Zaak Semira: drie rijkswachters veroordeeld

De moord op Semira

Omdat ze niet beantwoordde aan de criteria werd de twintigjarige Sémira Adamu op een gewelddadige manier gedeporteerd. Ze verloor er haar leven mee.

De moord op Semira Adamu leidde tot een massale protestgolf doorheen heel het land. Vooral migrantenjongeren kwamen op straat om te protesteren tegen de moord, maar tergelijkertijd tegen het racisme en de repressie van de overheid tegen migranten.

Op woensdag 23 september 1998 waren er voor de Senaat honderden actievoerders. De volgende dag waren er acties in Luik (waar 600 mensen verzamelden voor het gesloten centrum van Vottem) en in Brussel betoogden 2000 tot 3000 mensen voor het gebouw van de dienst Vreemdelingenzaken. Op de betoging werden de slogans luid meegebruld door de jongeren. "Tobback Assasin" weerklonk door de hele stad.

De volgende dag gingen 2000 studenten van de ULB in staking tegen het asielbeleid, net zoals scholieren en studenten in Luik, Bergen, Namen en andere steden. Na een ceremonie voor Semira in Brussel trokken honderden aktievoerders naar Brugge, waar de asielzoekers uit Steenokkerzeel naar toe gebracht waren.

Uiteindelijk is minister Tobback moeten aftreden

In de zaak-Semira zijn drie rijkswachters veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf met uitstel en een effectieve boete van 500 Euro. Het betreft de twee rijkswachters die de Nigeriaanse vluchtelinge Semira Adamu bij haar gedwongen uitwijzing in 1998 onder bedwang probeerden te houden door een kussen op haar gezicht te drukken, waarop Semira gestikt is.

De rijkswachters werden veroordeeld wegens "onvrijwillige slagen en verwondingen". Daarnaast werd ook een officier, die op het vliegtuig aanwezig was, veroordeeld tot een gevangenisstraf van 14 maanden met uitstel en een boete van 500 euro.

Opvallende afwezigen waren de verantwoordelijken voor het huidig asielbeleid dat leidde tot de moord op Semira. Het was nochtans niet moeilijk om de politiek verantwoordelijken te identificeren.

De uitspraak komt jaren na de feiten, maar vandaag is het duidelijk dat de repressie tegenover Semira geen alleenstaand geval is bij het asielbeleid van de Belgische regering. Eerder dit jaar werden asielzoekers die in Zeebrugge gestrand waren, op gewelddadige wijze opgepakt en opgesloten. Tegenover de Afghaanse vluchtelingen werd pas na een lange hongerstaking, een beperkte toegeving gedaan inzake de mogelijkheden tot regularisatie van de betrokkenen. Een mogelijkheid die slechts voor een kleine minderheid effectief gevolgen heeft.

Minister Dewael kondigde ook aan dat hij de ontwikkelingshulp wil koppelen aan de voorwaarde dat de betrokken landen meewerken met de uitwijzingen van vluchtelingen. Voor veel vluchtelingen is terugkeren geen optie. In Iran is er een harde repressie tegen de bevolking die in actie komt (zie eerder artikel hierover) en wordt de toegang tot het land ontzegd voor vluchtelingen. Voor de Afghanen is terugkeren eveneens geen optie, het land is nog steeds in oorlog.

De traditionele politici hebben geen andere oplossing voor de asielproblematiek dan het doorvoeren van een hardere repressie met alle gevolgen die dit veroorzaakt – tot het vermoorden van asielzoekers toe!

Het wordt voorgesteld alsof vluchtelingen naar hier komen voor hun plezier. We moeten wijzen op de verantwoordelijken voor problemen in heel wat ex-koloniale landen die ertoe leiden dat mensen vluchten. De oorlog in Afghanistan – als onderdeel van de VS-oorlog "tegen het terrorisme" – is daar een voorbeeld van. De vluchtelingenstroom uit ex-Joegoslavië kwam er na de NAVO-bombardementen. In Iran blijft ook de Belgische regering de economische belangen naar voor brengen om geen kritiek te uiten op het reactionaire dictatoriale regime van de Ayatolla’s.

Het zijn de reactionaire regimes die door de Westerse regeringen en bedrijven worden ondersteund, samen met de uitbuiting door multinationals die leiden tot de catastrofale omstandigheden waarin een groot deel van de wereldbevolking moet leven. Het zijn die problemen die moeten aangepakt worden. LSP brengt dan ook de slogan naar voor: "Pak de multinationals aan, niet hun slachtoffers".

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie