europese Unie om krediet te vinden voor de overheidsuitgaven, is totaal verkeerd. De werkenden in andere Europese landen komen in verzet en gaan tegen hun elite in. In België waren de algemene staking van 30 januari 2012 en de 100.000 betogers in februari 2013 niet voldoende. We hebben nood aan een oplopend actieplan met algemene stakingen om zo de besparingslawine te stoppen. Een beleid dat weigert om de publieke schulden af te betalen die onze economie vernietigen (de rente op de schulden komen overeen met meer dan 1.200 euro per inwoner per jaar) zou op een brede en actieve steun doorheen Europa kunnen rekenen. Deze maatregel zou samen met het publiek bezit van de banken en de sleutelsectoren van de economie toelaten om een plan van massale investeringen op te maken om de economie te herstellen, massaal veel jobs te creëren en de koopkracht op te krikken.

Van samenleving veranderen

De economische, sociale en ecologische crisis waarmee we geconfronteerd worden is inherent aan het kapitalistische systeem en kan niet opgelost worden binnen het kader van dit systeem. Wij verdedigen elke sociale verworvenheid en elke verbetering, maar waarschuwen tegelijk dat deze in een systeem op basis van winsthonger en hebzucht van de aandeelhouders nooit definitief verworven zijn. Alles kan terug afgenomen worden. Er is nood aan een samenleving gericht op de behoeften van iedereen. Hieronder vind je een voorstel van programma met 12 punten om daartoe te komen.


1. Betaalbaar wonen met kwaliteitsvolle huisvesting

In Brussel wordt geprobeerd om de armsten te verdrukken en beter begoede lagen aan te trekken. Er zijn slechts 39.000 sociale wooneenheden. Er zijn er dubbel zoveel nodig om te voldoen aan de vraag van de 41.000 mensen op wachtlijsten. Nog veel meer mensen hebben recht op sociale huisvesting (meer dan 40% van de gezinnen!), maar schrijven zich niet in. Het tekort jaagt de huurprijzen de hoogte in. Gemiddeld besteedt een gezin meer dan 30% van het beschikbare inkomen aan huisvesting. Voor private investeerders zijn er heel wat kansen en er wordt niet geaarzeld om daar gebruik van te maken. Doulkeridis en Picqué laten de omvorming van leegstaande kantoren (meer dan 1,6 miljoen m²) aan immobiliënbedrijven over die subsidies krijgen om er luxehuisvesting van te maken.

Wij eisen 60.000 sociale wooneenheden in publieke handen en van goede kwaliteit en goed geïsoleerd. Dat kan onder meer door leegstaande kantoren in beslag te nemen.


2. Gratis en degelijk onderwijs

Was het tekort aan plaatsen in onze scholen onvoorzienbaar? De gevestigde politici hebben slechts nepoplossingen voor de tekorten: containerklassen en meer leerlingen per klas. Ze gaan over tot een communautaire ruzie in plaats van het stelselmatige tekort aan middelen aan te pakken. Voor het schooljaar 2014-2015 moet er het equivalent van 79 nieuwe scholen bijkomen om in te spelen op de bevolkingsgroei.

Meer publieke middelen voor onderwijs (7% van het BBP) met meer personeel en minder leerlingen per klas


3. Toegang tot kwaliteitsvolle gezondheidszorg voor iedereen

De regering-Di Rupo heeft de groeinorm voor de middelen voor de gezondheidszorg beperkt en geeft de voorkeur aan de commercialisering van de sector. Met de oplopende kosten stelt 14% van de bevolking medische zorgen uit omwille van financiële redenen. Wat winstgevend is in de sector wordt aan de winsthonger van de farmaceutische sector overgeleverd. Om goedkope medicijnen te garanderen, moeten we deze sector nationaliseren in integreren in een publieke gezondheidsdienst. Degelijke lonen (momenteel liggen deze 15% lager dan in de profit-sector) en degelijke arbeidsvoorwaarden zouden het tekort aan personeel opvangen.

