Naar vervroegde verkiezingen en rooms/rood? Programma dat ingaat tegen neoliberalisme vereist

En derde nederlaag, na het DHL-drama en de beschamende afgang omtrent de splitsing van de kieskring BHV, zou het einde van Verhofstadt II betekenen. De echte uitdagingen komen er nochtans nog aan: het eindeloopbaandebat en de aartmoeilijke begrotingen voor 2006 en 2007. Hakken in ons sociaal stelsel en het patronaat overladen met geschenken… Verhofstadt wil wel, maar daarvoor moet de vakbondstop haar basis onder controle houden. Dat lukt nu eenmaal beter met een klassieke rooms/rode coalitie dan met de krabbenmand van VLD en MR. Wie echter hoopt op rooms/rood voor een programma tegen het neoliberale beleid, is eraan voor de moeite.

Eric Byl

Door “onverwijlde splitsing zonder compensaties van BHV” in te schrijven in het Vlaams regeerakkoord, hadden de Vlaamse partijen in de federale regering zich vastgereden. Franstaligen beschouwen de splitsing als een aanslag op hun democratische rechten. Vlamingen daarentegen zien niet-splitsen als een poging om Vlaams grondgebied te verfransen. Dergelijke patstelling los je niet unilateraal, ‘onverwijld en zonder compensaties’ op, zeker niet in een context van neoliberale saneringen. Het kon Leterme niet schelen. Hij liet zijn kwelgeesten De Crem, Van Rompuy en De Wever uit. Die gingen tekeer als gekken. De bedoeling was Verhofstadt – verzwakt door DHL en de vaudeville in diens partij over migrantenstemrecht, cordon sanitaire en de VLD-voorzittersverkiezingen – tot ontslag te dwingen.

Vlaams superminister Frank Vdb (SP.a), auteur van de jacht op werklozen, zag de bui hangen en pleit sedert enkele maanden voor een tripartite. Al jaren konkelfoest SP.a met VLD en MR om een hard neoliberaal programma door ons strot te rammen. Vande Lanotte stoomt de NMBS en De Post klaar voor uitverkoop aan privé-vriendjes, vermoedelijk met voorkennis. Vanden Bossche mag met een schijnheilige glimlach verkondigen dat ze bruggepensioneerden voortaan wil sanctioneren. De PS, die het daar eigenlijk eens mee is maar alles wat socialer wenst te verpakken, wordt overladen met alle zonden van Israël. Van Den Broucke begrijpt dat de SP.a in een rooms/rode coalitie wel eens een koekje van eigen deeg kan krijgen. Eerder al ruilde de PS de MR regionaal in voor de Cdh. Als Leterme en Di Rupo elkaar vinden, zou de SP.a de nieuwe pispaal in de regering kunnen worden. Van Den Broucke moet gedacht hebben “dan beter een coalitie met 6 dan één met 4”. Op 1 mei lagen PS, ABVV en ACV overhoop met SPa over een algemene sociale bijdrage (ASB). Het Vlaams ABVV gromde maar beverig. Het ACV daarentegen verwittigde Leterme geen te liberale koers te volgen. Dat is bij Leterme niet in dovemansoren gevallen. Er bestond van dan af officieel een openheid bij de CD&V voor een ASB. Als pasmunt voor BHV zou dat niet mis staan. LSP was het oneens met diegenen die in mei een val van de regering en verkiezingen verwachtten. Dat zou het eindeloopbaandebat én de begroting 2006 kelderen. We achtten een coöptatie van CD&V in de regering, met een ASB en een als splitsing verkoopbare oplossing voor BHV waarschijnlijker dan verkiezingen.

Dat balonnetje ging uiteindelijk niet op. Verhofstadt verraste iedereen door BHV dan maar onverwijld naar 2007 te verwijzen. Zo redde hij voorlopig zijn regering en zijn premierschap. Resultaat: de VLD haalt nog 16% in de peilingen. Daarmee een eindeloopbaandebat afronden en een besparing van 4,6 miljard euro realiseren in 2006 wordt koorddansen. De PS heeft niet veel zin om zo’n regering overeind te houden. Demotte’s voorstel inzake financiering van de sociale zekerheid moet in die zin begrepen worden. Het werd door het patronaat verkeerdelijk gekwalificeerd als “terugkeer naar de planeconomie” en “communisme”. Niet dat Demotte zinnens is het ongewijzigd uit te voeren, maar als verwittiging aan Verhofstadt mocht het er wezen. Wellicht zal Verhofstadt in oktober de val van de regering moeten aankondigen en verkiezingen uitschrijven.

Leterme houdt zijn kwelgeesten De Crem en Van Rompuy intussen terug aan de leiband. De Wever (N-VA) heeft zijn voorstel tot een rechtse eenheidslijst van CD&V, N-VA en VLD voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 in Antwerpen alweer ingeslikt. Officieel “omdat de VLD Vlaanderen heeft uitverkocht”, in werkelijkheid omdat het rooms/rood in de weg zou staan. Leterme is voortaan voorstander is van “verantwoord” federalisme, dat is niet onverwijld en wel met compensaties. Di Rupo is plots bereid om als verstandige mensen te praten en wie weet misschien vroeger dan 2007 BHV te splitsen. Verkiezingen en een rooms/rode coalitie tegen het einde van 2005 is bijgevolg het meest waarschijnlijke scenario.

Verhofstadt kan enkel hopen dat de vakbonden, zonder zich te verzetten, de pensioenen laten kraken en een forse besparing voor 2006 slikken. Het ACV dreigde echter al met algemene staking en verwees naar de vrijdagstakingen in ’77. Ook een rooms/rode coalitie zal het neoliberale beleid echter verder zetten. LSP is ervan overtuigd dat heel wat arbeidersgezinnen meer dan genoeg hebben van dat beleid. Dat bleek uit de referenda over de Europese grondwet en de peilingen van de Linkspartei in Duitsland. LSP wil zo’n programma, dat ingaat tegen het neoliberalisme uittesten, we onderzoeken of er partners zijn die samen met ons een dergelijk programma draagkracht willen geven.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie