Na de drukke campagneweken de afgelopen periode genoten heel wat militanten en geïnteresseerden van een boeiend vormingsweekend van LSP/MAS. 135 aanwezigen namen deel aan de discussies of kwamen inspiratie opdoen voor de strijd in de komende periode. Zeker de internationale gastsprekers maakten indruk en het weekend straalde een enthousiaste en optimistische sfeer uit.
Geert Cool
Het nationaal vormingsweekend ‘Socialisme’ begint geleidelijk aan een jaarlijkse traditie van onze partij te worden. Dit jaar was er heel wat aandacht voor basisvorming in het marxisme. Het weekend begon dan ook met vier werkgroepen waarin de basisideeën van het marxisme – dialectisch materialisme, historische materialisme, marxistische economie – ruim aan bod kwamen. Opvallend gegeven daarbij was dat alle vier de werkgroepen ingeleid werden door relatief jonge kameraden. Dat is een uitdrukking van het feit dat wij er in slagen om jonge leden politiek te ontwikkelen en een leidinggevende rol te laten spelen.
Een tweede reeks werkgroepen was erop gericht om in te gaan op strijdbewegingen van vandaag, maar dan ook iets theoretischer omkaderd. Er werd ingegaan op de situatie bij het openbaar vervoer waarbij werd gesproken door een werknemer van de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB waar er de afgelopen maanden tal van acties waren. Ook nam een kameraad uit het spoor het woord over hoe wij openbaar vervoer zien. Dit werd onder meer aangevuld door een kameraad die bij De Lijn werkt. Het werd een nuttige uitwisseling van ervaringen uit de vervoerssector en de aanwezigen vonden het bijzonder jammer dat dit soort uitwisselingen niet meer gebeurt. Een andere werkgroep ging in op de situatie in het onderwijs waarbij werd gesproken door een student en een delegee van ACOD-onderwijs aan de VUB. De eenheid van studenten en personeel is voor ons evident, we hebben immers dezelfde belangen in de strijd tegen de afbraak van het democratisch onderwijs. Een derde discussie ging over de non-profit met sprekers die actief waren in deze beweging, zowel uit LBC als BBTK. Hier werd ook wat dieper ingegaan op de vergrijzing en ons alternatief voor de huidige aanpak van de vergrijzing. Een laatste werkgroep was bijzonder boeiend met een relaas van de staking van 1960-61 door Gustave Dache, een revolutionaire militant die een belangrijke rol speelde in die algemene staking.
De eerste dag werd afgesloten met een meeting waarop drie sprekers het woord namen. Marc Treude, gemeenteraadslid in Aken (Duitsland), sprak over de ontwikkeling van een nieuw electoraal alternatief in Duitsland: de WASG (Verkiezingsalternatief voor sociale rechtvaardigheid). Dat initiatief staat nog in haar kinderschoenen en er is nog veel discussie over hoe het kan ontwikkelen, maar vooral het potentieel van een nieuw initiatief wordt duidelijk gemaakt bij de discussies rond het opzetten van de WASG en de enorme echo die dit krijgt. Een tweede spreker was Guy Van Sinoy die sprak over de sociale strijd in België de afgelopen maanden. Daarbij was opvallend dat er bijzonder veel strijd is geweest, van de MIVB over Splintex tot de non-profit en de voedingssector. Het ongenoegen zit diep en zal moeten georganiseerd worden als we willen sterker staan in de strijd tegen de aanvallen van regering en patronaat. De laatste spreker was Anja Deschoemacker die wees op het feit dat de traditionele politici geen enkel antwoord hebben op de problemen waarmee de meerderheid van de bevolking wordt geconfronteerd. We zullen moeten bouwen aan een eigen politiek instrument als we willen verandering bekomen, een nieuwe arbeiderspartij. LSP/MAS wil daaraan meebouwen en roept iedereen op om haar rangen te vervoegen om de roep naar een nieuwe arbeiderspartij te versterken.
De tweede dag van Socialisme 2005 begon met een reeks werkgroepen rond het thema van een politiek alternatief. Els Deschoemacker gaf een verslag van de discussies over een politiek alternatief tijdens het Wereld Sociaal Forum in Brazilië waaraan zij deelnam met de internationale delegatie van het CWI. De oprichting van de PSOL (Partij voor Socialisme en Vrijheid) vormt er een belangrijke stap vooruit in het verzet tegen het asociaal beleid dat thans gevoerd wordt door de regering-Lula, ook al werd die verkozen omdat ze gezien werd als een potentieel alternatief op het neo-liberalisme. Een tweede werkgroep ging over de banden tussen vakbonden en partijen en hoe die band tussen ABVV en SPA en tussen ACV en CD&V steeds meer een rem wordt op de ontwikkeling van strijd. Wij zijn voor het verbreken van die banden, maar dat wil niet zeggen dat wij denken dat vakbonden ‘apolitiek’ zouden moeten zijn. Integendeel, de sociale strijd moet verbonden worden aan een politiek programma, maar dan wel een politiek programma dat aan de kant van de arbeidersklasse staat. Een derde werkgroep ging in op lokale strijd en de mogelijkheid om lokale strijdbewegingen te organiseren. Daarbij was er aandacht voor concrete voorbeelden zoals campagnes tegen dure vuilzakken, voor gratis openbaar vervoer, maar ook campagnes die gevoerd werden rond bvb een GSM-mast. Tenslotte was er een werkgroep over extreem-rechts en de wijze waarop die erin geslaagd zijn in te spelen op het politieke vacuüm door zich voor te doen als een alternatief, terwijl ze geen echt alternatief vormen voor de meerderheid van de bevolking. In deze werkgroep werden ook de standpunten van onze Blokbuster-campagne nader toegelicht.
De tweede reeks commissies waren meer internationaal getint. Er was een werkgroep over de geschiedenis en de werking van het CWI die ingeleid werd door Clare Doyle van het internationaal secretariaat van het CWI. Clare is reeds verschillende decennia betrokken bij de opbouw van onze organisatie en gaf een bijzonder levendig beeld van de ontwikkeling van onze organisatie op wereldvlak. Een tweede werkgroep ging over het verzet tegen de EU en de richtlijn-Bolkestein, wat bijzonder belangrijk is gelet op de recente ontwikkelingen onder meer in Frankrijk waar de tegenstanders van de EU-grondwet volgens peilingen in een meerderheid zijn. Een derde werkgroep ging in op de explosieve situatie in het Midden-Oosten waar we recent nog de massale beweging in Libanon hebben gezien. Tenslotte was er een werkgroep over de houding van marxisten tegenover de islam.
Het weekend werd afgesloten met een meeting waarop werd gesproken door Upul, een kameraad van onze Sri Lankese zusterpartij USP (United Socialist Party). De USP is bijzonder actief onder de slachtoffers van de tsunami om deze te organiseren. Upul gaf een verslag van de verschrikkelijke omstandigheden waarin veel Sri Lankezen zich nog bevinden en de wijze waarop de USP concrete hulp organiseert. Een volgende spreker was Clare Doyle die het had over de onstabiele wereldsituatie en de mogelijkheden om onze organisatie op internationaal vlak verder uit te bouwen. Deze internationale sprekers werden gevolgd door een algemene afronding van het weekend door Eric Byl, algemeen secretaris van LSP/MAS. Hij bedankte iedereen voor hun aanwezigheid, de financiële steun (op het weekend bracht een financiële oproep 2.600 euro op) en hij riep alle sympathisanten op om lid te worden van onze partij, een oproep die tijdens het weekend door 7 aanwezigen werd opgevolgd.
