De afgelopen maanden waren er tal van protestacties door mensen-zonder-papieren die dreigen uitgewezen te worden naar Afghanistan, een land in oorlog. Staatssecretaris Maggie De Block voert met de steun van de volledige regering een bijzonder repressief asielbeleid.
Het terugsturen van mensen naar een oorlogsgebied zonder toekomst wordt goedgepraat met het argument dat de buurlanden een nog hoger percentage van Afghaanse vluchtelingen terugsturen.
Asielbeleid wordt herleid tot een mathematische discussie waarin willekeur overheerst. Aan de redenen waarom mensen vluchten, wordt niets gedaan. Integendeel, de Belgische regering blijft investeren in een militaire betrokkenheid in Afghanistan. De neokoloniale plunderpolitiek wordt geen halt toegeroepen.
Wie uiteindelijk alles achterlaat in de zoektocht naar een betere toekomst krijgt het deksel op de neus. Goedkoop zwartwerk wordt uitgespeeld om alle lonen en arbeidsvoorwaarden naar beneden te trekken. Wie niet zo ver geraakt, moet het stellen met liefdadigheid en een staatssecretaris van armoedebestrijding, eveneens Maggie De Block, die niet verder komt dan toiletzakjes uitdelen aan daklozen.
De Afghaanse vluchtelingen zijn hun strijd beginnen organiseren en hielden een voettocht naar Bergen, de woonplaats van premier Di Rupo. Hierna volgde een tocht naar Gent waarbij ook langs het bijzonder onveilige en gevaarlijke Merchtem, de thuisbasis van De Block, werd gepasseerd. Telkens konden de Afghanen op een brede solidariteit en steun rekenen.
In plaats van de verantwoordelijken voor de crisis aan te pakken, schuift de regering de gevolgen ervan af op de kap van de bevolking, te beginnen met de migranten en de werklozen. Maar we zijn allemaal, zowel mensen met als zonder papieren, slachtoffer van hetzelfde beleid: de neoliberale besparingsagenda. In onze strijd tegen het asociale asielbeleid verdedigen wij de noodzaak van eengemaakte strijd van de volledige arbeidersbeweging gekoppeld aan internationale solidariteit met de massastrijd in de landen van afkomst om een einde te maken aan de redenen die mensen ertoe brengen om hun leven te riskeren in de zoektocht naar een betere toekomst.
