Japan. Koizumi wint verkiezingen, maar hoe lang zal de euforie duren?

De Japanse premier Koizumi haalde onverwachts een grote overwinning bij de verkiezingen van 11 september. Hij verworf een grote meerderheid na een verkiezingscampagne waarin nadruk werd gelegd op de privatisering van de post. De verkiezingen waren rond dit thema geconcentreerd, maar in Japan is niets zoals het lijkt. Koizumi stelde zijn conservatieve Liberaal Democratische Partij (LDP) voor als een partij van vernieuwing en verandering, ook al is de partij al meer dan 50 jaar aan de macht.

Elizabeth Bakker (net terug uit Japan) en Michiko Kameyama

Al wie zich verzet tegen de privatisering van de post werd voorgesteld als conservatief en als verdedigers van het status quo. De meer liberale Democratische Partij van Japan (DPJ) werd afgedaan als een partij van het verleden. De privatisering van de post zal echter geen oplossing bieden voor de reële problemen en zal leiden tot nieuwe conflicten en strijd in Japan.

Deze overwinning zal ook internationale gevolgen hebben aangezien Koizumi reeds stelde dat de grondwet moet aangepast worden zodat Japan ook troepen kan sturen bij missies die niet louter op het bewaren van vrede gericht zijn. Dit is een indicatie van de toegenomen conflicten die ontwikkelen tussen het Chinese regime en het Japanse kapitalisme.

De overwinning van de LDP lijkt erg groot te zijn. De partij behaalt 296 zetels in het Lagerhuis, wat meteen de grootste meerderheid is sinds 1986. Maar het is niet echt een overwinning voor de LDP, het was vooral een persoonlijke overwinning voor Koizumi en diens mediacampagne. Hij kreeg heel wat stemmen van mensen die verandering willen. De opkomst was hoger als voorheen, omdat veel Japanezen menen dat er verandering moet komen.

Er zijn heel wat problemen in Japan door de langdurige economische stagnatie, de stijgende kosten voor de gezondheidszorg, de pensioenproblemen, werkloosheid, deeltijdse tewerkstelling, de vergrijzing van de bevolking, de enorme staatsschulden, de opkomst van China, de troepen in Irak,… Koizumi slaagde erin om de gevoelens rond die thema’s op een slimme wijze te benutten. Hij speelde in op de wil tot verandering door zichzelf als ‘hervormer’ voor te stellen, wat enkel kon omdat geen enkel alternatief bestond van waaruit deze holle retoriek werd doorprikt.

De enorme meerderheid in het parlement zal echter de problemen van het kapitalisme in Japan niet oplossen. Integendeel. De regering zal door het privatiseren van de post en andere sectoren stoten op oppositie van de arbeidersklasse eens die beseft wat het privatiseringsbeleid in de praktijk zal betekenen.

De wetten rond de privatisering van de post zullen vlot door het parlement raken, ook door het Hogerhuis dat op 8 augustus nog tegen de plannen stemde. Die tegenstem was de aanleiding voor de nieuwe verkiezingen. Het privatiseringsproces zal nu beginnen in oktober 2007 en zal pas voltooid worden in 2017. Koizumi zelf zal het begin niet eens meemaken. Hij kan slechts voorzitter van de LDP en premier blijven tot september 2006.

Volgens de bestaande regels van de LDP kan Koizumi nadien niet herverkozen worden. De LDP zal hierdoor haar grote meerderheid behouden, maar de euforie van de verkiezingsresultaten zal snel verdwijnen. De privatisering van de post werd met een half jaar uitgesteld wegens computerproblemen. Onmiddellijk na de verkiezingen was Koizumi op weg naar een Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Bij zijn terugkomst zullen er geen overwinningsmarsen zijn. De andere imperialistische mogendheden (en in het bijzonder China) zijn niet bereid om Japan een zetel in de Veiligheidsraad toe te kennen.

Naast de privatisering van de post (die slechte gevolgen heeft voor de arbeiders zoals eerder duidelijk werd in Europa en elders), heeft de regering geen programma om de problemen van het kapitalisme aan te pakken. De oppositie heeft ook geen programma. De DPJ was tegen de privatisering, maar enkel omwille van de vorm waarmee het nu zal gebeuren. De partij beloofde betere relaties met China, maar zweeg over de binnenlandse agenda. De partij had het wel over de noodzaak van hogere belastingen.

Koizumi moet zeggen wat er nu zal gebeuren. En zoals de krant Asahi schreef: “Als het beleid van de partij de verwachtingen van de kiezers niet kan inlossen, zal de woede van de kiezers zich ooit tegen de LDP zelf richten.” Dat klopt. Zeker op een ogenblik dat de voorstellen van Koizumi niet verder komen dan het besparen op de openbare uitgaven, het beperken van het aantal ambtenaren en hun lonen.

Tussen nu en september 2006 zal duidelijk worden waar de LDP en Koizumi voor staan en dat kan de ondergang van de LDP teweegbrengen. De huidige verkiezingen waren niet zo belangrijk, maar het wordt uitkijken naar de volgende verkiezingen. Vandaag gingen de verkiezingen over imago en schijn. Wellicht zal Koizumi er goed aan doen om van het toneel te verdwijnen vooraleer de realiteit al te duidelijk wordt. De oppositie heeft zich bijzonder zwak getoond. De zogenaamde socialistische en communistische partijen in het parlement behaalden slechte scores (respectievelijk 7 en 9 zetels). Er is nood aan een nieuwe arbeiderspartij die opkomt voor een echt socialistisch alternatief. Zo’n partij is nu nodig, er mag niet gewacht worden tot na de volgende verkiezingen.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie