De schande van de sluiting van het Gesù-klooster

Uit wanhoop en bij gebrek aan enige andere plaats woonden tot deze morgen zowat 220 mensen in het leegstaande Gesù-klooster in Sint-Joost-ten-Node in Brussel. Op bevel van burgemeester Emir Kir werd het pand gesloten. De 220 bewoners werden op straat gezet. Een asociale en schandalige beslissing. In plaats van armoede aan te pakken, keert het establishment zich eens te meer tegen de armen zelf.


Collectif Krasnyi maakte een fotoreportage vanuit het Gesù-klooster en van de uitzetting. Hier kan je deze reportage bekijken.


Het argument van Emir Kir (PS) is dat de situatie in het gebouw onleefbaar is. “Er is een acuut probleem met de hygiëne en met de veiligheid. Het gebouw is eigenlijk onbewoonbaar”, verklaarde hij. Dat zal ongetwijfeld kloppen. Met het gebrek aan publiek georganiseerde opvang van armen, hebben velen geen andere keuze dan ofwel op straat slapen ofwel een leegstaand gebouw bezetten. Dat 220 mensen in een leegstaand gebouw zonder de nodige faciliteiten moeten leven, is een schande. Het uitzetten van deze mensen maakt het probleem echter nog groter.

Bovendien werd meteen aangekondigd dat er een triage zou zijn van de ‘goede’ en de ‘slechte’ bewoners, waarbij er enkel voor de ‘goede’ bewoners een tijdelijke opvang zou voorzien worden. Naar verluidt zou deze triage gebeuren in een voetbalstadion van de gemeente. Er zouden enkele appartementen voorzien worden voor een selectie van ‘goede’ armen. De rest mag oprotten. Die worden bij het grof vuil gezet.

Waarom treedt Emir Kir nu op? De eigenaar van het gebouw verklaarde dat de mensen er gerust tot na de winter mogen blijven. De Brusselse staatssecretaris voor huisvesting verklaarde dat aan een oplossing wordt gewerkt. Maar toch wordt nu met de winter voor de deur tot een uitzetting overgegaan. Het aantal appartementen dat het gemeentebestuur van Sint-Joost-ten-Node voorziet, is bijzonder beperkt. Met negen beschikbare appartementen, zal de triage tussen ‘goede’ en ‘slechte’ armen snel gebeurd zijn.

Volgens Emir Kir moeten de andere Brusselse gemeenten ook maar een inspanning doen. Het doet denken aan de retoriek van de N-VA in Antwerpen dat stelselmatig verklaart dat er geen extra sociale woningen komen omdat het nu aan de randgemeenten is. Kir stelde nog dat hij niet wilde wachten “tot er een dode viel”. Door ruim 200 mensen de winter op straat in te sturen, is de kans op doden nochtans reëel.

De toenemende armoede en de systematische onderfinanciering van sociale diensten gevolgd door besparingsoperaties, leidt tot onmenselijke toestanden. De 220 bezetters van het Gesù-klooster zijn niet de enigen die nergens terecht kunnen. Eerder zochten Afghaanse vluchtelingen hun toevlucht tot een leegstaand gebouw in Sint-Gillis, waar ze te horen kregen dat ze niet mochten blijven.

Met het huidige neoliberale besparingsbeleid komen de politici niet verder dan het aanpakken van armen en asielzoekers. Die worden nog liever de dood in Afghanistan ingestuurd dan dat er hier opvang wordt voorzien. Het wordt tijd dat dit beleid stopt en niet de armen maar de armoede wordt aangepakt. Daarnaast is er nood aan een beleid dat investeert in sociale diensten en sociale zekerheid zodat iedereen een menswaardig leven kan leiden. De armen van het Gesù-klooster tonen een stukje van de harde gevolgen van het zogenaamde ‘zachte’ besparingsbeleid. Laten we toe dat de gevestigde partijen ons allemaal tot armoede veroordelen of gaan we nu samen in verzet tegen het asociale beleid? Dat is de uitdaging waar de arbeidersbeweging voor staat. Wat nu de armsten en zwakste schakels van de arbeidersbeweging overkomt, is voor het establishment slechts een voorbereiding op hoe het alle onderdrukten (waaronder de gewone werkenden en hun gezinnen) onder de knoet wil houden.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie