Ja, een andere wereld is mogelijk. Maar hoe?

"Een andere wereld is mogelijk", is de slogan van veel internationale protestacties tegen kapitalistische instellingen zoals de G8, het IMF of de EU. We publiceren hier een tekst van de Nigeriaanse journalist Lanre Arogundade (tevens lid van de Democratic Socialist Movement) naar aanleiding van het West-Afrikaanse en het Afrikaanse Sociaal Forum in Guinea en Zambia eind vorig jaar. Lanre geeft een socialistische kritiek op de slogan ‘Een ander Afrika is mogelijk’.

Lanre Arogundade

Net zoals het internationaal gebeurt, hebben ook sociale bewegingen in Afrika de slogan ‘Een andere wereld is mogelijk’ opgenomen. Zij zeggen: een ander Afrika is mogelijk, een ander West-Afrika is mogelijk. Of ‘een ander Nigeria is mogelijk, een ander Zimbabwe,…

Een blik op de objectieve situatie waarin de sociale fora plaatsvonden, versterkt het argument dat een andere wereld niet alleen wenselijk is, maar dat het ook mogelijk moet worden gemaakt.

Guinea, waar het West-Afrikaanse sociaal forum plaatsvond, gaat gebukt onder het juk van een militaire dictatuur die zich heeft omgevormd tot een burgerlijke dictatuur. Ondanks de minerale rijkdommen in het land, zoals bauxiet, zijn de inwoners van het kustland bij de armsten ter wereld. De president weigert af te treden of verkiezingen te organiseren. Kort na het sociaal forum, beweerde hij dat er een staatsgreep tegen hem werd gepland en dat werd aangegrepen om de oppositie, waaronder ook de media en de vakbonden, aan te pakken.

Kapitalistische uitbuiting

Zambia, waar het Afrikaanse Sociaal Forum plaatsvond, doet het niet veel beter. Het drinkwater waarover het land beschikt, zou alle noden van zuidelijk Afrika kunnen voldoen waardoor het land een ‘watermacht’ zou zijn. Maar vandaag beschikken zelfs de inwoners van het land vaak niet over toegang tot drinkbaar water. Het land wordt hard getroffen door HIV/Aids en veel inwoners leven in verschrikkelijke armoede.

Guinea en Zambia mogen dan wel tot de armste Afrikaanse landen behoren, de situatie in de zogenaamde grotere en soms rijkere landen zoals Nigeria of Zuid-Afrika is niet veel beter. Ook daar is er een enorme armoede naast een kleine rijke bevolking. In landen als Soedan, Congo, Rwanda, Burundi, Ethiopië, Somalië, Eritrea,… wordt alles overheerst door oorlog, genocide, hongersnood, ziektes en een enorm tekort aan voedsel.

We zien dus dat Afrika de slechte elementen van de hedendaagse kapitalistische uitbuiting in zich draagt…

Op beide sociale fora werd veel gesproken over de schuldenlast. Er was een meerderheid die opkwam voor een volledige schuldkwijtschelding, aangezien het de kapitalistische landen in Europa en Amerika zijn die zouden moeten betalen voor de schade die aangericht werd door de koloniale uitbuiting en leegplundering, en door de verdere neo-koloniale uitbuiting met de Wereldbank en het IMF.

De Nigeriaanse regering verklaarde bijvoorbeeld dat het op een schuld van 13 miljard Naira reeds 43 miljard aan intresten heeft afbetaald en nog steeds 23 miljard Naira verschuldigd is…

Scheld de schulden kwijt

Socialisten steunen de kwijtschelding van de enorme en vaak fictieve schulden van ontwikkelingslanden in Afrika, Azië, Latijns-Amerika,… Maar de manier waarop een schuldkwijtschelding als ‘magische oplossing’ voor Afrika naar voor gebracht werd, is misleidend.

Naast de schulden, zijn ook andere neveneffecten van de kapitalistische uitbuiting verantwoordelijk voor de onderontwikkeling van Afrika. Het gaat daarbij onder meer om de massale corruptie; imperialistische overheersing van de economie; het monopolie van de miljardairs op landbouwgrond, boerderijen en andere natuurlijke grondstoffen; de armoedige lonen;… En dan hebben we het nog niet over de jarenlange militaire en burgerlijke dictaturen, de oorlogen en de genocide samen met een onderstroom van etnische en nationalistische agitatie.

Bovendien kan niet verwacht worden dat Afrikaanse leiders in de Afrikaanse Unie (AU) of regionale organen, hun voordelen uit de uitbuiting van de massa’s zomaar zullen afstaan. Het is naïef om te denken dat organen als de AU plots zullen opkomen voor een volledige schuldkwijtschelding.

Hoe verder?

We moeten ons ook de vraag stellen wat er zou gebeuren indien alle schulden vandaag worden kwijtgescholden. Welk alternatief zou er in de plaats gesteld worden zodat er geen terugkeer is naar een regime met veel schulden?

Socialisten moeten nadruk leggen op het feit dat de veelheid aan problemen in Afrika fundamenteel veroorzaakt worden door het systeem van de miljardairs en de grootgrondbezitters die jarenlang gebruik gemaakt hebben van een directe kolonisatie of indirecte heerschappij, dictaturen, neoliberalisme,…

Ten tweede benadrukken we dat het alternatief op dit systeem bestaat uit een socialistische planning van de productie en de samenleving waarbij de productiemiddelen niet enkel genationaliseerd worden, maar ook onder de democratische controle en het beheer van de arbeiders, boeren en armen worden geplaatst om misbruik te voorkomen.

Afrika en haar landen hebben heel wat massale sociale en revolutionaire bewegingen gekend. Er zijn doorheen de revoltes tegen de slavenhandel tot de onafhankelijkheidsstrijd heel veel voorbeelden te geven. Van revoluties in Algerije tot Zuid-Afrika, arbeidersbewegingen in Ghana, Nigeria,…

De taak om een ander Afrika mogelijk te maken, bestaat erin om de arbeiders en jongeren te herbewapenen met correcte perspectieven en een strategie die gebaseerd is op de noodzaak om het kapitalistisch systeem omver te werpen.

Een ander Afrika zal enkel mogelijk worden na een revolutie onder leiding van de arbeiders en jongeren, de boeren, de vrouwen,… in de verschillende Afrikaanse landen.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie