Naar aanleiding van een Algemene Ledenvergadering van de KP (Communistische Partij) vorig weekend in Aalst, lijkt een deel van de media plots de radicale linkerzijde te hebben ontdekt. Zo schrijft De Standaard vandaag onder de titel "donkerrood en versplinterd" dat radicaal-links in België bijzonder verdeeld is. De radicaal-linkse organisaties blijven volgens de krant "kibbelen in plaats van samen te smelten."
Het is opvallend dat de media hoopt dat er in een rustiger periode al eens mag gelachen worden met radicaal-links. Dat lijkt ons de belangrijkste doelstelling te zijn geweest van het artikel in De Standaard. De KP organiseerde een nationale ledendag – in het artikel op niet al te subtiele wijze een "groot ledencongres" genoemd – waarop 22 aanwezigen waren. Dat moet wel zorgen voor hilariteit. Met de tussentitel "bijna evenveel partijen als communisten" wordt dat beeld versterkt. Tot spijt van wie graag eens hartig lacht met de linkerzijde, stemt het beeld van De Standaard niet overeen met de realiteit.
Het klopt wel dat de val van het stalinisme in 1989 en het daaropvolgend ideologisch offensief van de burgerij een moeilijke periode hadden ingeluid voor de linkerzijde. Verschillende organisaties, waaronder de KP, verdwenen quasi volledig van het politieke toneel. Een deel van de linkerzijde liet zich bevangen door het pessimisme van de jaren 1990, of paste zich eraan aan. Maar dat is slechts één kant van de medaille. De afgelopen jaren zagen we dat bijvoorbeeld de LSP sterk gegroeid is en in staat is om een groep jongeren en arbeiders politiek te organiseren en te vormen.
Verdeeldheid ter linkerzijde?
Eén van de vragen van De Standaard ging over de verdeeldheid ter linkerzijde. Net zoals er tussen de burgerlijke partijen verdeeldheid bestaat over de te volgen weg, is dit ook het geval bij partijen die zich aan de kant van de arbeidersbeweging stellen.
Linkse socialisten zijn voorstander van een zo sterk mogelijke eenheid in de campagnes waarin ze actief zijn. Dat betekent in eerste instantie dat geprobeerd wordt om een zo breed mogelijke laag te betrekken bij die campagnes en acties, zowel ongeorganiseerden als georganiseerden. Eenheid verkijg je niet door het uit te roepen en te doen alsof er geen meningsverschillen zijn. Een echte eenheid kan maar tot stand komen op basis van gezamenlijke ervaringen waaruit blijkt dat bij acties verschillende krachten een zelfde standpunt en strategie naar voor brengen.
De reden waarom er verschillende linkse organisaties zijn, kan niet worden afgedaan met een oneliner. Verdeeldheid komt veelal voort uit nederlagen van de arbeidersbeweging op basis waarvan meningsverschillen ontwikkelen. Dat is het geval met de ontwikkeling van het stalinisme in de Sovjetunie, wat leidde tot een splitsing van de KP tussen stalinisten en trotskisten, of het feit dat de revolutionaire periode na WO 2 niet leidde tot fundamentele verandering (o.a. door het verraad van het stalinisme) wat op zijn beurt verdeeldheid creëerde onder trotskistische organisaties. Dat is de basis waarom er verschillende organisaties zijn, maar wellicht iets te uitgebreid om in één zin samen te vatten.
Die elementen kunnen niet zomaar opzij worden geschoven. Wie niet leert uit nederlagen van het verleden, is immers gedoemd om dezelfde fouten te herhalen. Maar in concrete campagnes kan – en wordt – er uiteraard wel geregeld samengewerkt tussen verschillende linkse formaties. LSP neemt daarbij steeds een principieel standpunt in: eenheid is voor ons een synoniem voor actie. Als doorheen acties blijkt dat er overeenstemming is, wordt samengewerkt. Anders niet. Samenwerken om samen te werken, leidt tot nederlagen en een grotere verdeeldheid. Daarnaast hebben we uiteraard respect voor activisten die zich inzetten voor andere linkse formaties, onze kritiek en meningsverschillen zijn van politieke aard.
Radicaal-links: een overblijfsel uit het verleden?
