Stakende cipiers. Een antwoord aan de achterste linies.

Op 1 april publiceerde we op deze site een artikel waarin we reageerden op diegenen die het niet begrepen hadden op de staking van de cipiers. Onder hen vonden we de politievakbond, maar ook een Collectief voor Gevangenen. Naderhand publiceerde dat collectief een antwoord aan LSP. We reageren op dit antwoord om ons standpunt duidelijker te maken. Onderaan vind je ook de open brief van het Collectief voor Gevangenen aan LSP.

Het Collectief voor Gevangenen is volgens ons niet bepaald een representatieve organisatie met gewicht. Onze reactie op deze organisatie dient dan ook vooral ter verduidelijking van ons standpunt. Door dat te vergelijken met andere standpunten, kunnen we scherper zijn.

LSP heeft zich steeds uitgesproken voor de stakingen van de cipiers. Dat is geen standpunt dat gericht is tegen de gevangenen. Een dergelijke opdeling is volgens ons totaal verkeerd. Het is noodzakelijk dat het gevangenispersoneel onder betere condities kan werken, zowel voor het personeel als voor de gevangenen. Vandaag kampen heel wat gevangenissen met overbevolking, een gebrek aan middelen en onvoldoende begeleidingsmogelijkheden,… Dat zijn problemen die gevolgen hebben voor het personeel: een hogere werkdruk en spanningen op de werkvloer. Maar het zijn ook problemen waarmee de gevangenen te kampen hebben.

De teneur van het Collectief voor Gevangenen om de belangen van cipiers en gevangenen tegenover elkaar te plaatsen, vinden we dan ook misplaatst. Het betekent alleszins geen stap vooruit vanuit het standpunt van de gevangenen. Om de levensvoorwaarden van gevangenen te verbeteren, zou het afdwingen van meer personeel en betere gevangenissen een stap vooruit betekenen.

Het Collectief voor Gevangenen meent dat het standpunt van de cipiers voldoende aan bod komt in de media. Daarbij gaat het Collectief eraan voorbij dat er voor bepaalde strijdpunten van het personeel amper aandacht is. Bij de staking in het voorjaar was er aandacht voor het standpunt van de politievakbonden en zelfs voor het standpunt van het Collectief voor Gevangenen. Het standpunt van het personeel werd echter bijzonder beperkt aan bod gelaten en verre van volledig.

De rol van een gevangenis en van repressie in het kapitalisme is evident. Repressie wordt ingezet om de maatschappelijke verhoudingen te verdedigen in het voordeel van de bezittende klasse. Dat het gerechtelijk systeem vandaag gekenmerkt wordt door een klassenjustitie is duidelijk. Zowat alles in het huidige recht, draait om de verdediging van eigendom. Dat geldt zowel voor wie miljardair is, als voor wie als dakloze onder een brug leeft. De schijnbare gelijkheid van het burgerlijke rechtssysteem, is er één waarbij de ene al wat gelijker is als de andere. Het huidige systeem leidt onvermijdelijk tot crisis waarbij een steeds grotere groep volledig uit de boot valt en gemakkelijker in de criminaliteit terechtkomt. Om daartegen in te gaan, is een fundamentele maatschappijverandering noodzakelijk.

Dat betekent echter niet dat personeelsleden van bijvoorbeeld een gevangenis medeplichtig zijn of mee verantwoordelijk voor het huidig systeem. Indien zo wordt geredeneerd, zijn we allen verantwoordelijk voor het systeem van de burgerij. Wie consumeert niets dat door een (kapitalistisch) bedrijf wordt geproduceerd? Wie maakt nooit gebruik van de aanwezige infrastructuur in de samenleving? LSP stelt dat de kapitalisten verantwoordelijk zijn voor het kapitalisme, en niet de slachtoffers van het kapitalisme. Dus niet de werknemers, ambtenaren, gepensioneerden, jongeren,… Wij achten het gevangenispersoneel niet verantwoordelijk voor het toenemend repressief karakter van een kapitalisme in crisis en willen die verantwoordelijkheid ook niet in de praktijk op hen afschuiven door alle eisen van de cipiers af te doen als ‘corporatistisch’.