We eisen een publieke nationale gezondheidsdienst zodat iedereen degelijke en gratis gezondheidszorg kan genieten


4. Een degelijke job voor iedereen

Sluitingen, herstructureringen, delokalisaties: op vier jaar tijd gingen 100.000 jobs verloren om de winsten te maximaliseren. Net zoals één op de drie Belgen verdedigen wij het idee van nationalisatie om jobs te redden. De gevestigde politici daarentegen verdedigen allerhande gesubsidieerde onzekere contracten die in de plaats van degelijke jobs komen. Alle onzekere contracten moeten weg om van contracten van onbepaalde duur opnieuw de norm te maken. Er gingen ook tienduizenden jobs in de publieke sector verloren door het niet-vervangen van een derde van de gepensioneerden. En dat op een ogenblik dat er net tienduizenden extra jobs nodig zijn. Alle publieke jobs moeten statutair zijn.

Verdeel het beschikbare werk door een collectieve arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomen aanwervingen tot er een volledige tewerkstelling is.


5. Meer koopkracht door de lonen en uitkeringen te verhogen

In naam van de concurrentie heeft de regering-Di Rupo de lonen naar beneden gehaald met een loonstop, aanpassing van de becijfering van de index en een verborgen indexsprong door een tijdelijke vermindering van de BTW op energie. Wij verdedigen het volledige herstel van de index. Uitkeringstrekkers komen nu in de armoede terecht, dat is onder meer het geval voor één op de vijf gepensioneerden. Werklozen zien hun uitkering sneller afnemen of worden uitgesloten van het recht op een inschakelingsuitkering (meer dan 50.000 werklozen verliezen vanaf 1 januari volgend jaar deze uitkering). Sociale uitkeringen moeten individueel zijn, onbeperkt in de tijd en welvaartvast. Kinderbijslag moet de reële kosten van kinderen opvangen.

Voor een solidariteitsschok met een minimumloon van 15 euro bruto per uur, een minimumpensioen van 1.500 euro per maand en een minimale werkloosheidsuitkering van 1.200 euro per maand


6. Een sociale en ecologische planning inzake energie

De maatregelen van de regering om de fors oplopende prijzen aan banden te leggen volstaan niet. Ze leggen het probleem bij de consumenten die niet voldoende tijd verspillen aan het vergelijken van prijzen in plaats van bij de winsthonger van Electrabel en co. De winstlogica bevoordeelt risicovolle kernenergie en vervuilende fossiele energie. Wij verdedigen een ecologische planning met massale investeringen in hernieuwbare energie en in publiek wetenschappelijk onderzoek.

Voor een publieke energiesector die het milieu respecteert en de volledige sector nationaliseert zonder compensatie voor de grote aandeelhouders


7. Toegankelijke mobiliteit met respect voor het milieu

Parkeren wordt steeds duurder. Is dat om het openbaar vervoer als alternatief te promoten? Integendeel, er werd voor 46 miljoen bespaard bij de MIVB. Resultaat: stijgende prijzen (om de gebruikers ‘uit te melken’), minder dienstverlening en slechtere arbeidsvoorwaarden en veiligheid voor het personeel. Hetzelfde zien we bij de NMBS. Er gingen duizenden jobs verloren en de liberalisering van het goederentransport leidt tot spoorrampen.

Voor gratis en degelijk openbaar vervoer, wat tevens een oplossing vormt voor het fileprobleem en de vervuiling.


8. Geen geld voor oorlog!

De regering heeft nooit een gebrek aan middelen om zich te engageren in militaire avonturen in het buitenland of nog om nieuwe F-35’s te kopen die aangepast zijn aan de moderne Amerikaanse kernwapens in ons land. Daarvoor wordt 6 miljard euro uitgetrokken. Elk jaar is wereldwijd 110 miljard dollar nodig om de kernwapens te onderhouden. Met dat geld kan honger de wereld uit geholpen worden (10 miljoen hongerdoden per jaar), kan het onderwijs ontwikkeld worden net als de gezondheidszorg, infrastructuur,… De opslag van kernwapens is op zich reeds een massavernietigingswapen. De ontmanteling van de kernwapens zou een sterk signaal van een nieuwe cultuur zijn en een stap vooruit voor het menselijke bewustzijn.