Op 2 december vorig jaar betoogden zo’n 1.500 jongeren door de straten van Gent om te protesteren tegen extreem-rechts en meer bepaald tegen de studentenorganisatie van het VB. Tot de betoging werd opgeroepen door leden van LSP. Uiteraard waren niet alle aanwezigen LSP’ers, maar het geeft wel aan dat onze organisatie in staat is om jongeren te bereiken en hen te organiseren. Daarbij werd bovendien samengewerkt met honderden ongeorganiseerde jongeren.
In mei vorig jaar lanceerde LSP een oproep om een nieuwe jongerenmars te organiseren. Die oproep werd door de jongerenafdelingen van de vakbonden overgenomen en er werd samen aan een jongerenmars voor werk gebouwd. Op 19 maart trokken enkele honderden jongeren door de straten van Brussel met die jongerenmars. Daarbij viel het overigens op dat zowat alle politieke partijen aanwezig waren, maar dat radicaal-links de grootste delegaties had.
Zo kunnen er tal van voorbeelden gegeven worden over acties die we organiseren. De waarheid is wel eens concreet, het zou dan ook nuttiger zijn om een beeld over radicaal-links te maken op basis van reële activiteiten. We stellen ons de vraag waarom De Standaard niet aanwezig was op de betoging van 2 december, maar wel een volledige pagina uittrekt om eens met radicaal-links te lachen? Was de betoging van 2 december niet grappig genoeg misschien? Of zou het niet overeenstemmen met het beeld van een linkerzijde die zichzelf overleefd heeft en thans met moeite 20 mensen bijeen krijgt?
Over de geschiedenis van LSP
Is de LSP een afscheuring van een afscheuring? Neen. Dat zijn we nu net niet. LSP is steeds actief op plaatsen waar we de discussie met bredere lagen van de arbeidersbeweging kunnen aangaan. Dat was de reden waarom bij de aanvang van onze werking in 1975, er een oriëntatie was op de SP. Toen reeds was de koers van de SP-leiding bijzonder flauw en hadden wij geen enkele illusies in de leiding van deze "burgerlijke arbeiderspartij". De SP had toen reeds een burgerlijke leiding, maar in tegenstelling tot vandaag was er wel een uitgebreide actieve basis waar er hoop leefde op een socialistisch alternatief. Met die lagen wilden wij werken en dus waren we actief binnen de SP. Het is het verdwijnen van de actieve basis van de SP (mee door objectieve redenen), die het voor ons noodzakelijk maakte om ons werkingsterrein te verleggen.
We deden dit door de anti-racismebeweging begin jaren 1990 te versterken. Reeds voor de doorbraak van het Vlaams Blok, voorzagen wij een dergelijke ontwikkeling. We antwoordden erop door een strijdorgaan op te zetten dat in staat was om jongeren te organiseren en om met hen de discussie aan te gaan over een socialistisch alternatief. Dat was de rol van Blokbuster. Uiteraard richten we ons niet enkel tot jongeren die actief waren in de anti-racismebeweging van begin jaren 1990 of de antiglobaliseringbeweging van de afgelopen jaren. We zijn ook actief op de werkvloer en binnen de vakbeweging. LSP kan dan ook niet bestempeld worden als een "afscheuring van een afscheuring", maar als een politieke formatie die actief is binnen de arbeidersbeweging en onder jongeren.
Media-aandacht voor radicaal-links
Een congres van LSP. Mogen we bij ons volgende congres ook een journalist van De Standaard verwelkomen? |
Het valt toe te juichen dat De Standaard radicaal-links schijnt te hebben ontdekt. Misschien zal dit betekenen dat er bij volgende verkiezingen niet enkel aandacht is voor de traditionele partijen, maar ook eens voor kleinere lijsten zoals die van LSP? Misschien zal dit ertoe leiden dat de krant ook aanwezig zal zijn op manifestaties en betogingen die we organiseren? Moest de krant ons eerst beter willen leren kennen, kunnen ze ook eens een reportage maken vanop een LSP-congres. Dat is immers steevast een bijzonder enthousiaste en erg politieke bijeenkomst van een 150-tal arbeiders en jongeren uit heel het land. Zoiets is ongezien bij de traditionele partijen en wie weet zou het zorgen voor een beter begrip van de radicale linkerzijde en van de ideeën waar LSP als snelst groeiende radicaal-linkse kracht voor staat.
Wie door middel van het artikel van De Standaard vandaag voor het eerst kennis maakt met LSP, heten we welkom en nodigen we uit om ons te blijven volgen. Lees regelmatig de artikels die we hier publiceren, of neem de optie in overweging om zelf actief te worden en aan te sluiten bij LSP.
