Syndicalisten hebben nood aan politiek verlengstuk!
Het ABVV van Charleroi bracht midden september een eerste editie van zowat 10.000 brochures uit en er wordt al gesproken van een tweede oplage. Er is een Nederlandstalige versie in voorbereiding en er wordt gediscussieerd over de mogelijkheid van andere vertalingen, zoals naar het Italiaans. Het onderwerp? De beruchte oproep van het ABVV van Charleroi om een politiek alternatief op te bouwen tegenover de kapitalistische crisis.
Artikel door Ben (Charleroi). Foto hiernaast: persconferentie met voorstelling van de brochure
Het idee van de brochure is om het standpunt van het ABVV van Charleroi te verduidelijken, maar het is vooral een instrument om dit standpunt zo breed mogelijk te verspreiden en iedere delegee of militant – in Charleroi en elders – bij te staan om het debat in de eigen delegatie of breder met de collega’s te voeren.
De brochure heeft als titel: “8 vragen over de oproep van het ABVV Charleroi en Zuid-Henegouwen op 1 mei 2012”. Bij de voorstelling ervan op een interprofessionele vergadering stelde een delegee dat de grote ‘8’ op de voorpagina hem deed denken aan de affiches voor de campagne eind 19de eeuw voor de 8-urendag.
“Als we niets doen”, voegde hij er aan toe, “is dat waar we opnieuw naar toe gaan. Dan gaan we 100 jaar achteruit en verliezen we alle verworvenheden die de werkenden door hun strijd hebben bekomen.” De voorzitter van het ABVV van Charleroi en Zuid-Henegouwen, Carlo Briscolini, gaat in zijn inleiding op de brochure in dezelfde richting.
“We betalen al sinds 1974 voor de gevolgen van de opeenvolgende crises waarvoor wij niet verantwoordelijk zijn. We moeten alle onze krachten inzetten tegen het kapitalistische systeem dat ons geleidelijk maar zeker naar de miserie brengt. In Charleroi willen we de strijd aangaan voor een nieuw project van samenleving (…) Niets valt zomaar uit de lucht, niets is definitief verworven en het is door syndicale strijd dat we grote overwinningen geboekt hebben. (…) Om de krachtsverhouding tegenover het patronaat en de rechterzijde te veranderen, hebben we nood aan een sterk ABVV en aan een nieuwe linkse politieke kracht die naam waardig.”
Hij besluit met de stelling dat deze brochure als doel heeft om “informatie en uitleg te verschaffen, we willen een breed democratisch debat lanceren in de structuren van het ABVV maar ook daarbuiten met alle progressieve krachten die daartoe bereid zijn.”
Na de inleiding door Carlo volgt in de brochure de beginselverklaring van het ABVV om de militanten aan de fundamenten van de vakbond te herinneren. Het eerste punt daarvan is: “Het ABVV, rechtstreeks uitvloeisel van de georganiseerde werkende krachten, betoogt dat het syndicaal ideaal, dat de oprichting van een klassenloze maatschappij en de verdwijning van het salariaat beoogt, door een volledige omvorming der maatschappij zal verwezenlijkt worden.”
Er wordt verdergegaan met een uittreksel van het Congres over politieke oriëntatie van 4 mei 2010 waar het ABVV besloot om de bevoorrechte band met de PS en bijkomend met Ecolo opnieuw te bekijken. Vervolgens komt de toespraak van 1 mei 2012 en een motie van de leiding van het lokale ABVV-gewest van 22 mei 2013. En ten slotte sluiten 8 vragen en antwoorden de brochure af.
De eerste vraag is of de vakbond zich met politiek kan bezig houden. Het ABVV-gewest antwoordt duidelijk: “Ja. Niet alleen kan de vakbond dat, ze moet dat ook doen. Ons ABVV verdedigt een project van een klassenloze samenleving (…) De realisatie hiervan vereist de afschaffing van het systeem en de vervanging ervan door een ander, socialistisch en democratisch systeem.”
Tegenover de impasse van de huidige strategie om op de gevestigde partijen te steunen, is er nood aan een nieuwe politieke strategie: “We hebben uiteraard in de eerste plaats nood aan een syndicalisme dat zich meer strijdbaar en democratisch opstelt (…) Maar dat volstaat niet. (…) Om de krachtsverhoudingen tegenover het patronaat en de rechterzijde te veranderen, is er nood aan een sterk ABVV en een nieuwe politieke kracht, een antikapitalistische kracht links van PS en Ecolo. Helpen aan de opkomst en ontwikkeling van zo’n kracht opdat ze zo breed mogelijk zou zijn, dat is de politieke strategie die we voorstellen.”
Een nieuw politiek verlengstuk voor het ABVV?
Een andere vraag is of het ABVV een nieuwe politieke partij wil opzetten. “We stellen dat het ABVV actief moet bijdragen aan de opkomst van een nieuwe antikapitalistische kracht op het politieke en electorale toneel. Maar dat is niet hetzelfde. We willen ons gewicht in de weegschaal gooien om diegenen te verzamelen die een antikapitalistisch alternatief willen. We plaatsen hen voor hun verantwoordelijkheden om een kracht te creëren die even trouw de belangen van de werkende bevolking verdedigen als de bestaande krachten de belangen van de patroons verdedigen.”
