“De woede neemt toe”, verklaarde PS-senator Ahmed Laaouej recent in een moment van paniek aan staatssecretaris van ambtenarenzaken Hendrik Bogaert. Hij had het over de federale ambtenaren, maar zijn vaststelling is ook op ruimere schaal correct. Maar liefst 81% van de bevolking is voorstander van een belasting op grote vermogens, 59% wil de intrekking van de fiscale voordelen voor multinationals en 43% verdedigt het idee van nationalisatie om jobs te redden.
Artikel door Nicolas Croes uit de maarteditie van ‘De Linkse Socialist’
De dag na de massale vakbondsbetoging van 21 februari bracht de Franstalige krant La Libre enkele reacties van betogers. “Wat is het nut van een linkse premier als het gevoerde beleid een doorslagje is van de patronale eisen?” Wat hebben we aan een ‘socialistische’ minister als Monica De Coninck (SP.a) die vlak voor de betoging verklaarde dat er “altijd wel iets is waarmee het ABVV niet kan leven”? Met zo’n ‘vrienden’ hebben we geen vijanden nodig. “Zonder ons zou het nog erger zijn”, verklaren zowel Johan Vande Lanotte (SP.a) als Paul Magnette (PS) eensgezind, terwijl ze zonder aarzelen mee 18 miljard euro hebben bespaard. De Europese Commissie eist ondertussen dat voor minstens het dubbele bedrag wordt bespaard. Wie gelooft nog dat de ‘kameraden’ in de regering zich gaan verzetten tegen de dictaten van de markten?
Oproep van 1 mei in Charleroi
Op 1 mei vorig jaar deed Daniel Piron, de algemeen secretaris van het ABVV in Charleroi, een opmerkelijke verklaring. Hij stelde toen: “Vandaag pakt de politiek van het minste kwaad niet meer bij onze militanten. Die magische zin – ‘zonder ons zou het erger zijn’ – doet afbreuk aan de intelligentie van onze militanten. Dat is waarom we vanop deze tribune, niet omwille van de woede van het ogenblik maar na een grondige reflectie in onze instanties, een oproep doen om de krachten links van de PS en Ecolo te verenigen (…) Ik weet dat het niet gemakkelijk zal zijn, maar als iedereen een stap kan zetten, zowel PTB, LCR, PSL, PC, misschien ook linkse christenen, de linkerzijde in PS en Ecolo voor zover die nog bestaat, dan kunnen we aansluiten bij de hoop van de arbeidersbeweging.”
Enige tijd later kwam er ook een verklaring van de algemeen secretaris van CNE, de bediendenbond van het Franstalige ACV (tegenhanger van LBC), Felipe Van Keirsbilck die stelde dat er nood is aan een politiek verlengstuk voor de arbeidersbeweging. Er waren verschillende bijeenkomsten en eind februari kwam er een gemeenschappelijk persbericht met volgende melding: “op initiatief van het ABVV van Charleroi en Zuid-Henegouwen en in aanwezigheid van een vertegenwoordiger van de CNE, beslisten verantwoordelijken van PTB, LCT, MG, PH, Front de Gauche van Charleroi, PSL, PC en LCR om hun verantwoordelijkheid te nemen en te reageren op de verschillende oproepen.”
Er is een steuncomité opgezet om concrete stappen in de richting van een politieke formatie voor de werkende bevolking te kunnen zetten. Zo’n formatie moet een brede en diverse kracht zijn waarin er respect is voor de verschillende stromingen die binnen de georganiseerde arbeidersbeweging bestaan. Er komt in de loop van april een dag van discussie en debat vooraleer verdere initiatieven worden genomen. De impact zal voelbaar zijn tot ver buiten de regio van Charleroi, tot in Vlaanderen waar de nood aan een linkse oppositie tegen het besparingsbeleid zich eveneens stelt.
Het klopt dat de woede toeneemt. We hebben al de eerste uitingen ervan op straat gezien en ook opgemerkt dat er onder brede lagen van de bevolking steun is voor de acties. Het zal er op aankomen om de strijd verder te organiseren en ook op het politieke terrein te voeren. Dat zou pas echte paniek veroorzaken bij het kamp van werkgevers en gevestigde politici. Om het persbericht van de linkse krachten te parafraseren: “Allemaal samen, tegen de besparingen, miserie en onrechtvaardigheid. Voor een links alternatief op de kapitalistische crisis!”
