Ook de BBTK (bediendencentrale van het ABVV) was geschrokken van de felle anti-vakbondstoon die de berichtgeving in De Morgen domineerde. BBTK stuurde een open brief naar Yves Desmet om dit aan te klagen. De houding van de burgerlijke media tegen de staking van 7 oktober, geeft alvast aan waarom een eigen arbeidersmedia noodzakelijk is. Wie meer wil weten over de acties en standpunten van de stakers, kan alvast terecht op de site socialisme.be of ons maandblad Socialistisch Links.
Open brief van BBTK
Mijnheer Yves Desmet,
Het is ons intussen wel duidelijk: het interesseert u geen barst dat De Morgen ooit van de ondergang gered werd met de belangeloze inzet van duizenden socialistische militanten, waaronder veel ABVV’ers. Toen werkte u nog niet bij die krant, maar het zou ons verwonderen dat u dit niet zou weten.
Uit niets blijkt dat u respect hebt voor die roots.
Tegenwoordig is het zo dat geen enkele politieke commentator, in geen enkele Belgische krant zich brutaler afzet tegen vakbonden en vooral tegen het ABVV als u, mijnheer Desmet. De woorden vakbond en staking werken bij u kennelijk als rode lappen op een stier. Een groene lap, tot daar nog aan toe, maar rode vakbondsmensen, huu… daar gruwt u van, nietwaar?
Het lijkt stilaan op een persoonlijke haatcampagne. Zeker sinds de Oriëntatienota van de federale regering over het loopbaandebat en de sociale zekerheid (bekendgemaakt op 21 september 2005) slecht werd onthaald door beide grote vakbonden.
Op 22 september kregen wij al te lezen dat u de tekst van de regering te mild, te voorzichtig en te vaag vond: er zaten bovendien alleen “wortels” (of cadeaus) voor de werknemers in en geen enkele “stok”. U vroeg zich af waarom de regering die ellendige vakbonden niet flinker op hun plaats durfde te zetten. De goede lezer (en geloof maar dat wij dat zijn) kon toen al merken dat u zich op dat moment voornam om dat op zijn plaats zetten dan maar zelf te gaan doen, als Verhofstadt te bang of te laf was.
En toen barstte de bom: op 23 september durfden de vakbonden twijfelen aan de mogelijke uitkomst van de onderhandelingen. Het ABVV dreigde zelfs met een staking op enkele dagen vóór de oktoberverklaring van de premier, uw veel geplaagde vriend. Het ACV, dat een zelfde soort dreiging ook al gedaan had in het begin van de zomer, herhaalde krachtig dat minstens 11 van zijn 13 breekpunten overeind bleven.
Wel weigerde het ACV dezelfde stakingsdatum als het ABVV voorop te zetten. Om welke reden dan ook. De zogenaamde reden dat niet gestaakt wordt terwijl onderhandelingen nog bezig zijn gaat in elk geval niet op, zeker niet voor ACV: begin dit jaar werd volop gestaakt door BBTK én LBC tijdens de onderhandelingen voor de social-profit. Wij hebben zelf nog stukjes in De Morgen teruggevonden die dit als een normale zaak bestempelden.
Maar schijnbaar was belangrijk dat u als bevoorrecht opiniemaker, die “gebeten om te weten” heet te zijn, één gebeten hond had gevonden: het ABVV.
De giftigste zinnen die u ooit hebt kunnen bedenken vloeiden uit uw pen om de onverantwoordelijkheid en de leugenachtigheid van de rode vakbondsleden en –leiders aan de kaak te stellen.
U riskeerde trouwens niks: geen enkele krant, geen enkele politicus nam immers de verdediging van de socialistische vakbondsleden op, integendeel. En aan lezersbrieven heeft u al lang een broertje dood: die vorm van inspraak heeft De Morgen enige tijd geleden simpelweg afgeschaft.
“Slachten maar”, dacht u, “het is de moment!”
Als er nog brandstapels voor ketters zouden bestaan, zou de gevreesde pennenmeester Yves Desmet er als een tierende Savonarola persoonlijk voor zorgen dat Xavier Verboven en zijn ambraszoekende trawanten hun einde zouden vinden in roet, as en rook.