“Neen, we willen een nieuw politiek verlengstuk voor de volledige arbeidersbeweging. Het is evident dat we binnen onze organisatie, het ABVV, het debat voeren. Maar we komen niet tussen in het functioneren van andere syndicale organisaties. Het ABVV is evenwel niet de enige die geconfronteerd wordt met de impasse van de politieke banden met de gevestigde partijen. Het ACV bevindt zich in dezelfde situatie. Dat is waarom onze oproep in essentie niet beperkt is tot het ABVV.
Het feit dat de CNE [de Franstalige tegenhanger van LBC] zich achter onze oproep schaart, is heel belangrijk. Het geeft aan dat onze strategie geen bron van verdeeldheid is, maar integendeel kan bijdragen aan het overstijgen van historische verdelingen in de arbeidersbeweging.”
De tekst gaat verder op dat idee in en legt uit dat er ook sprake moet zijn van een eenheid van de radicale linkse krachten. “We moeten ons bewust zijn van de kansen die zich openen en zonder onze eigenheid achter te laten, maar met respect voor verschillen, opkomen voor een samenwerking rond een gemeenschappelijk politiek project. We moeten er op toezien dat die mogelijkheid van samenwerking zijn oorsprong vindt in de extreme ernst van de bedreigingen die op de werkende bevolking afkomen.”
Ter herinnering
Sinds enkele decennia is er een onafgebroken ‘socialistische’ (lees: van PS en ook SP.a) machtsdeelname op verschillende niveaus. Dat heeft geleid tot een opeenstapeling van woede in de syndicale middens. Van de hervorming van het Franstalige onderwijs, het Globaal Plan, het Generatiepact, de jacht op de werklozen tot de maatregelen voor de begroting van 2012. Telkens opnieuw bleek dat de strategie van het ‘minste kwaad’ ons met de rug tegen de muur zet.
Zoals Daniel Piron uitlegde op de persconferentie waar de brochure werd voorgesteld, is het al van 2002 tot 2010 duidelijk dat de gemeenschappelijke socialistische actie niet meer werkt. Dat was ook de basis voor de congresverklaring van het ABVV in 2010 waarbij werd beslist om de “bevoorrechte band met de PS en aansluitend met Ecolo te herzien en banden aan te gaan met alle democratische linkse partijen.”
Toen er eind 2011 een premier van de PS kwam, viel dit samen met de ergste besparingsbegroting in lange tijd. Het leidde tot de algemene staking van 30 januari 2012. Bij de evaluatie van die staking op een interprofessionele vergadering in Charleroi stelden veel delegees: “De PS heeft ons nogmaals verraden, dit is de druppel die de emmer nogmaals doet overlopen.”
Het is een lang proces dat geleid heeft tot een toespraak van het ABVV van Charleroi op 1 mei 2012 waarbij werd gesteld dat de politiek van het minste kwaad niet meer werkt en dat het ABVV-gewest daarom oproept tot een eengemaakte linkerzijde links van de PS en Ecolo. Zoals Daniel Piron in die oproep stelde: “Ik weet dat het niet gemakkelijk zal zijn, maar als iedereen een stap kan zetten: PVDA, SAP, LSP, PC, christelijk links en misschien linkse militanten in PS en Ecolo, voor zover die er nog zijn, dan kunnen we opnieuw aansluiten bij de verwachtingen en hoop van de arbeidersbeweging.”
Hierna wilde het ABVV van Charleroi niet tussenkomen in de gemeenteraadsverkiezingen en daarom werd pas begin 2013 een steuncomité opgezet met alle politieke krachten links van PS en Ecolo. De discussies leidden onder meer tot een grote dag van strijd en debat op 27 april 2013 in Charleroi. Daarop waren ongeveer 400 politieke en syndicale militanten aanwezig en werd er gesteld dat het initiatief in 2014 moet aantonen dat het bestaat. Een ander voorstel op de bijeenkomst was om een antikapitalistisch programma voor het ABVV op te stellen.
Dat leidt ons uiteindelijk tot de maand september met de publicatie van een eerste brochure die het standpunt van het ABVV-gewest uitlegt. Er volgt een tweede brochure met de basis voor een antikapitalistisch programma voor het ABVV. Het idee is om een nieuwe grote dag van discussie te houden over deze oproep en over het antikapitalistisch programma en dit voor het einde van dit jaar of begin 2014. Nu zou er breder gemobiliseerd worden met een poging om zoveel mogelijk delegees en militanten te betrekken. Dit debat is ook belangrijk met het oog op het ABVV-congres van 2014.
Waar kan je de brochure vinden?
telefoneer naar het ABVV van Charleroi op 071/64.12.62 of contacteer ons via 02/345.61.81 of info@socialisme.be. Momenteel is de Nederlandstalige versie van de brochure in voorbereiding. Een pdf van de Franstalige versie vind je hier. Update (8 oktober): Hier vind je een pdf van de Nederlandstalige versie
Hoe met de brochure werken?
Het is nuttig om er over te discussiëren met collega’s, de tekst voor te leggen op syndicale bijeenkomsten of om een spreker van het ABVV van Charleroi uit te nodigen.