Gevangenispersoneel dat opkomt voor betere arbeidsomstandigheden, kan dan ook op onze steun rekenen. Het personeel staat bovendien sterker indien het in haar eisen wordt ondersteund door gevangenen. Die hebben volgens ons ook belang bij de eisen van het personeel. Een staking van cipiers afdoen als een aanslag op de rechten van gevangenen, is dan ook niet correct. Het is evenmin correct als het standpunt dat een spoorstaking de reizigers zou gijzelen. Een spoorstaking handelt immers ook om het belang en de veiligheid van de reizigers!

De retoriek die tegen stakingen wordt ingezet is veelal dezelfde. Dat een organisatie als het Collectief voor Gevangenen, dat zich progressief lijkt te willen profileren (woordvoerder Peter Terryn was ooit actief op het kabinet van een groene minister), zich letterlijk in die retoriek kan terugvinden als het gaat om cipiers, vinden wij opvallend. Het Collectief vergist zich en zou beter moeten weten. Met een steun aan de stakingsacties van de cipiers zou het de belangen van de gevangenen beter verdedigen dan met de kortzichtige en enge visie die het vandaag verdedigt.

Hieronder vind je de tekst van een open brief van het Collectief voor Gevangenen aan LSP.

Beste,

we komen even terug op jullie artikel van 1 april ll. (http://www.lsp-mas.be/lsp/archief/2005/04/01/cipiers.html), waarin jullie het Collectief voor Gevangenen vermelden.

We zijn niet helemaal gelukkig met de teneur van het artikel en wilden graag onze doelstellingen en visie een beetje duiden zodat er geen misverstanden ontstaan.

Het Collectief voor Gevangenen stelt zich in eerste instantie twee doelen: enerzijds een stem geven aan de gedetineerden. In de discussie rond veiligheid, overbevolking van gevangenissen, het juridisch apparaat etc. horen we de cipiers, hun vakbonden, politici en academici. Hun visie komt uitgebreid aan bod in de media.

De gedetineerden zelf hoort men echter nooit. Alsof zij in dit debat geen mening of geen rechten hebben. Het gaat nochtans over meer dan 9000 mensen die zeer goed weten wat er precies in de gevangenissen gebeurt.

Anderzijds stellen we ons de vraag ’tot wat dient de gevangenis’. Het neo-liberalisme doet als krampachtige ideologie alle mogelijke moeite de kapitalistische krachtsverhoudingen te behouden of in het voordeel van de bourgeoisie te versterken. Dat dat ten koste gaat van de meest kwetsbare groepen in de samenleving hoeven we niet uit te leggen. Dat het precies maatschappelijk kwetsbare mensen zijn die je terugvindt in de gevangenis evenmin. De gevangenis is in onze ogen een systeem dat specifieke belangen dient. En dat zijn doorgaans niet de belangen van de bevolking in haar totaliteit.

We maken graag de vergelijking met de VS waar het aantal gevangenen tussen eind ’70 en vandaag meer dan vertienvoudigd is, met name van 250.000 naar 2,6 miljoen. Hierachter zit een logica die sommigen ook in onze contreien graag willen toegepast zien. Wij zullen ons daartegen verzetten. We zijn dus tegenstander van de bouw van meer gevangenissen omdat de ervaring leert dat hoe meer cellen je bijbouwt, hoe meer mensen daarin terechtkomen.

Gedetineerden zijn mensen met specifieke rechten. De straf die ze ondergaan is de vrijheidsberoving en alleen de vrijheidsberoving. Pesterijen, het ontzeggen van de wandeling, het opsluiten gedurende 24u per dag, het onthouden van werk, het verhinderen van bezoek of overleg met de advocaat horen daar niet bij. Maar we stellen vast dat de penitentiaire beambten zich daar wel aan bezondigen wanneer ze in staking gaan.

We willen de cipiers hun stakingsrecht absoluut niet ontzeggen en we erkennen dat veel van hun eisen ook in het voordeel zijn van de gedetineerden. Maar dat betekent niet dat de gevangenen gegijzeld mogen worden door de cipiers. En dat is precies wat we de afgelopen weken gezien hebben.

We hebben de indruk dat de cipiers en hun vertegenwoordigers een corporatistisch tintje hebben en enkel begaan zijn met hun eigen belang. Wij verwachten van progressieve organisaties dat ze verder kijken dan de korte termijnbelangen van hun leden en een maatschappijkritische houding aannemen die het gevangeniswezen in zijn totaliteit durft bevragen. We eisen op zijn minst respect voor de mensenrechten van de gedetineerden. En eigenlijk verwachtten we van een Linkse Socialistische Partij hetzelfde.

vriendelijke groeten,

voor het Collectief

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie