Verdeel het beschikbare werk

Edito door Geert Cool, eindredacteur ‘De Linkse Socialist’

32-urenweek zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen

OLYMPUS DIGITAL CAMERAHet ‘antwoord’ van de gevestigde partijen op de oprukkende werkloosheid bestaat uit tientallen banenplannen om arbeidskracht voortaan op kosten van de gemeenschap aan te bieden en uit het vervolgen van werklozen. Het draagt enkel bij tot de groeiende kloof tussen arm en rijk, waarbij een job hebben geen garantie is om uit armoede te geraken.

Op 10 maart zijn de eerste syndicale acties tegen de aanval op de werkloosheidsuitkeringen gepland. Vanaf 1 januari 2015 dreigen immers 50.000 schoolverlaters hun uitkering te verliezen, een eerste opstap naar een algemene beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd. De meest kwetsbare groepen worden eerst aangepakt om de toon te zetten en de aanval nadien te veralgemenen.

Het zal erop aankomen om het protest van bij het begin te veralgemenen en open te trekken naar een verzet van alle werkenden, uitkeringstrekkers, jongeren,… tegen het besparingsbeleid en tegen de aanhoudende aanvallen op onze levensstandaard. Wat nu al bekend is van maatregelen zal hard aankomen en dan zeggen de politici nu al dat ze na 25 mei van de jaren zonder verkiezingen gebruik willen maken om meer ‘hervormingen’, eigen tegenhervormingen, door te voeren. Een breed front van verzet daartegen zal noodzakelijk zijn en daar kunnen we best nu al aan beginnen bouwen.

Door een eis van arbeidsduurvermindering centraal te stellen, kunnen werkenden en werklozen verenigd worden rond een offensieve eis. De herverdeling van het beschikbare werk is een logische eis. Waarom moet de ene groep zich soms letterlijk doodwerken terwijl anderen smeken om werk.

Vandaag wordt gemiddeld 31 uur per week gewerkt, onder meer door het opvoeren van doorgaans onvrijwillig deeltijds werk. Waarom zouden we dat niet veralgemenen en de arbeidsweek tot 32 uur beperken?

Het zou een pak jobs opleveren en de werkdruk verlichten. Een vierdagenweek zou ook inzake mobiliteit interessant zijn. En het zou ons meer tijd geven om met hobby’s, gezin of de samenleving in het algemeen bezig te zijn.

Een vermindering van de arbeidsduur zou evenwel niet mogen leiden tot druk om wat we vandaag op 38 uur doen voortaan op 32 uur klaar te krijgen. Het zou gepaard moeten gaan met bijkomende aanwervingen en een verlaging van de werkdruk. En uiteraard zonder loonverlies.

Er zijn veel sociale noden die vandaag niet ingelost worden, van de wieg tot de dood staan we tegenwoordig op wachtlijsten. Het invullen van die sociale noden is mogelijk. Er zijn genoeg arbeidskrachten beschikbaar.

En er zijn ook voldoende middelen om dit te betalen. Daartoe moeten we ons wel richten tegen de privileges van het patronaat en de grote aandeelhouders. Volledige tewerkstelling en het aanpakken van de tekorten vereist een verwerping van de winstlogica en van de private eigendom van de productiemiddelen.

Wij staan voor de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie zodat de productie kan gericht worden op de behoeften van de bevolking in plaats van een kleine minderheid die de rijkdom vandaag vooral aanwendt om te speculeren of te beleggen in al dan niet exotische belastingparadijzen.

Laat ons de strijd organiseren en bouwen aan een beweging waarmee we een einde maken aan het kapitalisme om het te vervangen door democratisch socialisme.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie