Op maandagavond 26 september vond in het ABVV-gebouw op de Vrijdagmarkt te Gent een massaal bijgewoonde interprofessionele militantenraad plaats. Rudy De Leeuw, federaal secretaris, bracht er voor een volgepakte zaal, verslag uit van de standpunten ingenomen door het ABVV naar aanleiding van de regeringsnota over de eindeloopbaan, pensioenen en financiering sociale zekerheid. Hij presenteerde er de 11 punten die het ABVV in de onderhandelingen naar voor zou brengen.
Bart Vandersteene
De hoge opkomst drukt natuurlijk uit dat er in de komende dagen en weken veel op het spel staat voor de werkenden en hun gezinnen. Maar de aankondiging van een mogelijke 24-urenstaking op 7 oktober zal zeker geholpen hebben bij de mobilisatie. De sfeer was strijdbaar en vastberaden. Iedereen begreep waar het over ging en dat een stakingsactie absoluut noodzakelijk is om de aanval op onze pensioenen en onze sociale zekerheid tegen te gaan.
De kameraden die vanuit de zaal het woord namen brachten stuk voor stuk belangrijke elementen aan de discussie. Een eerste spreker vroeg zich af waarom de socialisten in een regering zitten die enkel liberale maatregelen neemt. Hij refereerde naar Luc Vanneste (kabinetchef van Freya Vandebossche en oud-secretaris ABVV Textiel) die vorig jaar op een vergelijkbare bijeenkomst beweerde dat er geen sprake was dat de brugpensioenleeftijd zou worden opgetrokken. De spreker maakte de bemerking dat die uitspraak wellicht gold als een zoethoudertje om de vakbonden te sussen net voor de onderhandelingen over een Interprofessioneel Akkoord en de CAO’s in de sectoren.
Andere militanten gingen in op de de situatie in de openbare diensten, die in de nota evenzeer aangevallen worden. Er werd gesproken over de nood aan arbeidsduurvermindering als enige oplossing voor de werkloosheid, over de nood aan een vermogensbelasting om de sociale zekerheid te financieren enz. Eén spreker reageerde op het ondermijnen van de werk-en loonvoorwaarden door het gebruik van interimarbeid. Hij gaf het voorbeeld van Fina waar een werknemer ploegbaas werd in een situatie waar hij enkel via contracten van bepaalde duur had gewerkt. Velen spraken vanuit hun persoonlijke ervaring over de problematiek van de eindeloopbaan. Verschillende spreker gingen ook in op de politieke discussie over welk soort samenleving we wensen, hoe we de basis van onze sociale zekerheid kunnen beschermen.
LSP-militant Kristof Bruyland kreeg een krachtig applaus wanneer hij terecht een aantal pijnpunten naar voor bracht. Kristof wees op de noodzaak om deze stakingsactie niet gewoon te benutten om wat stoom af te laten. Maar om op basis van een uitgewerkt actieplan de militanten en leden voor te bereiden op een confrontatie met de regering. Geen enkele partij in de regering verdedigt de standpunten van de vakbonden. Om het 11-puntenplan van het ABVV af te dwingen zal het misschien noodzakelijk zijn om de staking aan te gaan tot de regering ten val komt. Hiermee gaf hij duidelijk uitdrukking aan gevoel dat leefde in de zaal dat eens we de strijd aangaan, we ze ook goed moeten voorbereiden en eerlijk zijn over tot waar het ons kan leiden.
Uit het antwoord van Rudy De Leeuw viel duidelijk op te maken dat de leiding van het ABVV onder druk staat van haar basis om tot actie over te gaan. Maar tegelijkertijd kan je tussen de regels ook al lezen hoe ze eventueel bereid zijn om compromissen te sluiten. Hij stelde dat het ABVV de regering vandaag 1 op 10 gaf en dat dit, zoals op school, duidelijk onvoldoende is. Hij zei dat er telkens opnieuw zal geëvalueerd worden. De vraag is dan ook of de ABVV leiding bereid zal zijn om de reging te delibereren vanaf een 4 op 10. Of ze belangrijke punten uit de afbraaknota van Van den Bossche zullen slikken om op andere punten tijdelijk zaken te behouden. De basis lijkt alvast aandachtig de ontwikkelingen te volgen en leek niet bereid tot enig compromis.