En waarom? Omdat het ABVV vraagtekens durft zetten bij het nieuwe dogma dat de media, en de politici nu al maanden lang als uit één mond verkondigen: “om de activiteitsgraad van de oudere werknemers te verhogen en de sociale zekerheid betaalbaar te houden, volstaat het om de brugpensioenen af te schaffen of haast onmogelijk te maken”. Omdat het ABVV de angst en de onrust van de werknemers durft vertolken, die al maanden door werkgevers, demografen, politici en journalisten murw worden geslagen met paniekverklaringen over de onbetaalbaarheid van de pensioenen.
Maar vakbonden die aan dogma’s durven twijfelen en alternatieve oplossingen voorstellen zijn achterlijk, nietwaar? Vakbonden zijn 19de-eeuwse, wereldvreemde organismen die schadelijk zijn voor de economie, nietwaar? Wij zijn leugenachtig en misdadig, nietwaar? U gebruikt daar af en toe andere woorden voor, maar uw boodschap van gif en gal is minstens zo direct.
Als het ABVV met duidelijke argumenten durft te waarschuwen voor het systematisch culpabiliseren van slachtoffers van herstructeringen, schrijft u (op 6 oktober) dat het ABVV aanhanger is van “ de filosofie dat werken voor je geld een totaal aftandse notie is en dat de overheid maar voor iedereen een inkomen moet ophoesten”.
U voegt daar in hetzelfde “standpunt” aan toe dat “het ABVV zich onderwerpt aan de blinde en kortzichtige nee-tegen-allesmentaliteit van de luidste schreeuwers. (…) Het ABVV toont zich als een club die in haar argumenten zelfs flagrante onwaarheden niet schuwt”. Als bewijs voor die “onwaarheden” citeert u alleen een afwijkende interpretatie uit de mond van een ACV’er.
Sommigen zouden misschien nog even het boekje van Gilbert De Swert, rechterhand van Luc Cortebeeck, van een jaar geleden moeten herlezen: over hoeveel leugens ivm de vergrijzing ging het ook weer?
Op zaterdag 8 oktober, de dag na de algemene ABVV-staking, maakt De Morgen het via uw volgeling Bart Eeckhout zo mogelijk nog bonter. Hij vergelijkt de staking van het ABVV zelfs met de oorlogszuchige en moorddadige pre-emptive strike van Georges W. Bush in Irak. De duivels zijn gelost. “ABVV, weg ermee” is de nieuwe slogan van De Subtiele Morgen.
Zelfs de klassieke critici van de syndicale logica, zoals Guy Tegenbos in De Standaard, Stefaan Huysentruyt in De Tijd, Paul Geudens in Gazet van Antwerpen, Eric Donckier in het Belangske, zullen grote ogen hebben getrokken. Zij zijn ook niet zacht voor de houding van de vakbonden – en in eerste instantie het ABVV – in het eindeloopbaandebat, maar toch zijn zij meer genuanceerd vergeleken met het kanongebulder van Desmet en companen in De Morgen.
Als lezers van De Morgen, als progressieve socialisten, als liefhebbers en voorvechters van de kritische, onafhankelijke en toch linkse pers die ooit in Vlaanderen heeft bestaan, vinden wij, ABVV’ers, dat we niet meer kunnen spreken van een druppel die een emmer doet overlopen, maar van een rampzalige dijkbreuk.
Wat u doet is beangstigend. Niet omdat wij u vrezen. Het is beangstigend voor onze democratie. De krant die zich als enige in ons Vlaams medialandschap aanbiedt als progressief wil de enige kritische stem in het eindeloopbaandebat monddood maken.
Mijnheer Desmet, u bent vele bruggen te ver gegaan!
Wij zouden u dringend willen vragen ons uit te leggen waarom u er plezier in vindt om de vele ABVV’ers die als lezers en abonnees ooit trots waren op hun dagblad, zo genadeloos op hun hart te trappen.
FEDERAAL SECRETARIAAT BBTK
