Het kan verkeren. Na de ramp met de orkaan Katrina in de VS, kregen zelfs de meest fervente voorstanders van een harteloos neoliberaal beleid het een beetje kwaad. Bush had niets voorbereid om de ravage te voorzien of de arme, meestal zwarte bevolking van New Orleans te helpen. De dag na de ramp stond hij nog gitaar te spelen voor zijn rijke business-vriendjes.
Peter Delsing
Reden genoeg voor VLD-ideoloog Dirk Verhofstadt, broer van de premier, om in een vrije tribune in De Morgen de puntjes eens op de i te zetten. Verhofstadt: “Ditmaal wijst de beschuldigende vinger niet naar goddeloosheid of een gebrek aan meetapparatuur maar naar een falende staat. Ditmaal staat de Amerikaanse politiek, of juister de politiek-filosofische ideologie die door president Bush gevolgd wordt, ter discussie.” En daarmee eindigt de ellende niet: Verhofstadt verwijst naar het doorgeslagen neoliberale gedachtengoed, dat na de val van het stalinisme “de odeur van wetenschappelijkheid kreeg”. Merkwaardig genoeg werkte de VLD en zijn broer daar jarenlang, sinds begin jaren ’80, aan mee! Dat onder druk van een groeiende antineoliberale oppositie proberen te ontkennen, zal niet helpen. Verhofstadt: “De blinde adoratie voor de vrije markt heeft liberalen steeds gestoord.” Beginnen ze in regeringskringen aan Alzheimer te lijden?
Een uitsmijter: “Liberalen weigeren zich blindelings over te laten aan een losgeslagen kapitalisme omdat ze beseffen dat zelfzucht en geld vaak slechte raadgevers zijn en de samenleving, maar ook de vrijheid van heel wat medemensen, kwaad kunnen doen.” Mogen wij hier een beetje mee lachen? Zeg nu nog eens dat liberalen geen gevoel voor humor hebben.
