In de context van de huidige sociaal-economische en politieke situatie in Nigeria, heeft het regionale parlement in Ogun een wet opgemaakt die de kledij van vrouwen aan banden legt. Die maatregel zal niet het effect ressorteren zoals bedoeld.
Titi Salaam, verantwoordelijke voor de vrouwenwerking van de Democratic Socialist Movement (DSM)
Titi Salaam op een meeting in Gent vorig jaar
Volgens deze politici, die pretenderen heiliger te zijn dan de paus, kunnen sociale problemen als verkrachtingen, prostitutie, … gestopt worden als de samenleving regels oplegt voor de kledij van vrouwen.
De voorstanders van een regulering van de kledij van vrouwen geloven dat vandaag vrouwen "naakt" rondlopen. Ze benadrukken dat vrouwen zich meer en meer "provocatief" kleden en zelfs immoreel en onbetamelijk. Hun definitie van te verbieden kledij is "alle kledij die het mannelijke in de man versterkt". Ze geloven dat "provocatieve kledij" aan de basis ligt van verkrachtingen van jonge vrouwen.
Het regionale parlement in de deelstaat Ogun bediscussieert de wet en probeert de standpunten van de bevolking erover te weten te komen. Ook op een aantal universiteiten wordt erover gediscussieerd.
Voor ons is de poging om een wet tegen "provocatieve kledij" een inbreuk op de mensenrechten van de vrouwen. Als vrouw wil ik me kunnen kleden zoals ik dat zelf wil. Ik draag geen kledij om mannen te behagen, maar omdat ik er mezelf goed in voel. Als een man daardoor opgewonden raakt, moet hij zijn blik maar afwenden. Als we dergelijke "provocatieve" kledij dragen, is dat niet omdat we prostituees zijn, enkel omdat we ons uitdrukken zoals we zelf willen.
Onlangs kwam in het nieuws hoe 30-jarige mannen meisjes van soms maar 5 jaar hadden verkracht. Wat is er provocatief aan een meisje van 5 jaar?
De wet die nu voorligt, zou er niet mogen komen. Er zijn belangrijker thema’s die aan bod moeten komen en bovendien vormt het een discriminatie ten aanzien van vrouwen.
Bij de problemen in Nigeria zien we dat er honger is, 70% leeft onder de armoedegrens (en dus met minder dan 1 dollar per dag). Je zou denken dat de parlementen nadenken hoe ze jobs kunnen creëren of voorzien in de basisbehoeften van de bevolking. Maar ze treden liever op ten aanzien van symptomen in plaats van tegen de redenen van de sociale problemen.
In plaats van de belangen van de meerderheid van de bevolking te verdedigen, tonen de standpunten van de politici over zogenaamde "niet-politieke" thema’s aan dat ze enkel de logica van het huidig systeem verdedigen. Kapitalisme leidt tot de uitbuiting van de arbeiders door een kleine minderheid die de controle heeft over de rijkdom in de samenleving en haar winsten kan vergroten door de anarchie van de markt. De enorme uitbuiting van vrouwen is een integraal onderdeel van het kapitalisme.
Daarom moet de strijd tegen dit nieuwe wetsvoorstel en tegen ieder voorstel tot discriminatie van vrouwen beantwoord worden met campagnes vanuit de arbeidersbeweging.
