Afgelopen zaterdag was er een betoging van diverse groepen die actief zijn voor de regularisatie van mensen-zonder-papieren. Tegen de achtergrond van de zoveelste dodelijke tragedie in Lampedusa en de moord door de Taliban op Aref, een Afghaanse vluchteling die niet in ons land mocht blijven, was de woede onder de betogers groot.
De betoging was voorzien om te starten rond 14u aan het kruispunt Kunst-Wet. Rond 13u15 was er al een groep die begon te betogen. Dat was een uitdrukking van de enorme energie onder de mensen-zonder-papieren en hun sympathisanten. Het wees ook op de strijdbaarheid. Ondanks constante druk vanwege de politie verliep de betoging zonder incidenten. Er waren ongeveer 500 aanwezigen. De betoging eindigde voor het Europees Parlement waar de betogers riepen: “Europa moordenaar”. Ze wezen daarmee op de verantwoordelijkheid van de Europese gevestigde partijen in het drama van Lampedusa. Het Europees Parlement is natuurlijk een symbool, het probleem zit niet enkel daar maar bij het volledige systeem en de politieke en gewapende vertegenwoordigers van dit systeem. Die hebben geen enkele oplossing voor de crisissituatie die ze zelf gecreëerd hebben.
Op de betoging ontbrak het aan een syndicale aanwezigheid. Nochtans zijn de Afghaanse betogers, met of zonder papieren, ook gewone werkenden die net als hun collega’s soms lange uren kloppen op werven, in de horeca of elders. De Belgische vakbonden hebben een enorm sociaal gewicht dat voorlopig nog niet in deze strijd aan bod is gekomen. De groepen van mensen-zonder-papieren hebben slechts beperkte middelen en dreigen in de marginaliteit te geraken gezien het uitwijzingsbeleid en de brutale repressie door het staatsapparaat.
De gevestigde partijen (waaronder Ecolo en PS) maakten duidelijk dat ze niets zullen doen rond dit thema. Ze laten minister De Block doen en die wil haar logica tot in de uiterste consequenties doortrekken. Om zelfs maar beperkte toegevingen af te dwingen, zal een massale mobilisatie vanuit de arbeidersbeweging nodig zijn.
De situatie in Afghanistan of de doden in Lampedusa wijzen ook op de rol van imperialistische oorlogen. Deze worden mee door Europese landen gevoerd en leiden tot het economisch plunderen van de zogenaamde ‘ontwikkelende’ landen. Om tegen het imperialisme en tegen oorlog te strijden, hebben we eveneens een sterke krachtsverhouding nodig en speelt de arbeidersbeweging een cruciale rol.
Om nieuwe doden te vermijden, zal het nodig zijn dat we onze strijd organiseren en versterken. Op de betoging afgelopen zaterdag bleek het enthousiasme daarvoor alvast aanwezig te zijn.
