Onder druk van een burgerinitiatief valt het doek over het Gentse hoofddoekenverbod. Dat heeft geleid tot een hernieuwd debat over de kwestie. Wij hebben steeds een standpunt tegen het hoofddoekenverbod ingenomen, maar koppelen dat ook aan de noodzaak van een sociaal beleid waarmee discriminatie en onderdrukking effectief wordt bestreden. Een symbool als het hoofddoekenverbod dat sneuvelt, is positief. Maar er is meer nodig.
Het Gentse bestuur stelt zich graag voor als het meest progressieve van Vlaanderen. Er worden dan ook andere klemtonen gelegd dan bijvoorbeeld het geval is in Antwerpen, waar de rechtse rakker De Wever het voor het zeggen heeft. Terwijl De Wever zoekt naar dubieuze zakenlui om in naam van de citymarketing een eersteklasseploeg te vestigen of zijn politie met tientallen GAS-boetes afstuurt op wie protesteert of zijn vuilniszak op een foute dag buiten zet, probeert het Gentse bestuur het asociale beleid (ook hier zijn er enorme sociale tekorten en wordt niet geaarzeld om het GAS-wapen boven te halen) te verbergen onder een symbolisch progressief sausje. Eerst werd het woord ‘allochtoon’ symbolisch begraven, nu volgt het hoofddoekenverbod voor stadspersoneel aan loketten. Het principe van ‘baas over eigen hoofd’ wordt hiermee versterkt. Die symbolische maatregelen gaan voor N-VA te ver. De partij die pleit voor meer regionale autonomie in Vlaanderen wil de gemeentelijke bevoegdheden beknotten door een algemeen hoofddoekenverbod voor ambtenaren op te leggen.
Het opheffen van het Gentse hoofddoekenverbod leidde tot een hernieuwd debat met eigenlijk dezelfde argumenten die eerder al werden aangehaald. Er was nu wel meer aandacht voor het standpunt van vrijzinnigen die voor het hoofddoekenverbod pleitten. Zowel onder liberale maar ook onder progressieve vrijzinnigen is er heel wat discussie over die hoofddoek en over hoe de impact van religie kan beperkt worden.
Wij zijn het niet eens met het standpunt van de vrijzinnigen die een hoofddoekenverbod verdedigen. Een hoofddoekenverbod zal de impact van religie niet verminderen, maar leidt integendeel tot een versterking van uitsluiting waardoor de nadruk net sterker komt te liggen op wat eigen is aan de identiteit (met zowel culturele als religieuze elementen) van heel wat moslims. Een verbod verdeelt in plaats van te verenigen.
Het opheffen van het Gentse hoofddoekenverbod is volgens ons een positieve zaak. Maar symbolen volstaan niet om discriminatie te stoppen. De kapitalistische crisis leidt tot een steeds scherpere kloof tussen arm en rijk met een kleine superrijke minderheid die een enorme rijkdom opstapelt terwijl steeds meer mensen langs de andere kant moeite hebben om rond te komen. Wie van allochtone afkomst is, valt daarbij nog steeds vaker uit de boot dan anderen. Racisme zit ingebakken in dit systeem en heeft uiteraard ook gevolgen op de ontwikkeling van het bewustzijn onder migranten en afstammelingen van migranten.
Wij gaan uit van de tegenstelling tussen de werkende bevolking (breed gezien, met ook werklozen, gepensioneerden, jongeren,…) en de 1% rijksten die alle touwtjes in handen hebben. Om de 99% te organiseren in een strijd tegen de 1% is het belangrijk om te benadrukken wat ons verenigt, onze plaats in het productieproces wat leidt tot een onderdrukte positie op alle vlakken. Om die eenheid te versterken, mogen we ons niet laten vangen aan vormen van verdeeldheid zoals racisme, seksisme, homofobie of islamofobie. Dat is waarom we het recht om een hoofddoek te dragen alsook het recht om geen hoofddoek te dragen verdedigen.
Dat koppelen we aan een programma dat regelrecht ingaat tegen de dictatuur van de 1%. Het kapitalisme is niet in staat om een meerderheid van de bevolking een degelijke toekomst aan te bieden, wij komen actief op voor een socialistisch alternatief met voldoende en degelijk werk, huisvesting, onderwijs, gezondheidszorg, openbare diensten,… Enkel dan kan discriminatie pas echt begraven worden.
