Door Europarlementslid Paul Murphy
Hoe ernstig neemt het Europees Parlement het afluisterschandaal van de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA? We zouden dat wel eens van Edward Snowden zelf willen horen.
In maart zal het Europees Parlement stemmen over een rapport van de commissie Burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken (LIBE) inzake de omvang van het spionageschandaal van de NSA en de impact ervan op de fundamentele rechten van de EU-burgers.
Er werd op de commissievergadering van 12 februari een amendement ingediend waarin de EU werd gevraagd om politiek asiel te geven aan klokkenluider Edward Snowden. Dit amendement werd weg gestemd. Snowden heeft zijn eigen loopbaan, welzijn en veiligheid op het spel gezet om de omvang van het NSA-schandaal bekend te maken. Nu wordt hij niet eens vermeld in het rapport.
Naar aanleiding van de Europese verkiezingen is het nuttig om eens naar dit belangrijk rapport te kijken en te oordelen welke politici te vertrouwen zijn als het over onze fundamentele rechten en privacy gaat.
Snowden aan het woord laten of niet?
De commissie had een interactieve hoorzitting gepland om via een videoverbinding de mogelijkheid van directe vragen aan Edward Snowden mogelijk te maken. Gezien begrijpelijke bekommernissen over de veiligheid van Snowden, ging hij er niet mee akkoord. Een videoverbinding zou de mogelijkheid doen ontstaan om zijn locatie te achterhalen.
Wel stemde hij in om een opgenomen boodschap te maken waarin hij de vragen van de politieke fracties en parlementsleden zou beantwoorden. Dat zou een nuttige oplossing geweest zijn, maar het is nu bedreigd door de conservatieve rechterzijde in het parlement. Die probeert de hoorzitting tegen te houden met het argument dat volgens hen een opgenomen boodschap niet als een “interactieve hoorzitting” kan gezien worden. De commissie moet nu stemmen of er al dan niet een hoorzitting met Snowden komt.
Mensen in Europa hebben het recht om Edward Snowden zelf te horen. De linkse fractie GUE/NGL, waar ik deel van uitmaak, is voorstander van een hoorzitting met Snowden. Van waar de tegenstand komt, is ook duidelijk. The Guardian schreef op 12 februari: “De Amerikanen zijn sterk gekant tegen een getuigenis van Snowden en Europarlementsleden zeggen dat er grote druk van de EU-regeringen kwam om het rapport af te zwakken.”
Dat is de echte reden voor de keuze van de conservatieven om Snowden niet aan het woord te laten. Ze beperken de keuze in de aanloop naar de stemming in maart tussen de onmogelijke optie van een videoverbinding die de veiligheid van Snowden kan bedreigen of geen hoorzitting en geen mogelijkheid om antwoorden te krijgen van de belangrijkste getuige van het NSA-spionageschandaal.
Toevallig valt de plenaire zitting in maart samen met de volgende ronde van onderhandelingen voor een vrijhandelsakkoord tussen de EU en de VS, de TTIP. Onderhandelaars langs beide kanten willen niet dat die onderhandelingen in gevaar komen door ‘vervelende’ onthullingen over de NSA. Alles gaat gewoon door, tenminste zolang we dat laten gebeuren.
Er worden protestacties voorzien tegen TTIP omdat het asociale gevolgen zal hebben voor werkenden en consumenten langs beide kanten van de Atlantische Oceaan. Er is een top tussen de EU en de VS op 26 maart in Brussel. Deze top zal bijgewoond worden door Obama. Het biedt een uitstekende kans om onze solidariteit met Edward Snowden te betuigen, onze woede tegenover de spionage te tonen en verder te bouwen aan het verzet tegen de vrijhandelsakkoorden.
