Pamflet ‘Rode Wapper’ van LSP-Antwerpen. PDF
14 oktober 2012 betekende volgens vele commentatoren een politieke aardverschuiving in Antwerpen. De stadslijst van Patrick Janssens moest het afleggen tegen de N-VA lijst van Bart De Wever. Om de vermeende “verandering” kracht bij te zetten werd CD&V – opvallend gemakkelijk – losgeweekt van de stadslijst en zal De Wever besturen met 2 partijen die al jaren de verkiezingen verliezen in Antwerpen: Open Vld en CD&V.
In werkelijkheid betekent het bestuursakkoord tussen de 3 partijen vooral een uitdieping van de neoliberale en citymarketing recepten die de voorbije 30 jaar op punt gezet werden door opeenvolgende sp.a burgemeesters. De werkenden, jongeren, gepensioneerden, werklozen,… in Antwerpen zullen verder mogen opdraaien voor de steeds krapper wordende stedelijke budgetten, de cadeaus aan grote bedrijven en de middelen die nodig zijn voor de prestigeprojecten en de citymarketing.
N-VA start verkiezingscampagne voor 2014
Ondertussen wil De Wever als burgemeester van Antwerpen meteen van start gaan met de verkiezingscampagne voor de regionale en nationale verkiezingen van 2014. Het doel is om de N-VA op de verschillende politieke niveaus “incontournable” te maken en zo de overige traditionele partijen te dwingen om de confrontatie met de Belgische arbeidersbeweging te verscherpen, haar eenheid te breken en haar verworvenheden versneld aan te pakken. Dit alles om tegemoet te komen aan de frustraties van de Vlaamse patroons, die het vaak moeten stellen met de “overschotjes” van de met de vakbondsleiding onderhandelde cadeaus aan het Belgisch – en buitenlands – grootkapitaal.
Een “harmonieuze stad” met asociale en repressieve recepten?
Het bestuursakkoord voor Antwerpen focust op een grondige kennis van het Nederlands door alle inwoners van Antwerpen om tot een “harmonieuze stad” te komen. Voor het overige is er van harmonie weinig sprake. De ploeg o.l.v. De Wever wil repressieve instrumenten zoals de GAS-boetes verder uitbreiden. Zo hoeft men bijvoorbeeld niet te investeren in een publieke, gratis en frequentere afvalophaling, maar kan men boetes uitdelen om het zwerfvuil in de stad aan te pakken. Om nog maar te zwijgen van de willekeur waarmee de GAS-boetes worden uitgedeeld. Daarnaast is de politie zowat de enige stadsdienst die op extra personeel mag rekenen.
Ondanks de hoge huurprijzen en het tekort aan kwaliteitsvolle woningen in de stad, wil het nieuwe bestuur het aandeel sociale woningen – momenteel 10% – niet uitbreiden. Dat er 20.000 mensen op een wachtlijst staan voor een sociale woning lijkt hen niet te deren. Ongeveer 15% van de Antwerpenaren zit zonder job – bij jongeren zelfs 1 op de 4 – maar het staat nu al vast dat De Wever en co het aantal jobs bij de stedelijke diensten wil afbouwen. De files in en rond Antwerpen worden groter met de dag, maar inspanningen om het openbaar vervoer uit te bereiden komen er niet. De armoede in onze stad kent verdere uitbreiding, maar het OCMW zal vooral haar jaarlijks miljoenentekort moeten terugdringen.
Er zijn 4.000 plaatsen tekort in de kinderopvang in Antwerpen, maar een uitbreiding kan er enkel komen via de privésector, wat de prijzen zeker niet zal drukken; integendeel. Zelfs voor het tekort aan klaslokalen wordt er enkel uitgekeken naar privé-partners waarbij de inbreng van het stedelijk onderwijs tot een minimum beperkt wordt.
Maar er zijn ook winnaars. De patroons in de diamantsector worden nog steviger omarmd, zonder één woord over de hangende fraudedossiers. De bedrijven in de haven mogen hopen op belastingverlagingen. Vermogende toeristen zullen aangetrokken worden d.m.v. de geldopslorpende citymarketing en kapitaalbezitters zullen wel varen bij de talrijke initiatieven waarvoor de stad privé-investeerders wil zoeken.
Verzet is nodig!
De Linkse Socialistische Partij zal ook in Antwerpen haar schouders zetten onder initiatieven die mensen organiseren tegen de neoliberale afbraak. We zijn verheugd over de goede score van de radicale linkerzijde – 1% voor Rood!, waar ook LSP aan meewerkt, en 8% met 4 verkozenen voor de PVDA – en hopen dat de oppositie van de 4 PVDA-verkozenen zal bijdragen tot een versterking van het verzet “vanop de straat”. Op termijn kan een bundeling van krachten in een nieuwe linkse formatie de basis leggen voor een partij van de werkenden en hun gezinnen.