Ontmantel de kernwapens, stop de militaire interventies in het buitenland – onder meer in Afghanistan, België uit de NAVO!


9. De macht hoort toe aan de bevolking niet aan het financiewezen!

Alle gevestigde partijen hebben zowel op federaal als op regionaal vlak publiek geld ingezet om de speculatieschulden van de banken op te vangen. Het ging om 35 miljard euro en bovendien werd de gemeenschap verbonden door 150 miljard euro garanties. Indien er nieuwe economische complicaties opduiken, kan het activeren van deze garanties ons regelrecht in een Griekse tragedie terecht brengen. Een nieuwe herkapitalisatie van Belfius voor een waarde van 12,5 miljard euro moet een verkoop van de bank aan de privé voorbereiden. Waarom bepalen de banken, multinationals en kredietagentschappen de regels? Omdat de politieke leiders hen de macht hebben overgedragen. Het is mogelijk om deze terug te nemen.

Goedkope kredieten voor de bevolking en een veilige plaats voor ons spaargeld door de banken te nationaliseren binnen een publieke financiële sector die democratisch wordt beheerd.


10. Laat de rijken hun crisis betalen!

Is dit programma onbetaalbaar? We verwerpen het dictaat van het neoliberale eenheidsdenken. We moeten een einde maken aan de schulden en de cadeaus aan de grote bedrijven. Laat de rijken betalen door de grote fortuinen en de winsten aan te spreken. We moeten vertrekken van begrotingen die vertrekken van de behoeften en noden van de bevolking en niet van een besparingslogica. Er waren nog nooit zoveel middelen en zoveel wetenschappelijke en technologische mogelijkheden.  Laat ons dit potentieel bevrijden uit het keurslijf van de markteconomie die slechts een handvol superrijken ten goede komt.

Publieke en democratische controle en beheer van de sleutelsectoren van de economie, voor een ontwikkelingsplan die iedereen een degelijke job en een toekomst garandeert.


11. Voor echte democratie, de macht aan het volk!

De bevolking verkiest een beperkt aantal vertegenwoordigers die vervolgens hun kiezers verraden en vooral belangen dienen die niets met het mandaat te maken hebben, zo wordt geplooid voor de dictaten van de Europese Unie of het IMF. De gevestigde partijen zijn losgekoppeld van de behoeften van de gewone bevolking. We moeten de democratie heroveren – met en voor de bevolking – waar we leven en werken, door lokale vergaderingen te organiseren in de wijken, op de werkvloer en andere initiatieven voor inspraak en discussie.

We eisen een wet van politieke verantwoordelijkheid die de afzetbaarheid van verkozenen toelaat indien ze hun mandaat niet respecteren


12. Een front van verzet tegen de besparingen

We steunen de oproep van het ABVV van Charleroi om de krachten links van de PS en Ecolo te verenigen in de opbouw van een breed politiek verlengstuk voor de werkenden, een verlengstuk dat pluralistisch is en respect heeft voor de verschillende componenten. Jammer genoeg weigerde de PVDA om met ons samen te werken bij deze verkiezingen. We willen de discussie over het nut van een samenwerking van alle stromingen van consequent links met vrijheid van debat en eenheid in actie echter verderzetten. Wat ook de juiste samenstelling van de volgende regeringen zal zijn, er komt een harder besparingsoffensief op alle machtsniveaus. In ons verzet zullen we nood hebben aan een eengemaakt front van verzet tegen de besparingen. Linkse verkozenen kunnen dat versterken.

De macht nemen om het kapitalisme omver te werpen en te bouwen aan een echte democratie, sociale rechtvaardigheid, respect en vrede.

 

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie