Mamadou Bah is Guinée in 2006 ontvlucht. Hij kreeg het statuut van politiek vluchteling in Griekenland in 2012. Omwille van zijn activiteiten in de bewegingen van mensen-zonder-papieren werd hij daar geviseerd door extreemrechts. De neonazi’s van Gouden Dageraad vielen hem meermaals aan. Het werd voor hem onmogelijk om in Griekenland te blijven en hij vluchtte naar ons land. Er is een petitie om asiel voor Mamadou Bah te eisen. Wij ondersteunen die petitie.
Tekst van de petitie. PDF van de petitie met het adres om het naartoe te sturen
Mamadou Bah komt uit Guinee en moest zijn geboorteland ontvluchten in 2006. Hij arriveerde in Griekenland waar hij in 2012 het statuut van politiek vluchteling kreeg. Gedurende deze zes jaar had hij permanent een job in de horeca, en ondertussen was hij actief ten gunste van de vluchtelingen en de mensen zonder papieren. Hij werd er onder andere secretaris van de Unie van staatsburgers uit Guinee in Griekenland. In mei en juni 2013 werd hij tweemaal aangevallen door milities van de neonazistische Griekse partij Gouden Dageraad. De eerste maal werd hij voor dood achtergelaten in een bloedplas. Mamadou Bah is dus een van de vele slachtoffers van de commando’s die hun wet stellen in volksbuurten en terreur zaaien in Griekse steden.
Er zijn twee redenen waarom hij in ons land opgevangen werd in militante kringen van antifascisten, antiracisten en vakbondsmensen. Vooreerst vanwege het gevaar dat hij loopt als hij in Griekenland zou blijven. Net als voor zijn Afrikaanse ‘kleurgenoten’ is zijn afkomst voldoende om hem op elk ogenblik bloot te stellen aan een dodelijke klopjacht. Maar ook, en vooral, omdat hij een politieke opposant is. Een eerste keer werd hij ‘per toeval’ ontdekt door een gemotoriseerde bende, waarbij hij ternauwernood aan de dood ontsnapte. Maar de tweede keer was geen ’toeval’ meer. Hij werd toen actief opgespoord door dezelfde bende, en het is bijna een mirakel dat hij – dankzij zijn snelle benen – aan de dood kon ontsnappen.
Er is een eenvoudige reden waarom die doodseskaders het vel wilden van Mamadou Bah. Na hun eerste aanval had Mamadou de stoutmoedigheid om publiek de aanvallen van de commando’s van Gouden Dageraad aan te klagen, en ertegen te mobiliseren. Op die manier kwamen zijn verhaal en zijn noodkreet in de Griekse en de internationale pers. In die omstandigheden konden ook zijn Griekse kameraden niet meer instaan voor zijn veiligheid. Er zat niets anders op dan terug op de vlucht te gaan en een onderkomen te zoeken in ons land. Gouden Dageraad, die niet weet dat hij vertrokken is, zoekt hem nog steeds actief op en kamt, gewapend met zijn foto, de wijk uit waar hij werkte. De voorzitter van de Unie van staatburgers uit Guinee in Griekenland werd daarvan op de hoogte gebracht.
Vanwege deze dubbele bedreiging heeft Mamadou gegronde redenen om te vrezen voor zijn veiligheid, en zelfs voor zijn leven. De Griekse staat is helemaal geen waarborg voor de veiligheid van zijn inwoners, en laat toe dat de politie collaboreert met neonazi’s. Mamadou Bah werd herhaaldelijk het slachtoffer van geweldplegingen en racistische vernedering in Atheense politiecommissariaten, die berucht zijn voor hun infiltratie door Gouden Dageraad. Bijgevolg steunen ondergetekenden de asielaanvraag van Mamadou Bah en vragen aan de Belgische overheid hem in bescherming te nemen. Hij is het mikpunt van discriminatie en geweld door extreemrechts, maar ook van de politie. Hij is in de eigenlijke betekenis een politiek vluchteling, want hij wordt persoonlijk vervolgd vanwege zijn opinie en zijn activiteiten.
