Proces van de 5 afgedankte secretarissen van BBTK BHV

Als de vakbondsleiding patronale methoden toepast

Op maandag 21 oktober was er een zitting van de Arbeidsrechtbank in Brussel waar het ontslag om dringende redenen van enkele van de vijf afgedankte BBTK-secretarissen uit Brussel-Halle-Vilvoorde werd behandeld. De vijf werden meer dan drie jaar geleden afgezet door de nationale leiding van BBTK. Een verslag van de zitting.

Een correspondent

Er waren een aantal syndicalisten om hun solidariteit te betuigen met de vroegere secretarissen. Er waren ook syndicalisten van de christelijke vakbond CNE om te protesteren tegen het gebruik van patronale methoden door de vakbondsleiding.

De lange pleidooien van de vakbondsleiding waren een kopie van wat de ergste werkgevers naar voor brengen bij dergelijke gelegenheden. Er werden praktijken gebruikt die elders door de vakbond worden aangeklaagd:

  • Het juridiseren van conflicten. De vakbond verzet zich telkens tegen het feit dat de werkgevers voor het minste naar de rechtbank stappen, onder meer bij collectieve conflicten zoals stakingsposten. De vijf secretarissen worden anders behandeld, hun lot werd niet in de structuren van de vakbond bepaald maar via een ontslag om dringende reden waarop enkel een gerechtelijke procedure mogelijk was om dit te betwisten. De vijf waren verkozen door de basis, het ontslag ging voorbij aan de structuren van de basis van de vakbond. Enkel de syndicalisten die hen verkozen hadden, zouden hun mandaat eventueel mogen intrekken.
  • Banaliseren van dringende redenen. Afgedankt worden wegens dringende redenen heeft verregaande gevolgen voor een werkende. Er wordt direct tot ontslag overgegaan zonder opzegtermijn of opzegvergoeding. In de meeste gevallen wordt de werkloosheidsuitkering bovendien maandenlang geschorst. De wet voorziet dit als een uitzonderlijke maatregel die enkel bij grove fouten kan ingeroepen worden. Het wordt doorgaans gebruikt bij geweld op het werk, diefstal of fraude. Iedere syndicalist zal er alles aan doen om in voorkomend geval ervoor op te komen dat een zware fout omgezet wordt in een normaal ontslag (indien een herintegratie niet meer mogelijk is). De vakbondsleiding gebruikt hier deze procedure en doet dit bovendien op collectieve basis met vijf afdankingen voor dezelfde zogenaamde grove fout. Bovendien wordt het wel erg snel ingeroepen, het versturen van een e-mail zou volstaan hebben. De ingeroepen fout is erg subjectief: insubordinatie, obstructie, aanslag op de eer.
  • Criminalisering van het verzet. Een meningsverschil over het financieel beheer van de regionale afdeling wordt gesanctioneerd met een ontslag wegens dringende redenen wegens insubordinatie (opstandigheid) terwijl contestatie aan de basis van het syndicale werk van delegees ligt. Als die een probleem in het functioneren of met een investering die de toekomst van het bedrijf bedreigt, dan wordt tot verzet overgegaan. Het gaat er niet om wie gelijk heeft, maar als een delegee met argumenten, terecht of ten onrecht, geen vragen kan stellen bij het project van de directie en meteen een zware fout wordt aangewreven bij het stellen van vragen, dan kunnen morgen alle delegees op deze basis afgedankt worden.
  • Minachting voor de acties en steun voor de vijf afgedankte secretarissen. Onder het voorwendsel dat geen enkel proces-verbaal van het Uitvoerend Comité een protest tegen het ontslag heeft vastgesteld, wordt beweerd dat er geen protest was en ook geen steun aan de afgedankte secretarissen.
  • Criminalisering van syndicale acties. De secretarissen hebben maandenlang geprotesteerd tegen hun afdanking, er waren tal van militanten die hen ondersteunden en tal van acties binnen de syndicale beweging om de re-integratie van de vijf te eisen (met tussenkomsten op betogingen, verdeling van pamfletten, bezettingen, meetings). Voor de vakbondsleiding gaat het hier om ‘feitelijkheden’. Net zoals de eerste de beste anti-syndicale werkgever tegen een stakerspost procedeert omwille van de ‘feitelijkheden’ die onderdeel van het collectief conflict vormen (tegen een stakerspost op zich is geen juridisch protest mogelijk).
  • Spionage van de mailbox van de afgedankte secretarissen. Op basis van rechtspraak in strafzaken waarbij wordt gesteld dat onrechtmatig verkregen bewijsmateriaal kan gebruikt worden om de ernst van een fout aan te tonen, maakt de vakbondsleiding gebruik van emails die onrechtmatig werden bekomen. Een arrest van het Arbeidshof (op een hoger niveau dus) heeft evenwel vastgesteld dat dit principe niet kan toegepast worden in het sociaal recht. Hoe zal de vakbondsleiding morgen ingaan tegen werkgevers die de mailbox van werknemers controleren om wat onhandige mails te gebruiken om hen te beschuldigen? De advocaten van de federale BBTK gebruikten zelfs een uit de context gerukte Facebook-status in hun pleidooi.
  • Onsamenhangend en misprijzen. De vakbondsleiders verwijten diegenen ze afgedankt hadden dat ze syndicaal actief bleven in de bedrijven en ze deden alles om dit tegen te gaan. Hiervoor werd zelfs met directies samengewerkt. Militanten in die bedrijven wilden echter met hun verkozen secretarissen blijven werken. Op een onsamenhangende wijze worden de secretarissen verweten dat ze zich aandienden bij werkloosheidsdiensten of dat ze nieuwe jobs vonden, alsof dit aangeeft dat ze hun ontslag aanvaard hebben.

Op het einde van een interview in de krant De Standaard op 4 september 2010, verklaarde de federale voorzitter van de BBTK zijn optreden met de stelling dat “een vakbond een begroting en personeel heeft en dus als een bedrijf moet beheerd worden.” Dat klopt niet. Een vakbond is geen bedrijf. De macht komt van onderuit en niet van bovenaf. De waarden en doelstellingen zijn totaal anders. Bovendien zal geen enkele syndicalist in een bedrijf dergelijke methoden aanvaarden.

Al deze tactieken geven aan dat het vakbondsapparaat bereid is om erg ver te gaan om iedere oppositie in eigen rangen tegen te gaan, maar ook hoe belangrijk het is dat de basis zich organiseert om de beweging die haar toebehoort in handen te nemen. Het gaat om een beweging die opgezet is om de belangen van de werkenden te verdedigen en niet die van een kleine minderheid die tot alles bereid is om haar positie te beschermen.

Uitspraak volgt ten vroegste op 2 december. Wordt vervolgd…

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie

Reacties zijn gesloten.